Chropawiec wonny

Chropawiec wonny
	; Nasiona
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	selerowce
Rodzina	selerowate
Rodzaj	chropawiec
Gatunek	chropawiec wonny
	Nazwa systematyczna
	Trachyspermum ammi (L.) Sprague ex Turrill; Bull. Misc. Inform. Kew 1929:228. 1929
Synonimy
	Ammi copticum L.; Carum ajowan ined; Sison ammi L.;
	Ammi copticum L.; Carum ajowan ined; Sison ammi L.;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Chropawiec wonny, indyjski kminek, ajowan^[4] (Trachyspermum ammi) ang. "carom seeds" – gatunek rośliny z rodziny selerowatych. Pochodzi z Indii, jest uprawiany w wielu krajach Azji i Afryki^[3].

Zastosowania[edytuj | edytuj kod]

Sztuka kulinarna. Okrągłe owoce są często używane jako przyprawa w kuchni indyjskiej i kuchniach innych krajów. Owoce te często bywają mylone z nasionami lubczyka. Ze względu na dużą zawartość tymolu surowe owoce mają zapach bardzo podobny do tymianku, lecz znacznie ostrzejszy. Smakują podobnie do tymianku lub kminku. Nawet niewielka ilość dodana do potrawy może zupełnie zdominować jej aromat. Mają właściwości wspomagające trawienie. W kuchni indyjskiej nigdy nie jest używany w stanie surowym, zawsze uprzednio się go praży na sucho lub smaży w ghi, co pozwala na uzyskanie subtelniejszego i bardziej złożonego zapachu. Ma zastosowanie m.in. w przyrządzaniu parathy z adżwanem, tzw. ajwain ka paratha.
Roślina kosmetyczna. Wyciągi z chropawca (adżwanu) stosuje się do produkcji ajurwedycznych past do zębów, wykorzystuje się je również w farmakologii^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 127. ISBN 83-214-1305-6.
↑ Surowce roślinne stosowane w fitoterapii. „Z nami zdrowiej”. s. 12-15. [dostęp 2009-03-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Tony Hill: Ajwain. W: The Contemporary Encyclopedia of Herbs and Spices: Seasonings for the Global Kitchen. Wiley, 2004, s. 21-23. ISBN 978-0471214236. (ang.).
Ajowan. [dostęp 2010-05-16].
Spice Pages: Ajwain. [dostęp 2012-12-17]. (ang.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).

[grin-3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].

[slownik-4] Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 127. ISBN 83-214-1305-6.

[5] Surowce roślinne stosowane w fitoterapii. „Z nami zdrowiej”. s. 12-15. [dostęp 2009-03-22].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]