Adam Słodowy
| ||
 major
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 3 grudnia 1923 Czarnków | |
| Przebieg służby | ||
| Lata służby | 1944–1958 | |
| Siły zbrojne | Siły Zbrojne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej | |
| Odznaczenia | ||
| ||
Adam Słodowy (ur. 3 grudnia 1923 w Czarnkowie) – major Ludowego Wojska Polskiego, popularyzator majsterkowania. Znany przede wszystkim jako autor i prowadzący popularnego w latach 60. i 70. XX wieku polskiego programu telewizyjnego dla młodzieży Zrób to sam.
Program był częścią czwartkowego Ekranu z bratkiem, a potem niedzielnego Teleranka; autor prezentował w nim osobiście, jak z ogólnie dostępnych rzeczy (np. zużytych opakowań) robić zabawki i przedmioty użytkowe. Program był nadawany przez 24 lata od 1959 roku do 1983 roku, łącznie wyemitowano 505 odcinków[1].
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Podczas okupacji niemieckiej w latach 1939-1944 pracował w fabryce. W 1944 wstąpił na ochotnika do wojska, jako oficer artylerii kończy wojnę w Szczecinie[1]. W latach 1950-1958 był wykładowcą w Oficerskiej Szkole Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie, a następnie w Wojskowej Akademii Technicznej, gdzie uzyskał stopień majora. Po opuszczeniu wojska poświęcił się popularyzacji majsterkowania, a od 1959 roku związał swoją karierę z telewizją, gdzie początkowo pracował jako konstruktor urządzeń scenotechnicznych. W latach 1961–78 był redaktorem Naczelnej Redakcji Programów Oświatowych i Dziecięcych TVP. W 1983, po zrealizowaniu 505. programu, odszedł z telewizji na emeryturę[1].
Jest również autorem wielu książek poświęconych samodzielnemu majsterkowaniu, w tym Lubię majsterkować, przeznaczonej dla starszych odbiorców, w której zamieścił niektóre informacje prezentowane wcześniej w telewizji, a także projekty wielu nowych zabawek i urządzeń. Książka została przetłumaczona na języki obce, a jej łączny nakład wyniósł ponad 560 000 egzemplarzy. Słodowy pisał także książki o samochodach, dotyczące głównie obsługi i napraw starszych modeli marki Škoda.
Słodowy jest również autorem scenariusza do serii filmów animowanych dla dzieci Pomysłowy Dobromir i Pomysłowy wnuczek, a także filmów Śrubokręt i spółka oraz Dziura w ścianie.
Na wniosek dzieci 21 marca 1974 roku został Kawalerem Orderu Uśmiechu; ceremonia wręczenia odznaczenia odbyła się 13 marca 1976 w Pałacu Młodzieży w Warszawie – otrzymał legitymację z numerem 107.
W roku 1983 dostał nagrodę literacką Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich jako autor najpoczytniejszych książek w bibliotekach publicznych[1].
Adam Słodowy obecnie mieszka w Warszawie z żoną Bożeną. Jest już na emeryturze, ale nadal występuje w różnych kampaniach reklamowych. Ma dwóch synów: młodszego Wojciecha, lekarza mieszkającego w Chicago oraz starszego Piotra, matematyka i fizyka, zamieszkałego w Melbourne[1].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Książki[edytuj | edytuj kod]
- na temat majsterkowania i motoryzacji
- Budowa samochodu amatorskiego 1958
- Podręcznik kierowcy amatora 1959, 1960, 1962, 1963, 1964, 1966
- To wcale nie jest trudne 1963
- Budujemy przyczepki campingowe 1965
- Samochód bez tajemnic 1966
- Lubię majsterkować 1973
- Majsterkowanie dla każdego 1976
- Majsterkuję narzędziami EMA-COMBI 1980
- Sam obsługuję samochód 1969, 1972, 1978
- proza
- Diabły drzemią na ścianach 1993, zbiór opowiadań
Scenariusze[edytuj | edytuj kod]
- Serial Śrubokręt i spółka, 1976
- Serial Pomysłowy Dobromir, 1973-1975
- Serial Pomysłowy wnuczek, 1984-1988[2]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Helena Kowalik: Nazywali go Pan Zrób to Sam. Przegląd (tygodnik), 2004. [dostęp 03-01-2013].
- ↑ filmpolski.pl
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Katarzyna Ziemnicka: Adam Słodowy i fenomen programu "Zrób to Sam" (pol.). film.interia.pl, 2016-11-06. [dostęp 2016-11-06].
