Adam Ballenstedt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Ballenstedt
Data i miejsce urodzenia

1 października 1880
Poznań

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 1942
Kraków

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

architektura

Ważne dzieła

Bazylika św. Wincentego a Paulo w Bydgoszczy
Kościół Matki Boskiej Wniebowziętej w Puszczykowie
Willa Arthura Bredschneidera w Poznaniu

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Budynek Uniwersytetu Ekonomicznego zaprojektowany przez Adama Ballenstedta jest jedną z najciekawszych realizacji z okresu międzywojennego w Poznaniu
Kaplica przy Zakładzie św. Łazarza w Poznaniu
Kościół pw. Matki Boskiej Wniebowziętej, zaprojektowany przez Adama Ballenstedta
Zaprojektowany przez Adama Ballenstedta nagrobek Ignacego Mackiewicza na cmentarzu jeżyckim w Poznaniu

Adam Ballenstedt[1][2] (ur. 1 października 1880 w Poznaniu[3], zm. 9 czerwca 1942 w Krakowie[4]) – polski architekt, działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Poznaniu jako syn Bolesława i Anieli z Ławickich[3]. Ojciec był budowniczym. Był bratem Lucjana. Po ukończeniu gimnazjum w Poznaniu studiował w latach 1901–1903, architekturę na politechnice w Charlottenburgu, a następnie w Karlsruhe, gdzie w 1905 otrzymał dyplom. Do 1908 pracował jako projektant u profesora Billiga w Karlsruhe. Następnie przeniósł się do Mannheim, gdzie prowadził prywatną praktykę. W 1918 powrócił do Poznania. 7 czerwca 1910 ożenił się z Marią Wiewiórkowską[3]. Ich syn Janusz był również architektem, oraz publicystą i teoretykiem architektury.

Został pierwszym sekretarzem Koła Architektów przy Stowarzyszeniu Techników w Poznaniu. W roku 1921 został prezesem stowarzyszenia Techników Polskich w Poznaniu.

Był zaangażowany w narodowym ruchu robotniczym Od 1921 był członkiem NPR, a w latach 1923–1925 prezesem Zarządu Wojewódzkiego NPR na Wielkopolskę. W roku 1923 został członkiem Rady Naczelnej. W czasie przewrotu majowego 1926 poparł Piłsudskiego i znalazł się w grupie, która utworzyła prorządowy odłam NPR-Lewica. Z ramienia NPR w latach 1921–1928 i 1932–1936 był członkiem rady miejskiej Poznania. Od 1922 był członkiem Rady Starostwa Krajowego.

W 1940 był aresztowany. Został przesiedlony do Krakowa, gdzie zmarł 9 czerwca 1942. Pochowany na cmentarzu Rakowickim.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Realizacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. http://bip.poznan.pl/bip/attachments.html?id=50684&co=show&parent=23224&instance=1097
  2. http://bip.poznan.pl/bip/attachments.html?id=114337&co=show&parent=25152&instance=1018
  3. a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 21.
  4. a b c d e Marek Rezler: Sylwetki zasłużonych poznaniaków. Biogramy historyczne. W: Wielka Księga Miasta Poznania. Wyd. 1. Poznań: Dom Wydawniczy „Koziołki Poznańskie”, 1994, s. 729. ISBN 83-901625-0-4.
  5. M.P. z 1939 r. nr 160, poz. 383 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  6. Aleksander Przybylski, Abisynia. Osiedle na poznańskim Grunwaldzie, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2017, s. 101, ISBN 978-83-7768-173-2, OCLC 1005164791.
  7. Anna Syska, Tomasz Kiełkowski, Styl gotycki wyklucza się. Międzywojenna architektura w województwie śląskim, Katowice, s. 61, ISBN 978-83-85871-69-9, OCLC 950002049 [dostęp 2019-07-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]