Adam Markowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Markowski
„Makaron”, „Klemens”, „Duce”
Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1898
Janowo gmina Świedziebnia

Data i miejsce śmierci

6 listopada 1976
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Edukacja

Uniwersytet Warszawski,

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi Medal Brązowy za Długoletnią Służbę Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Krzyż Legionowy Złota Odznaka ZNP

Adam Markowski (ur. 8 lutego 1898 w Janowie w gm. Świedziebnia, zm. 6 listopada 1976 w Warszawie) – nauczyciel i dyrektor w warszawskich gimnazjach i liceach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Kazimierza i Katarzyny z domu Szymańskiej. Podczas I wojny światowej członek harcerstwa, Polskiej Organizacji Wojskowej, w 1918 brał udział w rozbrajaniu Niemców[1]. Będąc w VI klasie gimnazjum w Płocku, 17 lipca 1920 wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego do 6 pułku piechoty Legionów, gdzie służył do 15 września 1920[2]. Ukończył Gimnazjum Polskie w Płocku.

W 1921 wstąpił na Uniwersytet Warszawski, gdzie odbył studia na Wydziale Humanistycznym w zakresie historii. W 1927 uzyskał dyplom potwierdzający kwalifikację nauczyciela historii dla szkół średnich. W 1929 został po raz pierwszy zatrudniony w gimnazjum państwowym: Gimnazjum Stefana Batorego w Warszawie. Od następnego roku, na wiele lat, związał się z Gimnazjum Państwowym im. St. Staszica[3]. Podczas II wojny światowej organizator i kierownik tajnego nauczania Gimnazjum im. Staszica.

Po wojnie, do zamknięcia szkoły w 1950, nauczyciel Liceum St. Staszica w Warszawie. W 1950 dyrektor Liceum im. Tadeusza Czackiego[4], potem również krótko, dyrektor Liceum im. Władysława IV[5]. Od 1959 nauczyciel w Liceum im. Marii Konopnickiej[6]. Uczył również w Liceum im. Tadeusza Reytana. Na emeryturę przeszedł w 1974.

Zmarł w Warszawie. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 299a-3-2,3)[7]

Grób Adama Markowskiego
Grób Adama Markowskiego na cmentarzu Powązkowskim
Płyta nagrobna na grobie Adama Markowskiego

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Życiorys znajdujący się w Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego, sygnatura teczki RP 9744.
  2. ↑ I Warszawa nie zawiodła. W 90 rocznicę bitwy warszawskiej. Warszawa: Archiwum Państwowe m.st. Warszawy, 2010. ISBN 978-83-928532-9-9.
  3. ↑ Władysław Siwek: Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988. ISBN 83-06-01691-2.
  4. ↑ Bolesław Dunikowski: Szkoła im. Tadeusza Czackiego w Warszawie 1876–1976. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1977.
  5. ↑ Bolesław Dunikowski: „Ławy Skrzypią” Jednodniówka wydana z okazji zjazdu B. Wychowanków Gimnazjum Praskiego i Gimnazjum im. Króla Władysława IV. Warszawa: 1958.
  6. ↑ Wspomnienia o profesorze Adamie Markowskim. www.kimonibyli.pl. [dostęp 2014-10-04].
  7. ↑ Cmentarz Stare Powązki: MARIA POLKOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-14].
  8. ↑ M.P. z 1933 r. nr 102, poz. 123 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  9. ↑ M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 98 „za zasługi na polu przysposobienia wojskowego”.
  10. ↑ Przyznany członkowi Polskiej Organizacji Wojskowej - legitymacja znajdująca się w posiadaniu rodziny.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące im. Emilii Plater w Zalesiu Dolnym. Piaseczno – Zalesie Dolne: 2009. ISBN 978-83-929761-0-3.
  • Osobiste notatki w archiwum rodzinnym.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adam_Markowski&oldid=71777984”