Agencja Unii Europejskiej ds. Azylu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Agencja Unii Europejskiej ds. Azylu, (European Union Agency for Asylum, EUAA[1]), wcześniej Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO) – agencja Unii Europejskiej, która została powołana w celu wdrażania wspólnego europejskiego systemu azylowego. Jej zadaniem jest zapewnienie, aby poszczególne sprawy azylowe były traktowane w sposób spójny przez wszystkie państwa członkowskie.

Cel działalności[edytuj | edytuj kod]

EASO[2] utworzono w 2011 r. W celu zwiększenia praktycznej współpracy między państwami członkowskimi w kwestiach związanych z azylem oraz w celu wspierania państw członkowskich w realizacji ich zobowiązań wynikających ze wspólnego europejskiego systemu azylowego.

Urząd został ustanowiony na mocy rozporządzenia (UE) 439/2010[3], jako niezależny w sprawach technicznych urząd, posiadający autonomię prawną, administracyjną i finansową.

EASO działa jako centrum wiedzy specjalistycznej w dziedzinie azylu, zapewniając państwom członkowskim wsparcie naukowe i techniczne, w szczególności tym, których systemy azylowe i systemy przyjmowania znajdują się pod szczególną presją. Poprzez swoją funkcję wsparcia EASO pomaga państwom UE w wypełnianiu ich europejskich i międzynarodowych zobowiązań w dziedzinie azylu.[potrzebny przypis]

Historia EASO[4][edytuj | edytuj kod]

  • Rada Europejska w Tampere w 1999 r. Uzgodniła ustanowienie wspólnego europejskiego systemu azylowego (CEAS).
  • W programie haskim UE 2004 zaproponowano utworzenie Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu. Urząd miał odegrać kluczową rolę w zapewnieniu praktycznej współpracy między państwami członkowskimi w kwestiach związanych z azylem.
  • Komisja Europejska zaproponowała utworzenie EASO w dniu 18 lutego 2009 r.
  • W pierwszym kwartale 2010 r. Parlament Europejski i Rada uzgodniły utworzenie EASO. Rozporządzenie EASO weszło w życie w dniu 19 czerwca 2010 r.
  • 1 lutego 2011 r. EASO zaczął działać jako agencja UE.
  • 1 kwietnia 2011 r. Podpisano pierwszy plan operacyjny EASO w celu wsparcia odbudowy greckiego systemu azylowego.
  • 24 maja 2011 r. Podpisano „umowę ramową” między rządem Malty i EASO. Porozumienie reguluje stosunki między przyjmującym państwem członkowskim a EASO.
  • 19 czerwca 2011 r. Oficjalnie zainaugurowano EASO na Malcie.
  • 7 września 2012 r. EASO przeniósł się do nowej siedziby znajdującej się w Grand Harbour w Valletcie na Malcie.
  • 2012 r. Luksemburg i Szwecja złożyły wniosek o wsparcie EASO i uzyskały jego wsparcie.
  • 2013 r. Bułgaria i Włochy złożyły wniosek o wsparcie EASO i uzyskały jego wsparcie.
  • 2014 r. Cypr zwrócił się o pomoc do EASO i uzyskał ją.
  • 2015 r. EASO odegrał kluczową rolę we wdrażaniu agendy UE w zakresie migracji i nowego punktu aktywnego.
  • 2016 r. Jose 'Carreira został nowym dyrektorem wykonawczym EASO.

Dyrektor Wykonawczy[edytuj | edytuj kod]

Dyrektor wykonawczy jest niezależny w wykonywaniu zadań i jest prawnym przedstawicielem EASO. Wykonawczy Dyrektor jest odpowiedzialny za wykonanie pracy, program i decyzje zarządu. Dyrektor wykonawczy jest wspierany przez 3 działy:

  • Departament wsparcia azylowego,
  • Departament operacji,
  • Departament administracyjny.

Od 16 czerwca 2019 Nina Gregori[5] jest dyrektorem wykonawczym Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO) z siedzibą na Malcie. Jej poprzednik, powołany na urząd w kwietniu 2016 r. José Carreira[6] został odwołany 6 czerwca 2018 roku oskarżony o zastraszanie pracowników i wykorzystywanie „przemocy psychicznej” jako narzędzia zarządzania[7]. Przez rok, czyli od odwołania Carreiry do powołania na urząd Gregori, funkcję dyrektora wykonawczego pełnił Jamil Addou[8], ówczesny kierownik Biura do Wsparcia Azylu.

Zarząd[edytuj | edytuj kod]

Zarząd planuje i monitoruje działania agencji. Składa się z przedstawicieli państw członkowskich UE – po jednym z każdego (oprócz Danii), dwóch przedstawicieli Komisji Europejskiej oraz dyrektora wykonawczego EASO. Na prawach obserwatora w pracach Zarządu uczestniczy przedstawiciel UNHCR[9] oraz przedstawiciele Danii, Norwegii, Islandii, Liechtensteinu oraz Szwajcarii.

Forum Konsultacyjne[edytuj | edytuj kod]

Zostało założone w 2011 roku w celu wzmocnienia dialog i łączenie wiedzy między EASO a społeczeństwem obywatelskim. Jest otwarte dla właściwych organizacji społeczeństwa obywatelskiego i kompetentnych organów (takie jak organizacje międzynarodowe, środowiska akademickie i sądownictwa) działających w dziedzinie polityki azylowej na szczeblu lokalnym, regionalnym, na poziomie krajowym, europejskim lub międzynarodowym.

