Agnieszka Grochowska
_(cropped).jpg) Agnieszka Grochowska (2017) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód | |
| Współmałżonek |
Dariusz Gajewski (od 2004) |
| Lata aktywności |
od 2001 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Agnieszka Grochowska-Gajewska (ur. 31 grudnia 1979 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, laureatka nagrody na Festiwalu Filmowym w Gdyni za drugoplanową rolę kobiecą w filmie Trzy minuty. 21:37 i za pierwszoplanową rolę kobiecą w filmie Obce niebo, a także Orła za główną rolę kobiecą w filmie Bez wstydu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w 1979 w Warszawie. Jest córką dziennikarza i ekonomistki, ma młodszą o dwa lata siostrę Monikę[1]. W okresie szkoły podstawowej uczęszczała do ogniska aktorskiego działającego przy warszawskim Teatrze Ochota prowadzonym przez Halinę i Jana Machulskich[2]. W 2002 roku ukończyła studia na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej w Warszawie. Od 2003 roku jest aktorką Teatru Studio w Warszawie.
W pierwszej dekadzie lat 2000. uważana była za jedną z najzdolniejszych aktorek młodego pokolenia[3]. Zadebiutowała w 2001 roku w sztuce Teatru Telewizji Beatryks Cenci, gdzie wcieliła się w tytułową postać. Po ukończeniu studiów wystąpiła w serialu telewizyjnym Zaginiona, w którym wcieliła się w postać Uli Tokarskiej, która upozorowała własne zaginięcie. Następnie otrzymała angaż w Teatrze Studio w Warszawie, na którego scenie grała w spektaklach w reżyserii Zbigniewa Brzozy, m.in. w Mewie u boku Krystyny Jandy oraz w Amadeuszu, gdzie partnerowała Zbigniewowi Zapasiewiczowi. Za rolę w tych sztukach otrzymała nominację nagrody Feliksa za najciekawszy debiut teatralny sezonu.
Przed kamerą zadebiutowała w 2002 roku, w filmie AlaRm, w reżyserii swojego przyszłego męża, Dariusza Gajewskiego. Z Gajewskim rok później zrealizowała dramat Warszawa, w którym wcieliła się w postać naiwnej Klary. Następnie wcieliła się w główną postać w polsko-szwedzkim filmie Podróż Niny (2004). W tym samym roku wystąpiła w niemieckim obrazie Unterwegs. Przełomem w jej karierze aktorskiej okazała się postać Tani w filmie Magdaleny Piekorz Pręgi. Za rolę w tym obrazie została nominowana do Polskiej Nagrody Filmowej oraz do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii plebiscytu widzów dla najlepszej aktorki europejskiej. Została również po raz pierwszy nominowana do nagrody im. Zbyszka Cybulskiego.
W 2006 wystąpiła u boku Borysa Szyca w filmie Południe-Północ, za który otrzymała drugą nominację do nagrody im. Zbyszka Cybulskiego. W tym samym roku wystąpiła w komedii romantycznej Tylko mnie kochaj, w którym zagrała u boku Macieja Zakościelnego i Agnieszki Dygant, oraz w adaptacji powieści Janusza Leona Wiśniewskiego Samotność w sieci w reżyserii Witolda Adamka, w którym zagrała drugoplanową rolę Natalii. Następnie wystąpiła jako zmęczona małżeńską rutyną Ola w filmie Hania w reżyserii Janusza Kamińskiego. Zagrała także Dorotę, asystentkę w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w serialu politycznym Agnieszki Holland Ekipa. Użyczyła również głosu w polskiej wersji językowej filmu studia Pixar Ratatuj. W 2007 otrzymała nagrodę „Shooting Stars” dla najbardziej obiecującej aktorki, przyznaną podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie.
W 2008 roku zagrała pierwszoplanową rolę w produkcji amerykańsko-polskiej Mała wielka miłość, w którym partnerował jej Joshua Leonard. Następnie rozpoczęła pracę na planie filmu Upperdog (2009), w którym wcieliła się w postać Marii, Polki, która postanawia połączyć rozdzielone przed laty rodzeństwo. Za rolę w tym filmie otrzymała w 2010 roku nagrodę Amanda dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej[4] oraz została nominowana do nagrody Kanon, przyznawanej podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Kosmorama w Trondheim[5]. W 2010 roku wystąpiła również w filmie Jana Jakuba Kolskiego Wenecja oraz w pierwszym tryptyku Macieja Ślesickiego Trzy minuty. 21:37, za którego otrzymała Złotego Lwa za drugoplanową rolę kobiecą podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W 2010 roku wystąpiła również w filmie koprodukcji belgijsko-polskiej Stepy w reżyserii Vanji d’ Alcantary. Grochowska wcieliła się w postać Niny, żony polskiego oficera, która zostaje zesłana wraz ze swoim maleńkim dzieckiem w głąb stepów Azji Centralnej, do pracy w sowchozie. Gdy dziecko zaczyna chorować, zdesperowana matka ucieka w poszukiwaniu lekarstwa. Za tę rolę otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na Festiwalu Filmów w Ostendzie w 2011 roku[6]. Obraz został również zakwalifikowany do konkursu głównego 63. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Locarno, a sama Grochowska otrzymała pozytywne recenzje, m.in. w amerykańskim The Hollywood Reporter[7].
