Agama himalajska

Agama himalajska

Paralaudakia himalayana
(Steindachner, 1867)
samiec
samica
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Podgromada	diapsydy
Nadrząd	lepidozaury
Rząd	łuskonośne
Podrząd	Iguania
Rodzina	agamowate
Rodzaj	Paralaudakia
Gatunek	agama himalajska
Synonimy
Stellio bochariensis Nikolsky, 1897 Stellio himalayanus Steindachner, 1867 Agama himalayana (Steindachner, 1867) Laudakia himalayana (Steindachner, 1867)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski

Agama himalajska (Paralaudakia himalayana) – gatunek gada z rodziny agamowatych (Agamidae).

Taksonomia

Gatunek ten opisany został w 1867 roku przez Franza Steindachnera jako Stellio himalayanus. M.A. Smith w 1935 roku umieścił go w rodzaju Agama, a J. R. Macey i współpracownicy przenieśli go w 2000 roku do rodzaju Laudakia. W 2012 roku umieszczony został w rodzaju Paralaudakia przez K.J. Baiga i innych.

Występowanie

Himalaje od Tadżykistanu po Tybet.

Występuje w górach do wysokości ponad 4000 m n.p.m. Żyje wśród skał i osuwisk. Zimuje w szczelinach skalnych.

Cechy morfologiczne

Osiąga do 24 cm długości. Głowa, tułów oraz nasada ogona silnie spłaszczone. Łuski na grzbiecie płaskie lub słabo wypukłe, 5- lub 6-kątne. Łuski na tylnych nogach i ogonie zakończone niewielkimi kolcami; te na ogonie układają się w regularne pierścienie.

Grzbiet oliwkowy lub szarozielony, na bokach tułowia jasne plamki układające się w podłużne rzędy. U samców głowa może być jasnożółta, a boki szyi pomarańczowe.

Odżywianie

Żywi się stawonogami oraz częściami roślin, w tym liśćmi, kwiatami, owocami i nasionami.

Rozród

Samica składa w lipcu lub sierpniu 6 jaj o długości 19–22 mm.

Bibliografia

• Włodzimierz Juszczyk Mały Słownik Zoologiczny, Wiedza Powszechna Warszawa 1986