Adolf Forbert

Adolf Forbert
Data i miejsce urodzenia	21 października 1911 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	23 czerwca 1992 ; Warszawa
Zawód	fotograf, operator, reżyser
Lata aktywności	1929–1992
	Odznaczenia

Adolf Forbert (ur. 21 października 1911 w Warszawie, zm. 23 czerwca 1992 tamże) – polski fotograf, operator filmów fabularnych i dokumentalnych oraz reżyser filmów dokumentalnych.

Życiorys

Urodził się w Warszawie, w żydowskiej rodzinie Leona Forberta, fotografa, producenta filmowego i projektanta dekoracji filmowych. Miał brata Władysława, operatora filmowego. W latach 1929–1931 pracował w Australii jako asystent operatora kroniki filmowej. W 1931 założył w Warszawie laboratorium filmowe Sektor, którego był kierownikiem do 1939.

Po wybuchu II wojny światowej uciekł do radzieckiej strefy okupacyjnej. W latach 1939–1941 był operatorem radzieckiej kroniki filmowej. W 1941 dostał się do niewoli niemieckiej, z której udało mu się zbiec. W 1943 wraz z bratem Władysławem trafił do Czołówki Filmowej armii Zygmunta Berlinga. W 1945 nagrał wyzwalanie Krakowa.

Był współzałożycielem Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, w latach 1948–1983 profesorem na Wydziale Operatorskim oraz w latach 1951–1952 jego dziekanem. Od 1982 na emeryturze. Od 1948 był członkiem PZPR.

Jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (sektor 2a-3-35)^[1].

Wykonał zdjęcia

1971: Od wulkanu do lodowca
1969: Polonez
1966: Bicz Boży
1964: Bigos
1964: Panienka z okienka
1961: Komedianty
1955: Pieśni nad Wisłą
1955: Podhale w ogniu
1953: Sprawa do załatwienia
1953: Pościg
1952: 1 maja w Warszawie 1952
1951: Załoga
1949: Czarci żleb
1948: Harmonia
1948: Stalowe serca
1948: Bronek z Widzewa
1947: Ślepy tor
1946: Zakazane piosenki
1946: Suita warszawska
1945: Majdanek - cmentarzysko Europy
1945: 2*2=4
1945: Zagłada Berlina
1945: Ballada f-moll
1939: Żołnierz królowej Madagaskaru
1938: Strachy
1937: Weseli biedacy
1934: Zamarłe echo

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (6 lipca 1954)^[2]
Krzyż Walecznych
Srebrny Krzyż Zasługi (22 stycznia 1946)^[3]
Medal 40-lecia Polski Ludowej^[4]

Nagrody

Państwowa Nagroda Artystyczna II stopnia (zespołowa) w dziale kinematografii za zdjęcia do filmu Czarci żleb (1950)^[5]

Przypisy

↑ Wirtualny Cmentarz [online], cemetery.jewish.org.pl [dostęp 2024-08-16] .
↑ M.P. z 1954 r. nr 95, poz. 1081 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie kinematografii”.
↑ M.P. z 1946 r. nr 29, poz. 56 „w uznaniu zasług, położonych dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie odbudowy przemysłu filmowego w m. Łodzi”.
↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 289.
↑ Przyznanie Państwowych Nagród Naukowych i Artystycznych. „Nowa Kultura”. Rok I, Nr 19, s. 2, 6 sierpnia 1950. Warszawa: Związek Literatów Polskich. [dostęp 2024-08-16]. Błędnie wskazany jako Albert Forbert.

Bibliografia

Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 289.

Linki zewnętrzne

Adolf Forbert w bazie filmpolski.pl
Adolf Forbert w bazie Filmweb
Adolf Forbert w bazie IMDb (ang.)
Adolf Forbert na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”

[1] Wirtualny Cmentarz [online], cemetery.jewish.org.pl [dostęp 2024-08-16] .

[2] M.P. z 1954 r. nr 95, poz. 1081 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie kinematografii”.

[3] M.P. z 1946 r. nr 29, poz. 56 „w uznaniu zasług, położonych dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie odbudowy przemysłu filmowego w m. Łodzi”.

[4] Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 289.

[5] Przyznanie Państwowych Nagród Naukowych i Artystycznych. „Nowa Kultura”. Rok I, Nr 19, s. 2, 6 sierpnia 1950. Warszawa: Związek Literatów Polskich. [dostęp 2024-08-16]. Błędnie wskazany jako Albert Forbert.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]