44°40′02″N 34°23′52″E/44,667222 34,397778Ałuszta
| |||||
| |||||
| |||||
| Państwo |  Rosja/  Ukraina
| ||||
| Republika |  Republika Krymu/ Autonomiczna Republika Krymu | ||||
| Burmistrz | Stanisław Kołot | ||||
| Powierzchnia | 6,983 km² | ||||
| Wysokość | 50 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2018) • liczba ludności • gęstość |
29 869 [1] 4282 os./km² | ||||
| Nr kierunkowy | +380-6560 | ||||
| Kod pocztowy | 98500 – 98519 | ||||
Położenie na mapie Krymu  | |||||
| 44°40′02″N 34°23′52″E/44,667222 34,397778
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Ukraina
| |||||
Ałuszta (ukr. Алушта, ros. Алушта, krymskotat. Aluşta) – miejscowość wypoczynkowa na Krymie. Przynależność państwowa i administracyjna całego Krymu jest od marca 2014 przedmiotem sporu między Ukrainą a Rosją. Miasto leży nad Morzem Czarnym, na trasie Symferopol – Jałta.
Ałuszta jest położona w dolinie rzek Ułu-Uzień i Demerdży otoczonej górami z dominującymi szczytami Czatyr-Dahu i Demerdży.
Pierwsze wzmianki o Ałuszcie pochodzą z VI w. n.e. Miasto należało do Bizancjum, nosząc nazwę Aluston (Αλουστον). W centrum miasta są pozostałości twierdzy bizantyjskiej z VI w. n.e. (wieża obronna oraz fragmenty murów). Od XIII w. Ałuszta znajdowała się kolejno w rękach Tatarów krymskich, Genueńczyków, Turków i Rosjan.
Ałuszta jest ważnym ośrodkiem turystycznym, w którym znajduje się wiele kurortów i sanatoriów[2]. Leczy się tam schorzenia układu oddechowego, krwionośnego i nerwowego.
W mieście rozwinął się przemysł spożywczy oraz materiałów budowlanych[2].
Ałuszta jest tematem dwóch sonetów Adama Mickiewicza.
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ http://web.archive.org/web/20190314093156/http://crimea.gks.ru/wps/wcm/connect/rosstat_ts/crimea/resources/4119070044d694969630bede4cdebdf4/%D0%A7%D0%B8%D1%81%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8C+%D0%BD%D0%B0+01-01-2018.pdf
- ↑ a b Ałuszta, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-05-23].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ałuszta, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 33.
Rotunda na nasypie jest jednym z symboli miasta
.JPG)
