A-League
| ||
| ||
 2019/2020
| ||
| Państwo |  Australia Nowa Zelandia
| |
| Dyscyplina | piłka nożna | |
| Organizator rozgrywek | Football Federation Australia | |
| Data założenia | 2004 | |
| Poprzednia nazwa | National Soccer League | |
| Partner TV | Fox Sports (Australia), Sky Sports NZ (Nowa Zelandia)[1] | |
| Sponsor tytularny | Hyundai Motor Company[1] | |
| Rozgrywki | ||
| Liczba drużyn | 11 | |
| Zwycięzcy | ||
| Pierwszy zwycięzca | Sydney FC | |
| Obecny zwycięzca | Sydney FC | |
| Najwięcej zwycięstw | Melbourne Victory FC, Sydney FC (4) | |
| Strona internetowa | ||
A-League – piłkarskie rozgrywki ligowe na najwyższym szczeblu w Australii, które są organizowane i zarządzane przez Football Federation Australia. Liga została założona w 2004, występuje w niej 10 drużyn australijskich oraz 1 drużyna z Nowej Zelandii. Głównym sponsorem ligi jest koncern Hyundai Motor Company stad oficjalna nazwa ligi to Hyundai A-League[1].
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Przed założeniem A-League w latach od 1977 do 2004 istniała liga narodowa National Soccer League (NSL). Liga NSL w ostatnich sezonach przechodziła kryzys. Niektóre kluby miały problemy finansowe, jednak głównym problemem ówczesnej ligi była jej słaba organizacja. Umowa z telewizją Seven Network doprowadziła do tego, że NSL niemal całkowicie znikła z ekranów co w konsekwencji odbiło się brakiem sponsorów i upadkiem ligi. W październiku 2003 Football Federation Australia (FFA) ogłosiła zorganizowanie nowych rozgrywek krajowych, prace nad nową formułą ligi, prowadzone były przez Franka Lőwy (również pionier stworzenia NSL). W porównaniu z NSL liczba drużyn została zmniejszona z 13 do 8 zespołów. Do lipca 2004 otrzymano 12 wniosków zgłoszeniowych na udział w A-League (trzy pochodziły z Melbourne, choć tylko jedno miejsce przypadało na każde miasto). W listopadzie 2004 wybrano ósemkę drużyn, które miały występować od nowego sezonu w A-League. Cztery z wybranych klubów wcześniej występowało w NSL i były to: Adelaide United, Newcastle Jets, Perth Glory i New Zealand Knights FC (obecnie zlikwidowany, założony jako Football Kingz Football Club). W tym samym czasie została podpisana umowa z koncernem Hyundai Motor Company na sponsorowanie ligi oraz umowa telewizyjna z Fox Sports[2].
Na promocję ligi wydano 3 mlnAU$, kapania reklamowa przeprowadzana była głównie na kanałach sportowych. W pierwszym sezonie (2005/06) na stadionach A-League zasiadło niemal milion kibiców. W sezonie 2009/10 liczba drużyn została zwiększona do 10. Od sezonu 2010/11 w lidze występuje drugi zespół z Melbourne - Melbourne Heart FC[3][4].
W dniu 13 grudnia 2018 roku zarząd FFA ogłosili rozszerzenie rozgrywek o dwa nowe kluby: Western Melbourne Group i Macarthur South West United FC. Klub Western Melbourne dołączy do rozgrywek od sezonu 2019/2020, natomiast Macarthur South West United FC od sezonu 2020/2021[5].
Forma rozgrywek[6][edytuj | edytuj kod]
Sezon zasadniczy[edytuj | edytuj kod]
Regularne rozgrywki ligowe rozpoczynają się w październiku i trwają do kwietnia lub maja. Rozgrywki składają się z 27 kolejek, w trakcie których drużyny trzy razy spotykają się ze sobą. Jeżeli drużyna dwa razy w danym sezonie gra z przeciwnikiem u siebie, w następnym sezonie następuje odwrócenie sytuacji. Zespół z największa liczbą punktów zajmuje najwyższe miejsce. W wypadku gdy liczba punktów jest taka sama, wówczas zespoły układane są zgodnie z następującymi zasadami:
- najwyższa różnica bramek
- liczba zdobytych bramek
- liczba zdobytych punktów między zespołami zainteresowanymi
- różnica bramek w meczach zainteresowanych drużyn
- liczba bramek zdobytych w meczach zainteresowanych drużyn
- najniższa liczba zdobytych czerwonych kartek
- najniższa liczba zdobytych żółtych kartek
- rzut monetą (ang. toss of a coin)
W przeciwieństwie do lig europejskich nie istnieje system degradacji ani awansu do niższej lub wyższej ligi.
