Achille Etna Michallon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Achille Etna Michallon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 października 1796
Paryż

Data i miejsce śmierci

24 września 1822
Paryż

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Obraz będący ilustracją utworu La Fontaine’a Dąb i trzcina

Achille Etna Michallon (ur. 22 października 1796 w Paryżu, zm. 24 września 1822 tamże) – francuski malarz pejzażysta.

Był synem rzeźbiarza Claude’a Michallona (1751–1799), który zmarł trzy lata po narodzinach syna. Później zajmował się nim wuj, również rzeźbiarz, Guillaume Francin (1741–1830). Artysta studiował w pracowni Davida i Valenciennesa, w 1817 zdobył pierwsze w historii Prix de Rome w kategorii pejzażu historycznego. Po trzyletnim pobycie we Włoszech (1818–1821) powrócił do Paryża i założył własne studio malarskie. Jego uczniami byli Jean-Baptiste Camille Corot i Léon Fleury. Michallon zmarł przedwcześnie w wieku 26 lat na zapalenie płuc, był jednym z najbardziej obiecujących pejzażystów swojego pokolenia[1].

Achille Etna Michallon malował pejzaże o surowej kompozycji i chłodnej palecie, pod wyraźnym wpływem malarstwa XVII-wiecznego. Jego prace odznaczają się dbałością o efekty świetlne i przestrzenne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 437. ISBN 83-213-4157-8.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]