Adam Samson Bombek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
herb Bombeków

Adam Samson (Samson Adam) Bombek – herbu Bombek (zm. przed 19 listopada 1724 roku – generał major wojsk koronnych od 1721 roku[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w polskiej rodzinie szlacheckiej Bombeków herbu własnego, jako syn Samsona, kapitana gwardii królewskiej, sekretarza artylerii koronnej i Gertrudy z Taubenheimów. Podobnie jak ojciec został zawodowym żołnierzem. W 1701 był sekretarzem artylerii koronnej w randze kapitana. Był stolnikiem trembowelskim (1702), tenutariuszem starostwa niechorowskiego (1703) i stolnikiem latyczowskim (1706). W 1711 został mianowany pułkownikiem artylerii a w 1722 otrzymał stopień generała majora. Służbę wojskową pełnił w garnizonach we Lwowie i Kamieńcu Podolskim.

Trzykrotnie żonaty. Z Anną z Kiełczewskich córka Konstancja. Z drugą żoną Anną z Raciborskich miał synów: Samsona (zakonnik cysters), Marcina Andrzeja (starosta krasnosielski) i Jakuba (starosta cichostowski). Z trzecią żoną Zofią Przyłuską miał syna Józefa, który w 1764 był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego[2]

Posiadał majątki ziemskie Dawidkowce i Łosiacze w województwie podolskim, był tenutariuszem królewskiej wsi Rokitno w powiecie gródeckim. W 1717 nabył części majątków ziemskich Piotrkowice, Dobiesze i Lipków[3].

Zmarł po 1727, ostatnim znanym dokumentem o gen.Bombeku jest jego własnoręczny list z maja 1727.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717–1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura - urzędy - prawo - finanse, Zabrze 2011, s. 467.
  2. Seweryn Uruski. Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom-1, Warszawa 1904, s.304
  3. Adam Boniecki, Herbarz polski, tom-1, Warszawa 1899, s.378

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]