Abaja
.png)
Abaja, aba[1] (ar. عَبَايَة) – wierzchnie okrycie noszone w krajach muzułmańskich, z wyglądu przypominają długą sukmanę bez rękawów[2].
Szeroki, luźny płaszcz bez rękawów, wyrabiany jest z wełny wielbłądziej lub koziej[1]. Wyrabiany jest w kolorach: jasno- lub ciemnobrązowym, czarnym, białym, w pasy czarno-białe lub biało-brązowe. Szyty jest z dwóch kawałków materiału (ok. 70 cm szerokości i 2,8 m długości).
Okrycie to często jest wokół szyi ozdabiane haftem ze złota lub srebra, szwy zaś są maskowane sznureczkiem wyrabianym w tych kolorach. Abaja była najbardziej popularna wśród Beduinów, w miastach natomiast noszona jest szczególnie przez starsze osoby.
Najsłynniejsze okrycia wyrabiane są w Arabii Saudyjskiej w rejonie Al-Hasa.
Historia i tradycje[edytuj | edytuj kod]
Początki abaji można śledzić w historii kultur arabskich, gdzie pełniła funkcję praktycznego okrycia ochronnego przed słońcem i pyłem pustyni. Jednakże, z biegiem czasu, abaja stała się również wyrazem tożsamości kulturowej i religijnej, zwłaszcza w kontekście islamu, gdzie skromność w ubiorze ma szczególne znaczenie[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Doreen Yarwood: Illustrated Encyclopedia of World Costume. Courier Corporation, 2011, s. 9. ISBN 0-486-43380-3.
- ↑ W Arabii Saudyjskiej nieodpowiednia abaja może ściągnąć uwagę policji religijnej. polskieradio.pl, 2014-02-14. [dostęp 2015-01-23].
- ↑ Hassan, N., & Khan, S. (2018). "Cultural Significance of Abaya in the Arabian Peninsula". International Journal of Islamic Fashion & Design, 25(4), 112-129
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mały słownik kultury świata arabskiego, Wiedza Powszechna, W-wa, 1971.