
Addis Abeba
| |||||
| |||||
Państwo | ![]() | ||||
Kyllyl | Addis Abeba | ||||
Burmistrz | Adanech Abebe | ||||
Powierzchnia | 530,14 km² | ||||
Wysokość | 2400 m n.p.m. | ||||
Populacja (2008) • liczba ludności • gęstość |
3 146 999 5936 os./km² | ||||
Nr kierunkowy | + 251-(0)11 | ||||
Podział miasta | 10 dzielnic | ||||
![]() | |||||
Strona internetowa |
Addis Abeba (amh. አዲስ አበባ, „Nowy Kwiat”) – największe miasto i stolica Etiopii. Położone jest w centrum kraju, na wysokości ok. 2400 m n.p.m. na Wyżynie Abisyńskiej, u podnóża wygasłego wulkanu Entoto.
Struktura etniczna[edytuj | edytuj kod]
Ocenia się, że mieszkańcy miasta stanowią mieszankę ok. 80 narodowości (w tym: Amhara: 47%, Oromowie: 19,5%, Gurage: 16,3%); spośród nich wybijają się społeczności chrześcijańska (etiopskie prawosławie: 74,7%, protestantyzm: 7,8%) i muzułmańska (16,2%), a języki dominujące spośród ponad 80 języków występujących w całej Etiopii to amharski, oromo, oraz gurage[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miasto założył w 1887 roku cesarz Menelik II jako prezent dla swojej żony Taitu Betul. Miejsce na miasto wybrała cesarzowa, była to pustynna i słoneczna równina Finfinnie, słynąca z gorących źródeł siarkowych, ponoć znakomitych na cerę. W ciągu kilku lat pustynię wokół miasta zamieniono w gaj eukaliptusowy – obsadzono ją sprowadzonymi z Australii eukaliptusami, które rosną niezwykle szybko. Początkowo miasto zostało założone na górze Entoto na wysokości 3200 m n.p.m., lecz ze względu na zimniejszy klimat (około 10-12 stopni w miesiącach czerwiec-sierpień) oraz brak wody ludność przeniosła się w tereny położone o 800 metrów niżej. W roku 1889 Addis Abeba została stolicą państwa. W 1896 roku podpisano tu traktat pokojowy po zwycięskiej wojnie ze Zjednoczonym Królestwem Włoch. W latach 1936–1941 miasto było okupowane przez wojska włoskie – było stolicą Włoskiej Afryki Wschodniej. 6 kwietnia 1941 zajęte przez Anglików. W roku 1963 podpisano w Addis Abebie Kartę Organizacji Jedności Afrykańskiej.
Addis Abeba jest głównym ośrodkiem handlowo-przemysłowym (rzemiosło, różnorodny drobny przemysł – głównie spożywczy, metalowy i materiałów budowlanych) i kulturalnym Etiopii. Wokół nowoczesnych dzielnic śródmieścia w stylu włoskim rozlokowały się liczne osiedla nędzy, wabiące przybyszów z prowincji (Etiopia jest jednym z najuboższych krajów świata). Dawniej posiadało połączenie kolejowe z Dżibuti. W południowo-wschodniej części stolicy znajduje się międzynarodowy port lotniczy – Bole. Najczęstszym środkiem transportu jest auto, liczne taksówki i minibusy. Problemy z komunikacją masową; czasem oczekiwanie na autobus wydłuża się nawet do 4 godzin, dodatkowo autobusy nie odjeżdżają według rozkładu jazdy. W 1950 roku założono uniwersytet (początkowo w 1962 roku nazwany imieniem cesarza Hajle Syllasje I, który rok wcześniej podarował mu na siedzibę swój pałac, Guenete Leul, z przeznaczeniem na główny kampus; w roku 1975 uniwersytet został przemianowany na Addis Ababa University).
Zabytki i turystyka[edytuj | edytuj kod]
- Mercato – największe w Afryce targowisko pod gołym niebem
- Lucy – odlew hominida
- Mauzoleum Menelika
- Katedra św. Jerzego
- Katedra Trójcy Świętej
- Góra Entoto
Sport[edytuj | edytuj kod]
W mieście siedzibę ma klub piłkarski Dedebit F.C., zdobywca mistrzostwa Etiopii w 2013 roku.
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Beer Szewa, Izrael
Lipsk, Niemcy
Pekin, Chiny
Chuncheon, Korea Południowa
Waszyngton, D.C., Stany Zjednoczone
Tel Awiw-Jafa, Izrael
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Census 2007 Tables: Addis Abeba, www.csa.gov.et [dostęp 2019-12-27] .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona internetowa Uniwersytetu w Addis Abebie (ang.)
- Zdjęcia z Addis Abeby – galeria serwisu Etiopia.pl
|