Achim von Arnim (pisarz)
Carl Joachim Friedrich Ludwig Achim von Arnim (ur. 26 stycznia 1781[1] w Berlinie[1], zm. 21 stycznia 1831[1] w Wipersdorfie[1]) – niemiecki pisarz, obok Clemensa Brentano główny przedstawiciel romantyzmu heidelberskiego. Najbardziej znaczącym jego dziełem jest powieść Die Kronenwächter[1]. Jego ojciec baron Joachim Erdmann von Arnim (1741-1804) był pruskim dyplomatą.
Spis treści
Pochodził ze szlacheckiego rodu Adel. Studiował prawo i nauki przyrodnicze. Podróżował przez Niemcy, Anglię, Francję i Szkocję. Swojemu przyjacielowi Clemensowi Brentano podarował zbiór piosenek ludowych Des Knaben Wunderhorn. Wkrótce wraz z Görresem opublikował Volksbücher. W Clemensem Brentano, Kleistem i Chamisso stworzył tzw. Christlich-deutsche Tischgesellschaft (niem. Deutsche Tischgesellschaft)[1].
Arnim należy do reprezentantów romantyzmu politycznego i krytyków racjonalizmu oświecenia. Twierdził, że należy ograniczyć powszechną edukację, która powoduje, że prosty lud poddaje się wpływom innych kultur i zatraca świadomość własnych tradycji narodowych. Prowadziło to do idealizacji średniowiecza i czasów cesarstwa, a jednocześnie stanowiło wyraz dążenia do zjednoczenia Niemiec.
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
- Hollin's Liebeleben (1802)
- Ariel's Offenbarungen (1804)
- Kriegslieder (1806)[1]
- Das Knaben Wundernhorn (1806–1808)[1]
- Tröst Einsamkeit (1808)
- Der Wintergarten (1809)[1]
- Mistris Lee (1809)
- Armut, Reichthum, Schuld und Buße der Gräfin Dolores (1810)
- Halle und Jerusalem (1911)
- Isabella von Ägypten. Kaiser Karl des Fünften erste Jugendliebe (1812)
- Schaubühne (1813)
- Die Kronenwächter (1817)[1]
- Der tolle Invalide auf dem Fort Ratonneau (1818)
- Fürst Ganzgott und Sänger Halbgott (1818);
- Die Gleichen (1819)
- Die Majoratsherren (1819)
- Owen Tudor (1820)
- Landhausleben (1826)[1]
- Die Päpstin Johanna (1846)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Elke Schwarck: Autoren in Wort und Bild. Gütersloh: Bartelsmann, Reinhardt Mohn. (niem.)