Seria finałowa[edytuj | edytuj kod]
W serii finałowej rozgrywek uczestniczy 6 najlepszych drużyn sezonu zasadniczego. Zespoły, które na koniec sezonu zasadniczego zajęły miejsca od 3 do 6 rozpoczynają zmagania od rundy eliminacyjnej. Natomiast drużyny z miejsc 1 i 2 zaczną swój udział od fazy półfinałowej w której to zmierzą się z zwycięzcami rundy eliminacyjnej (drużyny z miejsc 3–6). Zespoły, które wygrają swoje mecze w fazie półfinałowej awansują do Grand Final.
Składy i wynagrodzenia[edytuj | edytuj kod]
Minimalna liczba piłkarzy w każdej drużynie musi wynosić 20 graczy, a maksymalnie 23[7]. Każdy klub ma pułap wynagrodzeń w wysokości do 2,35 mln AU$[8] na cały zespół prócz tzw. gracza marquee player. Natomiast gwiazdy (ang. marquee player) danej drużyny mają większe wynagrodzenie, nie podlegają one pułapowi wynagrodzeń i są dość dobrze opłacane (np. Dwight Yorke w sezonie inauguracyjnym reprezentował Sydney FC). Od sezonu 2008-09 drużyny mogą płacić również wyższe wynagrodzenie tzw. junior marquee, czyli graczowi, który jeszcze nie ukończył 23 lat. Może on otrzymywać do 150 tys. AU$, które nie wchodzi w pułap wynagrodzeń[9]. W każdym zespole musi być co najmniej trzech graczy poniżej 20. roku życia. Maksymalnie może występować 5 zawodników spoza Australii i Nowej Zelandii[10] oraz kluby mogą posiadać dodatkowego gracza, który należy do Azjatyckiej Federacji Piłki Nożnej.
Kluby[edytuj | edytuj kod]
Legenda do mapy:
kluby występujące w rozgrywkach;
kluby, które dołączą do rozgrywek;
kluby wycofane z rozgrywek.
Triumfatorzy rozgrywek A-League[edytuj | edytuj kod]
Sędziowie[edytuj | edytuj kod]
Mecze A-League są sędziowane przez arbitrów z Australii i Nowej Zelandii. Poniżej przedstawiono listę arbitrów głównych[11]
Australia[edytuj | edytuj kod]
- Kurt Ams
- Chris Beath (sędzia FIFA)
- Chris Boyle
- Matthew Breeze (FIFA/AFC)
- Strebre Delovski (FIFA)
- Kevin Docherty
- Jarred Gillett
- Matthew Gillett
- Kris Griffiths-Jones
- Peter Green (FIFA/AFC)
- Allan Milliner
- Gerard Parsons
- Ryan Shepheard
- Ben Williams (FIFA/AFC)
Nowa Zelandia[edytuj | edytuj kod]
- Jamie Cross (FIFA)
- Matthew Conger
- Peter O'Leary (FIFA)
Telewizja[edytuj | edytuj kod]
Hyundai A-League jest stosunkowo niewielką ligą międzynarodową, z małą emisją w porównaniu z dużymi europejskimi ligami (np. Premier League, Serie A). W krajach, w których są nadawane mecze z A-League, żyją większe grupy imigrantów z Australii.
- Australia – Fox Sports (mecze na żywo i skróty)
- Nowa Zelandia – SKY Sport (mecze na żywo i skróty)
- Stany Zjednoczone – Fox Soccer Channel (jeden mecz i skróty)
- Hongkong – Cable TV Hong Kong (jeden mecz na tydzień i skróty)
- Kanada – Fox Sports World (skróty)
- Wielka Brytania – Sky Sports (skróty oraz seria finałowa i Grand Final (na żywo))
A-League jest bardziej dostępna dla świata dzięki stronie The-Afc.tv, która na żywo relacjonuje mecze. Strona oficjalnie współpracuje z AFC, pokazując mecze na żywo z lig oraz turniejów azjatyckich.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Our partners (ang.). FFA. [dostęp 2012-12-11].
- ↑ History of the A-League
- ↑ Victory Skipper Is All Heart, [dostęp 5 lutego 2010]
- ↑ A-League Will Hit The Big-Time, [dostęp 5 lutego 2010]
- ↑ Revealed: Two teams to join expanded Hyundai A-League (ang.). A-league.com.au, 13.12.2018. [dostęp 2018-12-13].
- ↑ Hyundai A-League - Competition rules summary, [dostęp 10 kwietnia 2012].
- ↑ A-League salary cap to rise , [dostęp 12 lipca 2011].
- ↑ A=League CBA , [dostęp 23 maja 2010]
- ↑ New Season To Start With A Bang
- ↑ A-League salary cap to rise
- ↑ 2010-2011 HAL Panels, Football Federation Australia, [dostęp 5 kwietnia 2011].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- A-League (ang.) (oficjalna strona internetowa)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||
|
