Aaron Smith

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aaron Smith
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Aaron Luke Smith[1]

Pseudonim

Nugget[2][3]

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1988
Palmerston North

Wzrost

171 cm[4]

Masa ciała

84 kg[4]

Rugby union
Pozycja

łącznik młyna

Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
Feilding Yellows (klub)
2008– Manawatu (NPC) 43 (45)
2011– Highlanders (Super Rugby) 109 (100)
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2008  Nowa Zelandia U-20
2010 Nowa Zelandia Māori All Blacks
2012–2023  Nowa Zelandia[5] 125 (147)
  1. Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 22 lipca 2017 r.

Aaron Smith (ur. 21 listopada 1988 r.[4][6] w Palmerston North[1]) – nowozelandzki rugbysta występujący na pozycji łącznika młyna. Wybitny reprezentant kraju i multimedalista, w tym zdobywca pucharu świata. U szczytu kariery powszechnie uznawany za najlepszego zawodnika na swojej pozycji na świecie.

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z Feilding, miasta w południowej części Wyspy Północnej[7]. Jako dziecko Smith uprawiał różne sporty, jednak lepsze wyniki osiągał w krykiecie niż w rugby. Niemniej, kiedy w wieku 12 lat musiał podjąć ostateczną decyzję, wybrał drugą z wymienionych dyscyplin[8]. Jako nastolatek uczęszczał do Feilding High School, równolegle do innego przyszłego „All Black” Sama Whitelocka[3][9][7]. W latach 2003–2006 występował w reprezentacji szkoły[4]. W tym czasie dołączył do klubu Feilding Yellows[3], powoływany był też do młodzieżowych zespołów regionalnych (m.in. Manawatu U-18 czy Hurricanes Schools)[4].

Z uwagi na drobną budowę ciała, niewielki wzrost, Smith za namową ojczyma uznał, że aby mieć szansę w profesjonalnym sporcie, musi się wyspecjalizować w jednym z elementów gry. Jako że warunki fizyczne predestynowały go do gry na pozycji łącznika młyna, zdecydował się doskonalić przede wszystkim celność swoich podań – młodzian spędzał całe godziny, rzucając piłkę w kierunku żółtej naklejki na koszu na śmieci[3][10][8].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Smith w barwach Highlanders (2016)

Na poziomie prowincjonalnym, w drużynie Manawatu Smith zadebiutował w 2008 roku w meczu z Bay of Plenty[6] i w ciągu trzech sezonów wystąpił w 43 meczach, nierzadko obok późniejszego partnera z kadry Aarona Crudena[7][11][12]. Począwszy od 2012 występy w barwach „Turbos” kolidowały z jego obowiązkami reprezentacyjnymi[13].

W 2011 roku Smith został zakontraktowany przez zespół Super Rugby, Highlanders jako zmiennik reprezentanta Nowej Zelandii Jimmy’ego Cowana. Jednak już w kolejnym sezonie wywalczył sobie stałe miejsce w podstawowym składzie zespołu[6][14]. Highlanders zajęli wówczas dziewiąte miejsce, o jedną pozycję gorsze niż sezon wcześniej[15]. Szczególnie nieudana była jednak kolejna odsłona rozgrywek, sezon 2013, kiedy „Górale” wygrali jedynie trzy spośród 18 spotkań i zajęli przedostatnie miejsce w 15-drużynowej tabeli[16]. Smith i koledzy znacznie lepiej radzili sobie rok później – w sezonie zasadniczym Highlanders zajęli szóstą pozycję i uzyskali awans do fazy pucharowej[17]. W ćwierćfinale natrafili na południowoafrykański zespół Sharks, w ostatnich minutach ulegając ekipie z Durbanu[18]. Mimo licznych spekulacji, w sierpniu Smith podpisał nową umowę wiążącą go z zespołem do połowy 2016 roku[19].

W sezonie 2015 Smith jako jeden z kluczowych zawodników Highlanders[14] poprowadził drużynę do wielkiego finału rozgrywek, w którym zespół z Otago pokonał Hurricanes[6]. Mając na koncie 78 spotkań (w tym 60 z rzędu)[20], po zakończeniu rozgrywek łącznik przedłużył kontrakt z „Góralami” do końca sezonu 2019[14][20][21]. Obrona tytułu mistrzowskiego nie powiodła się rok później – Highlanders z 52 punktami zajęli drugie miejsce w konferencji nowozelandzkiej (o jedno oczko za Hurricanes), co po reformie rozgrywek przełożyło się na dopiero piątą lokatę w ogólnej tabeli[22]. Następnie po pokonaniu Brumbies[23], zawodnicy z Otago w półfinale przegrali z południowoafrykańskimi Lions[24].