Praktyczna współpraca EASO[edytuj | edytuj kod]

Praktyczna współpraca EASO jest pojęciem stosowanym do spotkań i konferencji organizowanych przez EASO. Praktyczne działania EASO w ramach współpracy są zgodne ze wspólną metodologią i mają na celu poprawę i maksymalizację zbieżności podejść i ocena potrzeb w zakresie ochrony osób ubiegających się o azyl, jak oraz inne praktyczne aspekty CEAS.

Siedziba EASO[edytuj | edytuj kod]

Siedziba EASO mieści się w Wielkim Porcie w Valletcie (Malta).

Rodzaje wsparcia EASO[10][edytuj | edytuj kod]

  • stałe wsparcie: wspieranie i stymulowanie wspólnej jakości procesu azylowego poprzez wspólne szkolenie, wspólne materiały szkoleniowe z zakresu azylu, wspólną jakość i wspólne informacje o kraju pochodzenia;
  • specjalne wsparcie: pomoc dostosowana do potrzeb, budowanie zdolności, relokacja, specjalne wsparcie i specjalne narzędzia kontroli jakości;
  • wsparcie w sytuacjach nadzwyczajnych: organizowanie solidarności dla państw członkowskich podlegających szczególnym naciskom poprzez tymczasowe wsparcie i pomoc w naprawie lub odbudowie systemów azylowych i systemów przyjmowania;
  • wsparcie w zakresie informacji i analiz: udostępnianie i łączenie informacji i danych, analiz i ocen na poziomie UE, w tym ogólnounijnych analiz i ocen tendencji;
  • wsparcie z kraju trzeciego (tj. z państwa trzeciego): wspieranie zewnętrznego wymiaru wspólnego europejskiego systemu azylowego, wspieranie partnerstw z państwami trzecimi w celu wypracowania wspólnych rozwiązań, w tym poprzez budowanie zdolności i regionalnych programów ochrony, oraz koordynację działań państw członkowskich w zakresie przesiedleń.

Zadania EASO[11][edytuj | edytuj kod]

Główne zadania do spełnienia przez EASO to:

  • organizowanie wsparcia i pomocy w zakresie ogólnych lub szczególnych potrzeb systemów azylowych państw członkowskich;
  • koordynowanie i stymulowanie współpracy operacyjnej między państwami członkowskimi i podnoszenie jakości;
  • działanie jako niezależny ośrodek wiedzy specjalistycznej na temat azylu;
  • organizowanie ogólnoeuropejskich analiz i ocen danych azylowych;
  • ułatwianie i stymulowanie wspólnych działań i zapewnienie spójności w dziedzinie azylu;
  • praca na rzecz pełnego zaangażowania państw członkowskich;
  • respektowanie odpowiedzialności państw członkowskich i ich decyzji azylowych;
  • współpraca z Komisją Europejską, Parlamentem Europejskim i Radą Unii Europejskiej, a także z innymi instytucjami, agencjami i organami UE oraz z organizacjami międzynarodowymi i społeczeństwem obywatelskim;
  • wykonywanie swoich obowiązków jako zorientowanej na usługi, bezstronnej i przejrzystej organizacji w ramach prawnych, politycznych i instytucjonalnych UE.

System wczesnego ostrzegania i gotowości (EPS)[edytuj | edytuj kod]

EASO utworzyło system wczesnego ostrzegania i gotowości (EPS), mechanizm gromadzenia danych, który ma na celu zbieranie informacji wszystkich kluczowych aspektów CEAS (Wspólny Europejski system azylowy) w możliwie najkrótszym czasie. Obecnie EPS obejmuje wszystkie etapy procesu azylowego (z wyjątkiem odwołania), w tym określenie pierwszej instancji i dostęp do procedur[12].

Celem tego zbierania danych jest dostarczenie informacji i analiz wszystkim odpowiednim zainteresowanym stronom w regularnych i dostosowanych do potrzeb ad hoc analitycznych w celu zapewnienia aktualnego obrazu sytuacyjnego azylu w UE + i wspierać gotowość państw członkowskich[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Definicja. [dostęp 2018-01-03].
  2. EASO: The European Asylum Support Office. [dostęp 2018-01-03].
  3. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 439/2010 z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (CELEX: 32010R0439).
  4. Historia powstania EASO. [dostęp 2018-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-03)].
  5. Nina Gregori takes up duties as Executive Director of EASO | EUROPEAN ASYLUM SUPPORT OFFICE [online], www.easo.europa.eu [dostęp 2019-06-27].
  6. Jose Carrieira dyrektor wykonawczy. [dostęp 2018-01-02].
  7. Jacopo Barigazzi, EU asylum agency chief resigns amid bullying allegations [online], POLITICO, 6 czerwca 2018 [dostęp 2019-06-27].
  8. Subscribe to read [online], Financial Times [dostęp 2019-06-27] (ang.).
  9. https://www.easo.europa.eu/about-us/management-board/management-board-members [dostęp 2019-05-20].
  10. EASO Diffrent kinds of support. [dostęp 2018-01-03].
  11. EASO main task. [dostęp 2018-01-03].
  12. a b EPS strona 5. s. 20. [dostęp 2018-01-03].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]