Adrian (staroobrzędowy metropolita moskiewski)
| Aleksandr Czetwiergow | |
| Metropolita moskiewski i całej Rusi | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
14 lutego 1951 |
| Data śmierci |
10 sierpnia 2005 |
| Miejsce pochówku | |
| Zwierzchnik Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej | |
| Okres sprawowania |
2004–2005 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
2001 |
| Diakonat |
17 października 1999 |
| Prezbiterat |
14 maja 2000 |
| Nominacja biskupia |
1999 |
| Sakra biskupia |
29 kwietnia 2001 |
| Data konsekracji |
29 kwietnia 2001 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy |
Jan (Wituszkin) | ||||||
| |||||||
Adrian, imię świeckie Aleksandr Giennadjewicz Czetwiergow (ur. 14 lutego 1951, zm. 10 sierpnia 2005[1]) – zwierzchnik Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej w latach 2004-2005.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z kupieckiej rodziny z Kazania. W 1974 ukończył instytut lotnictwa w Kazaniu, uzyskał także podstawowe wykształcenie artystyczne. Pracował jako inżynier-konstruktor. W 1980 ożenił się z Natalją Sztriniową. W 1986 zakończył dotychczasową pracę i odtąd pracował wyłącznie w kazańskiej parafii staroobrzędowej pod wezwaniem Kazańskiej Ikony Matki Bożej, od 1995 także jako ikonograf. Napisał ikonostas dla parafii staroobrzędowej w Jekaterynburgu, pełnił funkcję przewodniczącego rady parafialnej w kazańskiej placówce duszpasterskiej staroobrzędowców.
W 1998 jego żona zmarła. 17 października 1999 został wyświęcony na diakona, prowadził pracę duszpasterską w cerkwi w Kazaniu. W tym samym roku Uświęcony Sobór Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej nominował go na biskupa kazańskiego i wiackiego. 14 maja 2000 został wyświęcony na kapłana, zaś w 2001 złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Adrian. 29 kwietnia 2001 przyjął chirotonię biskupią z rąk metropolity moskiewskiego i całej Rusi Alimpiusza, biskupów jarosławskiego i kostromskiego Jana, nowosybirskiego i całej Syberii Sylwana, kijowskiego Sawwacjusza oraz kiszyniowskiego i całej Mołdawii Zosimy.
W lutym 2004 został wybrany na metropolitę moskiewskiego i całej Rusi po śmierci metropolity Alipiusza. Jako pierwszy w historii hierarcha staroobrzędowy nawiązał kontakty z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym i podjął rozmowy w sprawie możliwej współpracy. Był również pierwszym zwierzchnikiem Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej, który współdziałał z władzami świeckimi, uzyskując od mera Moskwy Jurija Łużkowa zgodę na odzyskanie przez staroobrzędowców dwóch cerkwi w stolicy kraju i odbudowę tradycyjnego centrum staroobrzędowców-popowców – Cmentarza Rogożskiego, na którym został pochowany[2]. Jego inicjatywy wywołały kontrowersje wśród części duchowieństwa i wiernych Kościoła[1].
Wiele lat chorował na chorobę niedokrwienną serca. Zmarł w czasie procesji nad rzeką Wieliką w czasie wizyty duszpasterskiej w eparchii wiackiej wskutek czwartego zawału serca[1].
Miał syna i dwie córki.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biogram na stronie Kościoła. rpsc.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-26)].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Скончался глава Русской православной старообрядческой церкви митрополит Андриан. [dostęp 2012-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-09)].
- ↑ Могилы знаменитостей. Московский некрополь. АНДРИАН