Smith w marcu 2017 roku zaliczył swój setny mecz w barwach Highlanders, kiedy jego zespół mierzył się z Rebels[25]. Ostatecznie sezon 2017 zespół z Otago zakończył w pierwszej rundzie fazy pucharowej, ulegając Crusaders 0:17[26].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Smith wyprowadzający piłkę z rucku podczas meczu z Australią (2017)
Rozgrzewka przed meczem (2017)

Pochodzący z regionu Manawatu-Wanganui zawodnik nie występował w młodości w juniorskich reprezentacjach Nowej Zelandii – nie otrzymał zaproszenia choćby do drużyn U-14 czy U-19[8]. W 2008 roku został powołany do reprezentacji do lat 20 na rozgrywane na walijskich boiskach Mistrzostwa Świata Juniorów. „Baby Blacks” sięgnęli ostatecznie po zwycięstwo w całych rozgrywkach[4], pokonując w finale Anglików. Smith pojawił się na boisku jako zmiennik i po kilku minutach został ukarany żółtą kartką[27].

W połowie 2010 roku Smith otrzymał powołanie do zespołu Māori All Blacks – drugiej reprezentacji Nowej Zelandii składającej się z zawodników maoryskiego pochodzenia[28]. W czasie serii spotkań z okazji stulecia drużyny Smith w pierwszym składzie wystąpił w wygranych meczach z reprezentacjami Irlandii[29] i Anglii[30].

Dwa lata później po raz pierwszy wystąpił w barwach „All Blacks”, debiutując w spotkaniu z Irlandią[1][4]. Natychmiast wywalczył sobie pewne miejsce w pierwszym składzie reprezentacji[4] – w pierwszym sezonie reprezentacyjnym zapisał na swoim koncie 13 spotkań, z czego tylko jeden mecz rozpoczynał wśród zmienników[4]. Wraz z nowozelandzką kadrą sięgnął po złote medale podczas trzech kolejnych edycji The Rugby Championship2012[31], 2013[32], 2014[33]. W 2015 roku Smith został powołany na rozgrywany w Anglii Puchar Świata[34]. Pomijając mecz z najsłabszą w grupie Namibią, wystąpił we wszystkich spotkaniach „All Blacks” na tej imprezie. W wielkim finale Nowozelandczycy pokonali Australijczyków 34:17[4].

W spotkaniu z Walią w czerwcu 2016 Smith zanotował 50. występ w kadrze narodowej[35]. Po roku przerwy, w 2016 roku „All Blacks” ze Smithem w pierwszym składzie[36] ponownie sięgnęli po tytuł w The Rugby Championship[37], wyrównując rekord w liczbie wygranych spotkań międzynarodowych z rzędu[37]. Osiągnięcie w mistrzostwach południowej półkuli powtórzyli rok później[38]; sumując dwie ostatnie edycje, wygrali łącznie 12 kolejnych meczów w tych rozgrywkach[39].

Styl gry[edytuj | edytuj kod]

Smith z uwagi na budowę ciała jest znacznie sprawniejszy i ma niżej położony środek ciężkości niż większość zawodników. Ponadto dobrze wykonuje zagrania nogą i jak na swoje warunki fizyczne przyzwoicie szarżuje rywali. Niemniej jego największymi atutami są ponadprzeciętna szybkość w przegrupowaniach oraz niezwykła dokładność podań obiema rękoma[7][40]. Zdaniem Justina Marshalla, przeszło 80-krotnego reprezentanta Nowej Zelandii, zachowanie Smitha w formacji rucku każdorazowo przyspiesza grę danego zespołu o dwie-trzy sekundy[41]. Te cechy, w opinii komentatorów pozwoliły reprezentacji Nowej Zelandii na dalszą poprawę swoich występów[7][40].

W powszechnej opinii Smith u szczytu kariery był najlepszym zawodnikiem na swojej pozycji na świecie[2][8][21][25][42][43]. Porównywano go do Chrisa Laidlawa[7], wybitnego „All Black” z lat 60., z kolei Will Genia, sam uznawany swego czasu za najlepszą „dziewiątkę” na świecie, w 2015 roku stwierdził, że Smith jest najlepszym łącznikiem młyna, „i to już od kilku lat”[7]. Wysoka forma utrzymywana na przestrzeni kolejnych sezonów przyczyniła się do wytworzenia się opinii o Nowozelandczyku jako o najlepiej podającym zawodniku na świecie[8]. Pogląd taki wyraził m.in. Peter Stringer, blisko stukrotny reprezentant Irlandii[7].

