Adam Sandler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Adam Sandler
Ilustracja
Adam Sandler (2018)
Imię i nazwisko Adam Richard Sandler
Data i miejsce urodzenia 9 września 1966[a]
Nowy Jork
Zawód aktor, producent filmowy, scenarzysta, muzyk
Współmałżonek

Jacqueline Titone (od 2003)

Lata aktywności od 1987[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
Adam Sandler (2009)

Adam Richard Sandler[2][3][4] (ur. 9 września 1966[a] w Nowym Jorku) – amerykański aktor, komik, producent i scenarzysta filmowy oraz muzyk.

Jest wielokrotnym zdobywcą Złotej Maliny m.in. w kategorii najgorszy aktor[5].

Został komikiem stand-up, a po sukcesie Saturday Night Live, zagrał w szeregu wysokobudżetowych filmów. Jest znany z ról komediowych, jednak odniósł też sukces w Trudnych słówkach (Spanglish) i Lewym sercowym (Punch-Drunk-Love)[6].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w nowojorskim Brooklynie w żydowskiej rodzinie jako syn Judith „Judy” (z domu Levine), nauczycielki przedszkola, i Stanleya Sandlera (1935-2003), inżyniera elektryka[7]. Dorastał z trójką starszego rodzeństwa: bratem Scottem oraz siostrami - Liz i Val w Manchester w New Hampshire, po przeprowadzce tam w wieku sześciu lat[8]. Uczęszczał do szkoły średniej Manchester Central High School. W 1988 ukończył Tisch School of the Arts przy Uniwersytecie Nowojorskim[9]. Gdy miał 17 lat po raz pierwszy pojawił się na scenie podczas apelu swojego brata.

Pracował w hotelu jako boy i zmywając naczynia, a także był pracownikiem stacji benzynowej[10].

Kariera aktorska[edytuj | edytuj kod]

Adam Sandler na Festiwalu Filmowym w Cannes (2002)

W 1987 debiutował na szklanym ekranie w roli kolegi Theo Huxtable w sitcomie NBC Bill Cosby Show. Uczestniczył także w teleturnieju Remote Control, nadawanym na MTV[11]. W 1989 trafił po raz pierwszy na kinowy ekran jako Schecky Moskowitz w komedii Ahoj dziewczyny (Going Overboard).

Sandler rozpoczął występy komika w klubie komediowym w Bostonie. Został odkryty przez komika Dennisa Millera, który zobaczył Sandlera w Los Angeles i polecił go Lorne Michaelsowi, producentowi Saturday Night Live. W 1990 został wynajęty jako autor scenariusza Saturday Night Live, a rok później stał się uznanym komikiem, wykonując zabawne oryginalne piosenki w serialu, w tym „The Thanksgiving Song” i „The Chanukah Song”. Sandler powiedział Conanowi O’Brienowi w The Tonight Show, że NBC zwolniło go i Chrisa Farleya z programu w 1995.

W 1993 wystąpił w komedii fantastycznonaukowej Steve’a Barrona Stożkogłowi (Coneheads) u boku Chrisa Farleya, Davida Spade, Dana Aykroyda, Phila Hartmana i Jane Curtin. Rok później znalazł się w obsadzie komedii Odlotowcy (Airheads, 1994) z Brendanem Fraserem i Steve’em Buscemi. W komedii Billy Madison (1995), której był współscenarzystą, zagrał postać dorosłego mężczyzny powtarzającego klasy 1-12, aby móc odziedziczyć wielomilionowe imperium hotelowe swojego ojca oraz, co ważniejsze, jego szacunek. W komedii sensacyjnej Kuloodporni (Bulletproof, 1996) jako złodziej samochodów zaprzyjaźnia się z policjantem (Damon Wayans). Początkowo był obsadzany w czarnej komedii Petera Berga Gorzej być nie może (Very Bad Things, 1998), ale musiał wycofać się ze względu na pracę w tym samym czasie nad komedią Kariera frajera (The Waterboy, 1998)[12].

Adam Sandler na konferencji prasowej dla filmu Klik: I robisz, co chcesz (2005)

Chociaż większość jego wcześniejszych filmów było negatywnie ocenionych przez krytyków filmowych, wiele jego ostatnich ról, zaczynając od komediodramatu Paula Thomasa Andersona Lewy sercowy (Punch-Drunk Love, 2002), otrzymało prawie same pozytywy, przekonując krytyków, że Sandler posiada znaczne umiejętności aktorskie, które uważali za zmarnowane we wcześniejszych, słabych produkcjach, a za rolę początkującego przedsiębiorcy, który bezskutecznie szuka drugiej połówki w którym został nominowany do Złotego Globu). Sandler zagrał także kilka poważnych ról, nienależących do gatunku prezentującego „głupkowaty” humor, takich jak Trudne słówka (Spanglish, 2004)[13].

Sandler był nawet rozważany do roli w filmie Zakładnik (ang. Collateral, 2004), jako partner Jamie Foxxa. Był także głównym kandydatem, oprócz Jima Carreya i Johnny’ego Deppa, do roli w filmie Tima Burtona Charlie i fabryka czekolady (ang. Charlie and the Chocolate Factory), którą jednak zdobył Depp. Ostatnio zagrał w Klik: I robisz, co chcesz (ang. Click), gdzie zaprezentował zarówno humor typowy dla swoich wcześniejszych ról, jak i poważny przekaz dotyczący codziennego życia. Do poważniejszej roli powrócił w dramacie Mike Bindera Zabić wspomnienia (Reign Over Me), gdzie zagrał człowieka tracącego całą rodzinę w tragedii z 11 września, który odnawia przyjaźń ze starym kolegą z college'u (granego przez Dona Cheadle).

