Adélaïde Dufrénoy

Adélaïde Dufrénoy
Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1765 ; Nantes
Data i miejsce śmierci	8 marca 1825 ; Paryż
Narodowość	francuska
Język	francuski
Dziedzina sztuki	poezja
	Multimedia w Wikimedia Commons

Adélaïde Dufrénoy (ur. 3 grudnia 1765 w Nantes, zm. 8 marca 1825 w Paryżu) – poetka francuska^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wydała "Les plaintes d'une jenne izraelitte" oraz "Derniers moments de Bayard" (1814). Znana jest przede wszystkim jako autorka elegii^[2]. Opierała się na wzorach antycznych i na liryce Évariste’a de Parny^[2]. Obecnie niemal zupełnie zapomniana, dawniej uchodziła za największą poetę Pierwszego Cesarstwa^[2]. Znała dobrze łacinę (co wśród ówczesnych kobiet nie było powszechne) i tłumaczyła Propercjusza^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b John Gorton: A General Biographical Dictionary, Vol. 3. books.google.pl, 1833. [dostęp 2017-03-20]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Patrick H. Vincent: The Romantic Poetess: European Culture, Politics, and Gender, 1820-1840. books.google.pl, 2004. s. 38. [dostęp 2017-03-20]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888

[books.google.pl-1] John Gorton: A General Biographical Dictionary, Vol. 3. books.google.pl, 1833. [dostęp 2017-03-20]. (ang.).

[books.google.pl2-2] Patrick H. Vincent: The Romantic Poetess: European Culture, Politics, and Gender, 1820-1840. books.google.pl, 2004. s. 38. [dostęp 2017-03-20]. (ang.).

[1]

[2]