W 2016 roku Warren Gatland, trener British and Irish Lions wyraził przekonanie, że w owym czasie Smith był najlepszym zawodnikiem na świecie bez względu na pozycję oraz najbardziej wpływowym członkiem nowozelandzkiej drużyny narodowej[44].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • nagroda dla najlepszego maoryskiego zawodnika 2014 roku (Tom French Memorial Trophy)[4][14][20]
  • nominacja do nagrody dla najlepszego maoryskiego gracza roku 2015[6]
  • nominacja do nagrody dla najlepszego nowozelandzkiego gracza w Super Rugby w sezonie 2015 (Super Rugby Player of the Year)[6]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Smith ma maoryskie korzenie, wywodzi się z iwi (plemienia) Ngāti Kahungunu[4][28].

Jego matka Bridget była nauczycielką, ojczym Wayne zaangażowany był w amatorskie rozgrywki rugby[3][9]. Sam Aaron w młodości praktykował w zakładzie fryzjerskim[4][7][8], w późniejszych latach strzygł włosy niektórym kolegom z reprezentacji[8].

Skandal obyczajowy[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2016 roku Smith tuż przed odlotem wraz z reprezentacją na mecz do Południowej Afryki został zauważony, gdy wychodził z kobietą z toalety dla niepełnosprawnych. Relacje świadków nie pozostawiały wątpliwości, co do intymnego charakteru spotkania[45][46]. Wydarzenie z lotniska w Christchurch odbiło się szerokim echem wśród nowozelandzkiej opinii publicznej; głos zabrali m.in. premier kraju John Key[45][46] czy dyrektor wykonawczy New Zealand Rugby Union Steve Tew[47]. Szczególnie krytykowano fakt, że zawodnik pozostawał w tym czasie na zgrupowaniu, nosił strój reprezentacji i tym samym naraził na szwank dobre imię drużyny narodowej[45][46]. Smith wydał wkrótce oficjalne oświadczenie, w którym przeprosił za swoje zachowanie zarówno swoich najbliższych, jak i osoby związane z rugby[45][46]. Bezpośrednio po ujawnieniu afery zawodnik został tymczasowo zawieszony i wycofany z drużyny na nadchodzące spotkanie[45][46]. Łącznie opuścił trzy mecze[48]. Po roku, kiedy ujawniono, że wyjaśnienia Smitha nie były prawdziwe, zawodnik otrzymał od federacji formalne upomnienie[49]. Pozaboiskowe wydarzenia miały także przełożenie na formę psychiczną i fizyczną gracza – Smith przyznał, że potrzebował kilku miesięcy na dojście do właściwej dyspozycji[48][50].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Aaron Smith | New Zealand [online], ESPN Scrum [dostęp 2017-11-07] (ang.).
  2. a b Richard Knowler, Rugby World Cup 2015: All Blacks halfback Aaron Smith keeping his feet on ground [online], The Sydney Morning Herald, 14 września 2015 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-28] (ang.).
  3. a b c d e Peter Lampp, Feilding's Smith makes ABs, [w:] Manawatu Standard [online], stuff.co.nz, 4 czerwca 2012 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-28] (ang.).
  4. a b c d e f g h i j k l m Aaron Smith [online], New Zealand Rugby Union [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-08] (ang.).
  5. Aaron Smith [online], New Zealand Rugby Union [dostęp 2023-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-30] (ang.).
  6. a b c d e f Aaron Smith [online], Highlanders [dostęp 2017-11-07] (ang.).
  7. a b c d e f g h i Gerry Thornley, Aaron Smith the man who keeps All Black machine ticking over, „The Irish Times”, 20 października 2015 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-28] (ang.).
  8. a b c d e f g Jamie Pandaram, Super Rugby: Highlanders and All Blacks Aaron Smith star on the years of hard work behind his success, [w:] The Courier-Mail [online], The Daily Telegraph, 13 marca 2015 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-28] (ang.).
  9. a b Peter Lampp, Mum's tears of joy as Aaron Smith debuts [online], stuff.co.nz, 11 czerwca 2012 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-20] (ang.).
  10. How Aaron Smith became a superstar, „Otago Daily Times”, 8 września 2015 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-20] (ang.).
  11. Player statistics - Smith Aaron - club stats [online], It’s Rugby [dostęp 2017-11-07] (ang.).
  12. Team [online], Manawatu Rugby Union [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-14] (ang.).
  13. Local stars boost Turbos for Mitre 10 Cup [online], Mitre 10 Cup, 19 lipca 2016 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-14] (ang.).
  14. a b c d Aaron Smith staying with New Zealand Rugby [online], Radio New Zealand, 26 sierpnia 2015 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-28] (ang.).
  15. Steve Hepburn, Rugby: Joseph talks up injury-ridden season, „Otago Daily Times”, 10 lipca 2012 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-07] (ang.).
  16. Richard Knowler, 'Dark times' motivate Highlander Aaron Smith, stuff.co.nz, 7 lutego 2014 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-20] (ang.).
  17. Crusaders power to NZ Conference, SANZAR, 12 lipca 2014 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-06] (ang.).
  18. Logan Savory, Late Sharks penalties do in Highlanders [online], stuff.co.nz, 20 lipca 2014 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-24] (ang.).
  19. Highlanders announce retention of Aaron Smith [online], Super Rugby, 8 sierpnia 2014 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-08] (ang.).
