ARC Barranquilla (1930)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z ARC Barranquilla (1931))
ARC Barranquilla (CF-31)
Klasa

kanonierka rzeczna

Typ

Cartagena

Historia
Stocznia

Yarrow Shipbuilders, Glasgow

Wodowanie

10 maja 1930

 Kolumbia
Wejście do służby

1931

Wycofanie ze służby

1970

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 142 tony

Długość

41,8 m całkowita
39,6 m między pionami

Szerokość

7,16 m

Zanurzenie

0,84 m

Materiał kadłuba

stal galwanizowana

Napęd
2 silniki średnioprężne Gardner o łącznej mocy 600 KM
2 śruby
Prędkość

15,5 węzła

Zasięg

2100 Mm przy prędkości 15 węzłów

Uzbrojenie
1 działo kal. 76 mm
4 km kal. 7,7 mm
Załoga

12

ARC Barranquilla (CF-31)kolumbijska kanonierka rzeczna z lat 30. XX wieku, trzecia zamówiona jednostka typu Cartagena. Została zwodowana w brytyjskiej stoczni Yarrow Shipbuilders w Glasgow 10 maja 1930 roku, a do służby w Marynarce Kolumbii przyjęto ją w 1931 roku. Okręt, modernizowany podczas II wojny światowej i w latach 60. XX wieku, został skreślony z listy floty w 1970 roku.

Projekt i dane taktyczno–techniczne[edytuj | edytuj kod]

„Barranquilla” została zaprojektowana w brytyjskiej stoczni Yarrow Shipbuilders na zamówienie Marynarki Kolumbii[1].

Okręt był średniej wielkości kanonierką rzeczną o długości całkowitej 41,83 metra (39,62 m między pionami), szerokości 7,16 metra i zanurzeniu 0,84 metra[1][2]. Kadłub wykonano ze stali galwanizowanej[2][3]. Wyporność standardowa wynosiła 142 tony[2][3]. Okręt napędzany był przez dwa silniki średnioprężne Gardner o łącznej mocy 600 koni mechanicznych (KM) przy 290 obr./min[2][4]. Umieszczone w tunelach dwie śruby pozwalały osiągnąć prędkość 15,5 węzła[2][3]. Okręt zabierał 24 tony oleju napędowego[3], co zapewniało zasięg maksymalny 2100 mil morskich przy prędkości 15 węzłów[1].

Uzbrojenie kanonierki stanowiło pojedyncze działo kal. 76 mm (3 cale) QF L/40 EOC N oraz cztery pojedyncze karabiny maszynowe kal. 7,7 mm[1][2].

Maszynownia, nadbudówka i magazyny amunicyjne chronione były pancerzem odpornym na pociski karabinowe[1][4].

Załoga okrętu składała się z 12 oficerów, podoficerów i marynarzy[3][a].

Budowa i przebieg służby[edytuj | edytuj kod]

„Barranquilla” została zamówiona przez Marynarkę Kolumbii na mocy kontraktu ze stocznią Yarrow Shipbuilders 31 sierpnia 1929 roku[1]. Koszt budowy okrętu oszacowano na 195 000 $[1]. Okręt został zwodowany w Glasgow 10 maja 1930 roku[3][5]. Przeznaczony do służby rzecznej okręt udał się w transatlantycki rejs do Kolumbii z brytyjską załogą stoczniową, zawijając do Magdaleny po 24-dniowej podróży z zaledwie jednym punktem etapowym w Saint Vincent[1][4]. Do służby okręt został przyjęty w 1931 roku, pełniąc ją na rzece Magdalenie[1].

W latach 1942–1945 dokonano wzmocnienia uzbrojenia przeciwlotniczego okrętu, montując pojedyncze działko Oerlikon 20 mm L/70 Mark 4[1]. Kolejnej modernizacji uzbrojenia okrętu dokonano w latach 60., montując w miejsce działka 20 mm jedno działko Bofors L/60 Mark 3[1][b].

Okręt został wycofany ze służby w 1970 roku[1][5].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Navypedia podaje 39 osób[1].
  2. Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946 podaje, że po 1962 roku uzbrojenie okrętu stanowiły 2 działa 76 mm, 1 działko 20 mm i 4 km[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m Ivan Gogin: CARTAGENA river gunboats. Navypedia. [dostęp 2017-01-25]. (ang.).
  2. a b c d e f g Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: 1980, s. 415.
  3. a b c d e f Francis E. McMurtrie (red.): Jane’s Fighting Ships 1940. London: 1941, s. 139.
  4. a b c Oscar Parkes (red.): Jane’s Fighting Ships 1934. London: 1934, s. 135.
  5. a b Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: 1996, s. 68.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
  • Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
  • Ivan Gogin: CARTAGENA river gunboats. Navypedia. [dostęp 2017-01-25]. (ang.).
  • Francis E. McMurtrie (red.): Jane’s Fighting Ships 1940. London: Sampson Low, Marston & Co., 1941. (ang.).
  • Oscar Parkes (red.): Jane’s Fighting Ships 1934. London: Sampson Low, Marston & Co., 1934. (ang.).