Adam Prażmowski (mikrobiolog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Prażmowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 października 1853
Siedliska-Kasztel

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1920
Kraków

profesor nauk rolniczych
Specjalność: mikrobiologia
Alma Mater

Uniwersytet w Lipsku

Doktorat

1880

Profesura

1919

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek krajowy czynny

Uczelnia

Akademia Rolnicza w Dublanach
Uniwersytet Jagielloński

Adam Prażmowski herbu Belina (ur. 25 października 1853 w Siedliska-Kasztel, zm. 20 sierpnia 1920 w Krakowie) – polski mikrobiolog, agronom, działacz społeczny. Uznawany jest za jednego z twórców polskiej mikrobiologii[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w Akademii Rolniczej w Dublanach, a następnie wyjechał do Lipska, gdzie po ukończeniu studiów na tamtejszym uniwersytecie w 1880 uzyskał tytuł doktora filozofii[2]. Podczas studiów w 1879 jako pierwszy opisał bakterie fermentacji masłowej i wyodrębnił je od laseczki siennej[1]. Po powrocie do Dublan wykładał w Katedrze Botaniki Wyższej Szkoły Rolniczej, w latach 1882-1892 był profesorem i kierownikiem Zakładu Botaniki, Fizjologii Roślin i Uprawy Roli w Krajowej Szkole Rolniczej w Czernihowie[2], w szkolnej pracowni prowadził badania i dokonał wielu odkryć z zakresu mikrobiologii. W 1884 jako pierwszy w Polsce opisał budowę i rozwój laseczki wąglika. Niezależnie od Martinusa Beijerincka podczas badania narośli brodawkowych na korzeniach grochu odkrył bakterie brodawkowe, wiążące azot z powietrza[1]. W 1892 założył Związek Handlowy Kółek Rolniczych w Krakowie i był jego prezesem do 1910 roku, w 1893 roku został członkiem Akademii Umiejętności. Od 1911 był profesorem Wydziału Rolnego Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 1918-1919 kierował Katedrą Mikrobiologii i Uprawy Roślin[2].

Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w kwaterze Fd[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]