Adam Kaźmierczyk (duchowny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Kaźmierczyk
Kapelan Jego Świątobliwości
Ilustracja
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1920
Jasień

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 2004
Grybów

Proboszcz parafii Grybów
Okres sprawowania

1962–1987

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Diecezja tarnowska

Prezbiterat

24 kwietnia 1945

Adam Kaźmierczyk (ur. 18 listopada 1920 w Jasieniu, zm. 14 stycznia 2004 w Grybowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, proboszcz parafii św. Katarzyny w Grybowie i dziekan dekanatu Grybów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Adam Kaźmierczyk wychował się w rodzinie wielodzietnej Stanisława i Katarzyny Kaźmierczyków. Spośród sześciorga dzieci, troje wybrało stan duchowny – Adam wybrał kapłaństwo, a jego dwie siostry życie zakonne w Zgromadzeniu SS. Felicjanek[1].

W 1939 r. zdał maturę w szkole w Brzesku, a następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, którego rektorem był wówczas bł. ks. Roman Sitko. Formację do kapłaństwa rozpoczął w Błoniu koło Tarnowa, gdzie w pierwszym miesiącu pobytu został aresztowany wraz z innymi klerykami i ich przełożonymi, po czym więziony przez władze niemieckie w Tarnowie[2]. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 kwietnia 1945 z rąk ks. bpa Stanisława Rosponda[3]. W roku 1951 uzyskał tytuł magistra teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie[1].

Praca duszpasterska[edytuj | edytuj kod]

Po święceniach rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz w Ropczycach (1945–1948), a następnie w parafii katedralnej w Tarnowie, pełniąc równocześnie obowiązki rektora kościoła Matki Bożej Szkaplerznej w Tarnowie oraz kapelana Zakładu Poprawczego w Tarnowie[4].

Dnia 11 marca 1962 r. rozpoczął pracę jako proboszcz parafii św. Katarzyny w Grybowie i dziekan dekanatu grybowskiego. Ponadto pełnił funkcję ojca duchownego dekanatu Grybów. Pisał także artykuły do czasopism „Wzrastanie” i „Kurier Grybowski”. Rozwijał na terenie miasta poradnictwo przedmałżeńskie i rodzinne, nabożeństwa i spotkania dla ludzi starych i chorych, młodzieży i studentów. W roku 1977 utworzył orkiestrę parafialną, a w roku 1987 poświęcona została nowa plebania, nad której budową czuwał. W czasie jego posługi w Grybowie wykonano remont kościoła św. Katarzyny, zakupiono wysokiej klasy organy projektu prof. Jana Jargonia (organizowane były koncerty muzyki organowej z udziałem zagranicznych wykonawców z Norymbergi, Essen i Hagi), zmodernizowano dzwony kościelne, wybudowano mur podporowy i ogrodzenie wokół kościoła. Czynił usilne starania, które doprowadziły do ogłoszenia przez bpa tarnowskiego Jerzego Ablewicza (dekretem z dnia 24 grudnia 1974 r.) kościoła grybowskiego – sanktuarium maryjnym – Matki Bożej Przedziwnej[5]. Obowiązki proboszcza wykonywał do 1987 roku, kiedy to przeszedł na emeryturę. Przez okres pobytu w Grybowie pełnił funkcję kustosza Muzeum Parafialnego w Grybowie, aż do swojej śmierci w 2004 roku[6].

Odznaczenia, tytuły, wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kazimierz Solarz, Zmarł ks. Prałat Adam Kaźmierczyk, „Kurier Grybowski”, nr 1/24 (5) marzec/kwiecień 2004, s. 2
  2. S. Gurba, Represja gestapo wobec alumnów seminarium w Błoniu k. Tarnowa. Ze wspomnień ks. prałata Adama Kaźmierczyka – świadka początków męczeńskiej drogi bł. ks. Romana Sitki, „Tarnowskie Studia Teologiczne” 2013, 32(2), s. 89–102; ks. Stanisław Gurba, Katarzyna Gruca (red.), W co wierzyć, jak żyć? W 10. rocznicę śmierci ks. Prałata Adama Kaźmierczyka 1920-2004, Grybów 2014, s. 237–239.
  3. ks. Adam Nita (oprac), Kapłani zmarli w 2004 roku, "CURRENDA. PISMO URZĘDOWE DIECEZJI TARNOWSKIEJ", Rok 154 Nr 1, styczeń – marzec 2004.
  4. S. Gurba , Komunikacja nauczyciel-uczeń w procesie resocjalizacji młodzieży. Działalność pedagogiczna ks. Adama Kaźmierczyka w Zakładzie Poprawczym w Tarnowie, [w:] Nauczyciel, wychowawca, pedagog: wyzwania i zadania, red. P. Juśko, M. Borys [i in.], Tarnów 2014, s. 38-47; ks. Stanisław Gurba, Katarzyna Gruca (red.), W co wierzyć, jak żyć? W 10. rocznicę śmierci ks. Prałata Adama Kaźmierczyka 1920-2004, Grybów 2014, s. 240-242
  5. Bazylika Mniejsza pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Grybowie. grybow.parafia.info.pl. [dostęp 2023-04-16].
  6. M. Filipowicz-Solarz, Żyć prosto i skromnie (wspomnienie o ks. Adamie Kaźmierczyku, w 10-tą rocznicę śmierci), cz. I-III, „Nasza Bazylika. Pismo Parafii pw. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Grybowie” listopad 2013, nr 1, s. 18-20; luty 2014, nr 2, s. 9-11; październik 2014, nr 4, s. 17–19
  7. Rada Miejska Grybowa przyznała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Grybowa dn. 16.06.1995 roku, źródło: „Kurier Grybowski” s. 14 nr IV/2000

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • ks. Adam Nita (oprac.), Kapłani zmarli w 2004 roku, „CURRENDA. PISMO URZĘDOWE DIECEZJI TARNOWSKIEJ”, Rok 154 Nr 1, styczeń–marzec 2004. ISSN 0239-2291.
  • Kazimierz Solarz, Zmarł ks. Prałat Adam Kaźmierczyk, "Kurier Grybowski", nr 1/24 (5) marzec/kwiecień 2004. ISSN 1509-670X.
  • ks. Stanisław Gurba, Katarzyna Gruca (red.), W co wierzyć, jak żyć? W 10. rocznicę śmierci ks. Prałata Adama Kaźmierczyka 1920-2004, Grybów 2014. ISBN 978-83-88930-61-4
  • Maria Filipowicz-Solarz, Żyć prosto i skromnie (wspomnienie o ks. Adamie Kaźmierczyku, w 10-tą rocznicę śmierci), cz. I–III, „Nasza Bazylika. Pismo Parafii pw. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Grybowie” listopad 2013, nr 1, s. 18–20; luty 2014, nr 2, s. 9–11; październik 2014, nr 4, s. 17–19.
  • ks. Stanisław Gurba, Represja gestapo wobec alumnów seminarium w Błoniu k. Tarnowa. Ze wspomnień ks. prałata Adama Kaźmierczyka – świadka początków męczeńskiej drogi bł. ks. Romana Sitki, „Tarnowskie Studia Teologiczne”, 32(2013)2, s. 89-102.
  • ks. Stanisław Gurba, Komunikacja nauczyciel-uczeń w procesie resocjalizacji młodzieży. Działalność pedagogiczna ks. Adama Kaźmierczyka w Zakładzie Poprawczym w Tarnowie, [w:] Nauczyciel, wychowawca, pedagog: wyzwania i zadania, red. P. Juśko, M. Borys [i in.], Tarnów 2014, s. 38–47. ISBN 978-83-63827-28-1