Aegonychon
Nawrot czerwonobłękitny | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Aegonychon |
Nazwa systematyczna | |
Aegonychon Gray Nat. Arr. Brit. Pl. 2: 354 (1821 publ. 1822)[3] |
Aegonychon Gray – rodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). Obejmuje trzy gatunki[3]. W Europie Południowej i Środkowej oraz południowo-zachodniej Azji rośnie nawrot czerwonobłękitny A. purpurocaeruleum. A. calabrum występuje tylko na Półwyspie Apenińskim. Zasięg A. zollingeri obejmuje wschodnią Azję – Chiny, Półwysep Koreański i Japonię[3]. Jedynym przedstawicielem rodzaju w Polsce jest nawrot czerwonobłękitny (nazwa zwyczajowa wynika z dominującego w XX wieku szerokiego ujmowania rodzaju nawrot Lithospermum, obejmującego gatunki tu zaliczane)[4][5].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj należy do plemienia Lithospermeae w podrodzinie Boraginoideae Arnott w obrębie rodziny ogórecznikowatych Boraginaceae[6]. W obrębie plemienia tworzy monofiletyczny klad z rodzajami Buglossoides, Glandora i nawrot Lithospermum, którego powstanie datowane jest na ok. 21,4 miliony lat temu[7]. W obrębie rodzaju A. calabria jest siostrzany względem pary A. purpurocaeruleum/A. zollingeri[5].
- Wykaz gatunków[3]
- Aegonychon calabrum (Ten.) ined.
- Aegonychon purpurocaeruleum (L.) Holub – nawrot czerwonobłękitny
- Aegonychon zollingeri (DC.) Holub
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2022-10-17] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-10-17] (ang.).
- ↑ a b c d Aegonychon Gray. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-10-17].
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 110, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- ↑ a b Cecchi, Lorenzo; Coppi, Andrea; Hilger, Hartmut H.; Selvi, Federico. Non-monophyly of Buglossoides (Boraginaceae: Lithospermeae): Phylogenetic and morphological evidence for the expansion of Glandora and reappraisal of Aegonychon. „Taxon”. 63, 5, s. 1065-1078, 2014. DOI: 10.12705/635.4.
- ↑ Genus: Aegonychon Gray. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-10-17].
- ↑ Juliana Chacóna, Federico Lueberta, Federico Selvid, Lorenzo Cecchie, Maximilian Weigenda. Phylogeny and historical biogeography of Lithospermeae (Boraginaceae): Disentangling the possible causes of Miocene diversifications. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 141, s. 106626, 2019. DOI: 10.1016/j.ympev.2019.106626.