Adam Winnicki (1908–1969)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Winnicki
Pazur
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1908
Busk

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1969
Stargard Szczeciński

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

1 Pułk Strzelców Podhalańskich AK

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami

Adam Winnicki ps. „Pazur” (ur. 19 grudnia 1908 w Busku, zm. 27 stycznia 1969 w Stargardzie Szczecińskim) – porucznik Wojska Polskiego, dowódca 11 kompanii, IV batalionu 1 Pułk Strzelców Podhalańskich AK.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Adam Winnicki dzieciństwo spędził we Lwowie, gdzie zdał maturę w 1927 roku a następnie ukończył studia na Wydziale Leśnym Politechniki Lwowskiej w 1933 roku. W latach 1933-1934 odbywał służbę w 6. pułku artylerii ciężkiej (pac) we Lwowie[1].

W czasie kampanii wrześniowej brał udział w walkach 6 pac (jako zastępca dowódcy baterii) pod Przemyślem.

We wrześniu 1944 roku dołączył do IV batalionu 1 Pułku Strzelców Podhalańskich AK. Został mianowany dowódcą 11 kompanii batalionu. Został odznaczony srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami rozkazem dziennym z dnia 20 stycznia 1945 Dowódcy Grupy Operacyjnej „Śląsk Cieszyński” AK.

Pod koniec wojny został powołany w szeregi 2. Armii Wojska Polskiego. Służył w 67 pułku artylerii ciężkiej, a wiosną 1946 roku został zdemobilizowany[1].

Zamieszkał na Ziemiach Zachodnich, gdzie utrzymywał się z pracy leśnika.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dawid Golik: Partyzanci Lamparta. Wyd. 3. Kraków: IPN, 2011. ISBN 978-83-62139-72-9.