Kariera producencka[edytuj | edytuj kod]

Oficjalne logo firmy Happy Madison Productions należącej do Sandlera

W 1999 założył firmę produkcyjną – Happy Madison Productions[14], jej pierwszym filmem był Boski żigolo (Deuce Bigalow: Male Gigolo, 1999). Firma wyprodukowała do tej pory większość filmów z Sandlerem, jej siedziba znajduje się na działce Sony/Columbia Pictures w Culver City, w stanie Kalifornia. Większość filmów wytwórni otrzymało negatywne recenzje wśród krytyków i widzów, trzy z nich uważane są za najgorsze filmy wszech czasów[15], chociaż większość z nich dobrze wypadło w kasie. Inni, którzy często pojawiają się w filmach z Sandlerem, to m.in. David Spade, Kevin James, Steve Buscemi, Chris Rock, John Turturro, Peter Dant, Allen Covert, Jonathan Loughran i Jon Lovitz.

Sandler zagrał u boku Kevina Jamesa w filmie Państwo młodzi: Chuck i Larry (I Now Pronounce You Chuck and Larry, 2007), której został także producentem.

Zagrał i wyprodukował też film Nie zadzieraj z fryzjerem (You Don't Mess with the Zohan, 2008), scenariusz do filmu został napisany przez Sandlera, Judda Apatowa i Roberta Smigela, film wyreżyserował Dennis Dugan.

Sandler wystąpił wraz z Keri Russell i angielskim komikiem Russellem Brandem w filmie fantasy Adama Shankmana Opowieści na dobranoc (Bedtime Stories, 2008) jako zestresowany pracownik hotelowy, którego bajki na dobranoc czyta swojej siostrzenicy i siostrzeńcowi. Był to pierwszy film rodzinny z Sandlerem pod szyldem Disneya[16].

W październiku 2014 Netflix ogłosił kontrakt na cztery filmy z Sandlerem i Happy Madison Productions[17].

W styczniu 2020 Netflix podpisał nową umowę na cztery filmy z Happy Madison Productions o wartości 275 mln dolarów[18].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Sandler zdobył tytuł magistra sztuk pięknych w 1998 na Uniwersytecie Nowojorskim. Przyjaźni się z Jessicą Biel i Olivią Dave. 22 czerwca 2003 ożenił się z aktorką Jackie Titone, którą poznał na planie filmu Super tata (ang. Big Daddy). Sandler i Titone pracowali razem ponownie w komedii Roba Schneidera Boski żigolo (ang. Deuce Bigalow: Male Gigolo), do którego Sandler tworzył scenariusz. Mają dwie córki: Sadie Madison (ur. 6 maja 2006) i Sunny Madeline (ur. 2 listopada 2008)[19].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Filmografia Adama Sandlera.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dyskografia Adama Sandlera.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Niektóre źródła podają 1964 rok.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Adam Sandler, Milwaukee, Wis. : Gareth Stevens Pub., 2006, ISBN 978-0-8368-4234-0 [dostęp 2021-03-22].
  2. ↑ Personalidade: Adam Sandler (EUA), InterFilmes.com [dostęp 2021-03-22] (port.).
  3. ↑ Adam Sandler, TVGuide.com [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  4. ↑ Adam Sandler, Listal [dostęp 2021-03-22].
  5. ↑ 34th RAZZIE® "Winners": Everybody Gets Something ...Except Adam Sandler! (ang.). Razzies.com. [dostęp 2018-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)].
  6. ↑ Noah Baumbach performs a miracle: Adam Sandler doesn't suck in “The Meyerowitz Stories”, Salon, 12 października 2017 [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  7. ↑ Adam Sandler Biography (1966?-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2018-12-25].
  8. ↑ Adam Sandler | New Hampshire, web.archive.org, 6 września 2015 [dostęp 2021-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-06].
  9. ↑ NYU Alumni Magazine: Live from New York, It's…, web.archive.org, 30 maja 2010 [dostęp 2021-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2010-05-30].
  10. ↑ Bruno Lester. Ćwiczyłem to przed lustrem!. „To & Owo”. 19/2014, s. 5, 2014-05-06. ISSN 1230-8331 (pol.). 
  11. ↑ Adam Sandler. TV.com. [dostęp 201-05-20].
  12. ↑ Jason Buchanan: Adam Sandler Biography (ang.). AllMovie. [dostęp 2017-07-19].
  13. ↑ Adam Sandler (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-07-19].
  14. ↑ :: AdamSandler.com :: The Official Adam Sandler Site ::, web.archive.org, 18 listopada 2005 [dostęp 2021-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2005-11-18].
  15. ↑ Adam Sandler: All Films Considered, Metacritic [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  16. ↑ Adam Sandler's Bedtime Stories Come True, ComingSoon.net, 4 kwietnia 2007 [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  17. ↑ Emily Steel, With Four New Adam Sandler Films, Netflix Takes Aim at Theaters, „The New York Times”, 2 października 2014, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  18. ↑ Netflix Signs Adam Sandler to $275 million/4 Movie Deal, Claims Its Viewers Spent 2 Billion Hours Watching His Movies, World of Reel [dostęp 2021-03-22] (ang.).
  19. ↑ Adam Sandler - Bio, Facts, Family (ang.). Famous Birthdays. [dostęp 2020-02-05].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adam_Sandler&oldid=63920122”