  20. a b c Aaron Smith recommits to New Zealand rugby until 2019 [online], Highlanders [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  21. a b All Black halfback Aaron Smith re-signs with New Zealand Rugby for four years [online], stuff.co.nz, 26 sierpnia 2015 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-20] (ang.).
  22. Vodacom Super Rugby | Full log [online], South African Rugby Union [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-10] (ang.).
  23. Match breakdown | Brumbies vs Highlanders [online], South African Rugby Union, 22 lipca 2016 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-10] (ang.).
  24. Match breakdown | Emirates Lions vs Highlanders [online], South African Rugby Union, 30 lipca 2016 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-10] (ang.).
  25. a b 100-up for Smith as Highlanders welcome Rebels, sport24.co.za, 29 marca 2017 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-29] (ang.).
  26. Crusanders blank Highlanders, SANZAAR, 22 lipca 2017 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-18] (ang.).
  27. Graham Clutton, Final: New Zealand 38-3 England [online], Międzynarodowa Rada Rugby, 22 czerwca 2008 [zarchiwizowane z adresu 2008-08-26] (ang.).
  28. a b NZ Maori squad named for Sealord Centenary Series [online], New Zealand Rugby Union, 31 maja 2010 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).
  29. Improving Ireland Miss Out In Rotorua [online], Irish Rugby Football Union, 18 czerwca 2010 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-16] (ang.).
  30. Mike Averis, Martin Johnson sees signs of progress despite another England defeat, [w:] The Guardian [online] [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-16] (ang.).
  31. Awesome All Blacks complete clean sweep [online], ESPN Scrum, 6 października 2012 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-03] (ang.).
  32. All Blacks confirm No 1 status [online], 5 października 2013 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-22] (ang.).
  33. Wayne Smith, Springboks beat All Blacks 27-25 to end NZ’s unbeaten run, „The Australian”, 5 października 2014 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-06] (ang.).
  34. All Blacks squad for RWC 2015 announced [online], New Zealand Rugby Union [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2015-08-31] (ang.).
  35. All Blacks coach Steve Hansen names three new caps in squad to play Wales [online], Fox Sports, 22 czerwca 2016 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-16] (ang.).
  36. Aaron Smith | New Zealand – Tournament list, ESPN Scrum [dostęp 2017-11-07] (ang.).
  37. a b Rugby Championship: South Africa 15-57 New Zealand, BBC Sport, 8 października 2017 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-09] (ang.).
  38. All Blacks squeeze past Springboks, SANZAAR, 8 października 2017 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-08] (ang.).
  39. New Zealand complete unbeaten Rugby Championship campaign, „The Irish Times”, 7 sierpnia 2017 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-06] (ang.).
  40. a b Gregor Paul, All Blacks: Aaron Smith's devastating impact, „The New Zealand Herald”, 24 czerwca 2016 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-28] (ang.).
  41. Justin Marshall, Why Aaron Smith is so good, „The New Zealand Herald”, 5 września 2014 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-07] (ang.).
  42. Rugby Union World XV - How many Englishmen would get into this side?, „The Daily Telegraph”, 28 czerwca 2016 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-28] (ang.).
  43. Jamie Pandaram, Waratahs need an answer to Aaron Smith’s class in their Super Rugby semi-final with the Highlanders, „The Daily Telegraph”, 21 czerwca 2015 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-28] (ang.).
  44. NZ No.9 Smith rugby's world best: Gatland, Special Broadcasting Service, 10 września 2016 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-28] (ang.).
  45. a b c d e Aaron Smith sex scandal: 'A huge mistake' - All Black speaks, „The New Zealand Herald”, 7 października 2016 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-06].
  46. a b c d e Callum Davis, Aaron Smith suspended by All Blacks after entering public toilet at airport for tryst with woman, „The Daily Telegraph”, 6 października 2016 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-06] (ang.).
  47. Statement on Aaron Smith, New Zealand Rugby Union, 6 października 2016 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-11] (ang.).
  48. a b Marc Hinton, Highlanders back embattled Aaron Smith to launch his rugby renaissance down south, „Sunday Star Times”, stuff.co.nz, 18 lutego 2017 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-07] (ang.).
  49. All Blacks: Aaron Smith issued formal warning after lying to New Zealand Rugby, „The New Zealand Herald”, 4 listopada 2017 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-06] (ang.).
  50. All Black Aaron Smith opens up about airport toilet incident, „The New Zealand Herald”, 27 marca 2017 [dostęp 2017-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-06] (ang.).