Przejdź do zawartości

Adam Pietruszka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Pietruszka
szeregowy (degradacja) szeregowy (degradacja)
Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1938
Kutno

Przebieg służby
Lata służby

1961–1984

Formacja

Służba Bezpieczeństwa

Jednostki

Departament IV Ministerstwa Spraw Wewnętrznych

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złota Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” Srebrna Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” Brązowa Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” Srebrna Odznaka „W Służbie Narodu” Medal 40-lecia Polski Ludowej
Odznaka „10 Lat w Służbie Narodu” Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego

Adam Pietruszka (ur. 19 lipca 1938 w Kutnie[1]) – pułkownik MO, funkcjonariusz Służby Bezpieczeństwa, zastępca dyrektora Departamentu IV MSW (1981–1984), naczelnik Wydziału I Departamentu IV (1979–1981). W 1984, w związku z zabójstwem ks. Jerzego Popiełuszki, zdegradowany i zwolniony dyscyplinarnie ze służby. W procesie toruńskim skazany na karę 25 lat pozbawienia wolności i pozbawienia praw publicznych na 10 lat.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Wojciecha i Anastazji[2]. Jego ojciec był robotnikiem rolnym. W 1956 podjął pracę w DOKP w Szczecinie i rozpoczął pracę w parowozowni Szczecin Port Centralny jako technik mechanik pomocnik maszynisty. Od listopada 1958 do października 1960 odbywał zasadniczą służbę wojskową, w czasie której ukończył m.in. szkołę podoficerską w Grudziądzu. Po zwolnieniu do rezerwy powrócił do pracy w parowozowni w Szczecinie. W latach 1952–1956 należał do Związku Młodzieży Polskiej, a w latach 1958–1960 do Koła Młodzieży Wojskowej. W 1962 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[3]. Podczas służby w KW MO w Szczecinie pełnił m.in. funkcje drugiego sekretarza OOP (1966–1970), a następnie pierwszego sekretarza OOP (1970–1972).

Od sierpnia 1961 funkcjonariusz Służby Bezpieczeństwa. We wrześniu 1962 rozpoczął naukę w Rocznej Oficerskiej Szkole Operacyjnej SB MSW w CW MSW w Legionowie. Ukończył ją w lipcu 1963 z wynikiem dobrym. W czerwcu 1970 ukończył studium administracyjne na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im, Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po przedstawieniu pracy magisterskiej pt. „Przymus bezpośredni w egzekucji administracyjnej” oraz zdaniu egzaminu magisterskiego uzyskał tytuł magistra administracji[3].

Był służbowo delegowany do Włoch (1978), ZSRR (1982 i 1984) i NRD (1983)[1]. Oskarżony o nakłanianie podwładnych: kpt. Grzegorza Piotrowskiego, por. Leszka Pękali i por. Waldemara Chmielewskiego do uprowadzenia i zabójstwa Jerzego Popiełuszki w 1984, a także o udzielenie im pomocy i utrudnianie wykrycia sprawców. 2 listopada 1984, w związku z uprowadzeniem i zamordowaniem ks. Jerzego Popiełuszki, został zatrzymany, a 4 listopada tymczasowo aresztowany. Dzień później zawieszono go w czynnościach służbowych, 24 grudnia 1984 ukarano wydaleniem ze służby w MO z jednoczesną degradacją[4]. Wraz z wydaleniem ze służby usunięto go z PZPR. W wyniku procesu przed Sądem Wojewódzkim w Toruniu, został uznany winnym zarzucanych mu czynów i skazany na karę 25 lat pozbawienia wolności i pozbawienia praw publicznych na 10 lat[5]. Więzienie opuścił w 1995[6].

Według prowadzącego dochodzenie w sprawie zamachu na papieża Jana Pawła II, włoskiego prokuratora Ferdinando Imposimato, Pietruszka wraz z kilkoma innymi oficerami SB był obecny na placu św. Piotra w momencie zamachu. Według historyków z Instytutu Pamięci Narodowej był oficerem prowadzącym najbardziej wartościową agenturę SB wśród kleru, m.in. tajnego współpracownika SB ks. Michała Czajkowskiego ps. Jankowski.

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty, miał syna Jarosława.

W latach 1985–1990 rodzina Adama Pietruszki była inwigilowana przez SB w ramach sprawy operacyjnej „Teresa”[3].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]