Agawa nitkowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agawa nitkowata
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

agawowate

Rodzaj

agawa

Gatunek

Agawa nitkowata

Nazwa systematyczna
Agave filifera Salm-Dyck
Hort. Dyck. 309 1834 [3]
Synonimy
  • Agave filamentosa Salm-Dyck
  • Agave filifera var. adornata Scheidw.
  • Agave filifera var. filamentosa (Salm-Dyck) Baker
  • Agave filifera var. pannosa K.Koch
  • Agave pseudofilifera H.Ross & Lanza
  • Bonapartea filamentosa (Salm-Dyck) Boucen[4].
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Agawa nitkowata (Agave filifera Salm-Dyck) – gatunek rośliny z rodziny agawowatych (Agavaceae). Pochodzi ze środkowego Meksyku. Występuje tam od Querétaro po stan Meksyk[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Należy do mniejszych lub średniej wielkości agaw. Tworzy mięsistą, symetryczną różyczkę liściową osiągającą średnicę do 90 cm i wysokość do 60 cm. Łodyga szczątkowa, zaczyna rosnąć dopiero po kilkudziesięciu latach rozwoju rośliny. Po wytworzeniu kwiatów i owoców roślina zamiera[6].
Liście
O barwie od ciemnozielonej do brązowozielonej z ozdobnymi, białymi włóknami[6].
Kwiaty
Wyrastają na szczycie łodygi osiągającej wysokość do 3,5 m. Kwiaty żółtawo-zielone lub ciemnofioletowe[6].

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Jest uprawiana jako roślina ozdobna. Jej walorami ozdobnymi są mieczowate liście tworzące różyczkę liściową. Znosi tylko niewielkie przymrozki (strefy mrozoodporności 9–12), z tego względu w Polsce może być uprawiana tylko jako roślina pokojowa lub w ogrzewanych szklarniach[7]. Jest stosunkowo łatwa w uprawie. Dobrze rośnie w pojemnikach i doniczkach. Nadaje się na stanowiska słoneczne lub nieco tylko zacienione. Potrzebuje bardzo dobrze przepuszczalnej gleby. Najlepszym podłożem jest próchniczna lub gliniasta gleba z dużym dodatkiem żwiru lub gruboziarnistego piasku. Nie toleruje dużej wilgoci w podłożu, dobrze natomiast znosi suszę i wietrzną pogodę. Zimą przechodzi okres spoczynku. Najlepiej wówczas przetrzymywać ją w chłodnym pomieszczeniu i zaprzestać podlewania[7].

Rozmnaża się przez nasiona lub odrosty pojawiające się przy podstawie różyczki[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-02] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2019-11-25]. (ang.).
  4. World Flora Online. [dostęp 2019-11-25]. (ang.).
  5. Agave filifera, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  6. a b c d Agave potatorum. [dostęp 2019-11-25]. (ang.).
  7. a b c Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.