Ten artykuł od 2015-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Adiabene (aram.Hadyab) – starożytna nazwa obszaru między Wielkim i Małym Zabem a także terenów przyległych od północy, z głównym miastem Arbelą. Adiabene wchodziła w skład Asyrii. W I w. p.n.e., jako państewko zależne od Partów, rządzone było przez lokalną dynastię. Jak podaje Józef Flawiusz,[1] jej władca o imieniu Izates przeszedł w I w.n.e. na judaizm[2]. W 116 r. n.e. zdobyta przez cesarza Trajana, stała się rzymską prowincją Asyrią. Autonomię przywrócił jej Hadrian. Często najeżdżali ją Rzymianie w trakcie wypraw wojennych przeciw Partom. W czasach Sasanidów (224-651 n.e.) istniały na tym terenie liczne gminy nestoriańskie[3].
