Po śmierci Neferitesa I i walkach o sukcesję objął władzę w 392 p.n.e. Cała jego polityka wewnętrzna i zagraniczna była ukierunkowana na organizację obrony Egiptu przed perskim najeźdzcą. Achoris stworzył armię ateńskich najemników pod wodzą Chabriasa i flotę wojenną. Zawierał liczne przymierza skierowane przeciwko Persji - z wygnanym władcą Cypru Ewagorasem z Salaminy, z greckimi miastami Azji Mniejszej, kartagińskimi Barkidami, a w 389 p.n.e.[1] z Atenami.
W 387 p.n.e. udało się Ewagorasowi zdobyć Cypr, ale już w następnym roku sojusznicy opuścili Achorisa i Ewagorasa, zawierając separatystyczny pokój z Persją. Zwolnione z działań w Azji Mniejszej i Grecji siły perskie uderzyły na Egipt w następnym roku, ale zostały odparte przez Achorisa. W tym czasie Ewagoras zdobył Tyr i osiadł w Cylicji. Persowie odzyskali utracone na rzecz Ewagorasa ziemie w latach 381-380 p.n.e. Tuż przed upadkiem Cypru w 380 p.n.e., po którym Egipt musiał sam stawiać czoła Persji, Achoris zmarł.
Wegaf • Amenemhat V • Sekhemre Khutawi • Amenemhat VI • Sehetepibre • Iufeni • Amenemhat VII • Nebnun Semenkare • Hornedjheriotef • Sobekhotep I • Nedjemibre • Sebekhotep I • Reniseneb • Hor I • Amenemhat VIII • Amenemhat IX Sebekhotep II • Chendżer • Imiramesha (albo Mermesha) • Antef IV (albo Intef IV) • Set I • Panteni • Ameni Kemau • Ibi • Aakeni • Sobekhotep III • Neferhotep I • Sahathor • Sobekhotep IV • Sobekhotep V • Iaib • Ai I • Sobekhotep VI • Ini • Sankhenre Suadjetu • Ined • Neferhotep II • Hori (albo Hor II) • Sobekhotep VII • Didumes • Ibi • Se(?)kare • Senebmiu • Sekhaenre • Merkheperre • Merikare • Senweseret IV (albo Sesostris IV) • Montuemsaf • Neferhotep III • Mentuhotep V • Nerkare • Wesermontu • Sobekhotep VIII • Ini • Mentuhotep VI • Senaib • Sobekhotep IX • Wepwawetemsaf • Hor Meritaui • Sebekai • Khuiiker
