Przejdź do zawartości

Aerarii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aerarii — w starożytnym Rzymie obywatele, którzy nie należeli do żadnej jednostki podziału terytorialnego, tzw. tribus.

Do tej grupy należały osoby ukarane infamią, np. z powodu niemoralnego życia oraz wszelka ludność z podbitych miast.

Mieszkańcy tych miast mogli zawierać związki małżeńskie z obywatelami rzymskimi ius conubium, mogli też obracać swoim majątkiem ius commercii, nie mogli i nie mieli prawa do piastowania urzędów (ius honorum), jak również nie mogli pełnić służby w wojsku .

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mała Encyklopedia Kultury Antycznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1968