Aglomeracja (Prawo wodne)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aglomeracja – teren, na którym zaludnienie lub działalność gospodarcza są wystarczająco skoncentrowane, aby ścieki komunalne były zbierane i przekazywane do oczyszczalni ścieków komunalnych[1]

Aglomeracje (w rozumieniu Prawa wodnego) wyznacza sejmik województwa w drodze uchwały po uzgodnieniu z właściwym dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej i właściwym regionalnym dyrektorem ochrony środowiska oraz po zasięgnięciu opinii zainteresowanych gmin[2].

Aglomeracje o liczbie mieszkańców większej niż 2000 powinny być wyposażone w systemy kanalizacji zbiorczej dla ścieków komunalnych i zakończone oczyszczalniami ścieków[3].

W 2010 r. Minister Środowiska zarządził sposób wyznaczania obszaru i granic aglomeracji[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. (Art. 43 pkt 2.) Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2005 r. nr 239, poz. 2019)
  2. (Art. 43 pkt 2a.) Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2005 r. nr 239, poz. 2019)
  3. (Art. 43 pkt 1.) Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2005 r. nr 239, poz. 2019)
  4. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 1 lipca 2010 r. ws. sposobu wyznaczania obszaru i granic aglomeracji (Dz.U. z 2010 r. nr 137, poz. 922)