Adam Dobrzański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Dobrzański
podpułkownik żandarmerii podpułkownik żandarmerii
Data urodzenia

30 listopada 1884

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

c. k. Obrona Krajowa
Wojsko Polskie

Jednostki

6 Dywizjon Żandarmerii
9 Dywizjon Żandarmerii
PKU Miechów
PKU Jarosław

Stanowiska

dowódca szwadronu
dowódca dywizjonu
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Adam Dobrzański[1] (30 listopada 1884, zm. ?) – podpułkownik żandarmerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Adam Dobrzański urodził się 30 listopada 1884 roku. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. k. Obrony Krajowej. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1915 roku. W 1917 roku jego oddziałem macierzystym był Pułk Strzelców Nr 33[2].

30 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w korpusie żandarmerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę na stanowisku dowódcy szwadronu zapasowego Dywizjonu Żandarmerii Wojskowej Nr VI we Lwowie[3]. 1 czerwca 1921 roku nadal pełnił służbę w Dywizjonie Żandarmerii Wojskowej Nr VI[4]. Od 5 grudnia 1921 roku był dowódcą 9 Dywizjonu Żandarmerii w Brześciu[5][6]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[7]. 31 marca 1924 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[8]. 29 stycznia 1927 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Miechów na okres sześciu miesięcy celem odbycia praktyki[9]. 17 marca tego roku został przeniesiony do kadry oficerów żandarmerii z pozostawieniem na przeniesieniu służbowym w PKU Miechów[10]. 22 lipca 1927 roku został przydzielony do PKU Miechów na stanowisko komendanta[11][12]. 31 października 1927 roku został przeniesiony z korpusu oficerów żandarmerii do korpusu oficerów piechoty w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 87,01 lokatą z jednoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów piechoty i pozostawieniem na dotychczasowym stanowisku w PKU Miechów[13]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Jarosław na stanowisko komendanta[14]. Z dniem 30 listopada 1932 roku został przeniesiony w stan spoczynku[15]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji PKU Jarosław. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr X. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[16].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 116, 164 i 612, 624 w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Adam I Dobrzański” w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko: porucznika łączności Adama II Dobrzańskiego (ur. 19 grudnia 1899).
  2. a b c d e f Lista starszeństwa c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 64, 348.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 11 sierpnia 1920 roku, s. 691.
  4. Spis oficerów 1921 ↓, s. 403, 600.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1061, 1063.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 964, 965.
  7. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 291.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 168.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1927 roku, s. 18.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 74.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 223.
  12. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 116, 164.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 295.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 21 kwietnia 1932 roku, s. 288.
  16. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 1042.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]