W styczniu 2012 roku odbyła się polska premiera filmu Agnieszki Holland W ciemności, w którym Grochowska zagrała jedną z głównych ról. Obraz został nominowany do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny podczas 84. ceremonii wręczenia Oscarów, a Grochowska była nominowana do Polskich Nagród Filmowych za najlepszą główną rolę kobiecą. Następnie wcieliła się w postać Danuty Wałęsy w filmie Andrzeja Wajdy Wałęsa. Człowiek z nadziei (2012).
11 kwietnia 2014 została odznaczona brązowym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[8].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Od lipca 2004 jest żoną reżysera Dariusza Gajewskiego[1]. W 2012 urodził się ich pierwszy syn – Władysław[9], a w 2016 drugi – Henryk[10].
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
Filmy[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Rola |
|---|---|---|
| 2002 | AlaRm | Sylwia |
| 2003 | Warszawa | Klara |
| 2004 | Unterwegs | Kazia |
| Pręgi | Tatiana | |
| 2005 | Возьми себя в руки | Ilonka |
| Ninas resa | Nina | |
| 2006 | Wszyscy jesteśmy Chrystusami | matka Adasia |
| Tylko mnie kochaj | Julia | |
| Samotność w sieci | Natalia | |
| Południe-Północ | Julia | |
| 2007 | Hania | Ola |
| 2008 | Mała wielka miłość | Joanna |
| Magiczne drzewo | mama | |
| Limousine | Ania | |
| 2009 | Upperdog | Maria |
| Nie opuszczaj mnie | Rolska | |
| 2010 | Wenecja | Barbara |
| Trzy minuty. 21:37 | lektorka | |
| Beyond the Steppes | Polka Nina | |
| 2011 | W ciemności | Klara Keller |
| 80 milionów | Anka | |
| 2012 | Bez wstydu | siostra Tadka |
| 2013 | Wałęsa. Człowiek z nadziei | Danuta Wałęsa |
| 2014 | Obce ciało | Kris Nilska |
| 2015 | Child 44 | Nina Andreeva |
| Ambasador nadziei | Irina | |
| Obce niebo | Basia | |
| 2018 | Miłość jest wszystkim | Krysia Szwarc-Wolińska |
| Moja gwiazda: Teen Spirit | Marla | |
| 2021 | Żeby nie było śladów | Grażyna Popiel |
| 2022 | Jak pokochałam gangstera | Milena „Czarna” |
| Fucking Bornholm | Maja Malecka | |
| 2023 | Kos | pułkownikowa |
| Skołowani | Julia | |
| Dzień Matki | Nina |
Seriale[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 2003 | Zaginiona | Ula Tokarska | |
| Na dobre i na złe | siostra Dominika | odc. 165 | |
| 2007 | Ekipa | asystentka Dorota | |
| 2017 | Polizeiruf 110 | Anna Kowalska[11] | odc. Das Beste für mein Kind |
| 2018 | Nielegalni | pułkownik Ewa Dębska | |
| 2019 | Sanktuarium zła | doktor Zofia Kowalska | |
| Motyw | Anna „Czarna” Czarnecka | ||
| 2020 | W głębi lasu | Laura Goldsztajn | |
| 2022 | Zachowaj spokój | Laura Goldsztajn-Kopińska |
Polski dubbing[edytuj | edytuj kod]
- 2006: Dreamfall: The Longest Journey – Zoë Castillo (gra komputerowa)
- 2007: Ratatuj – Colette
- 2011: Mali agenci 4D: Wyścig z czasem – Marissa
- 2021: Eternals – Thena[12]
Spektakle teatralne[edytuj | edytuj kod]
- Teatr Studio w Warszawie
- 2006: Sługa dwóch panów (w reżyserii Rimasa Tuminasa) jako Beatrice
- 2005: Géza dzieciak (w reżyserii Zbigniewa Brzozy) jako Vízike
- 2004: Więź (w reżyserii Zbigniewa Brzozy) jako Josie
- 2003: Bal pod Orłem (w reżyserii Zbigniewa Brzozy)
- 2003: Mewa (w reżyserii Zbigniewa Brzozy) jako Nina Zarieczna
- 2002: Zima (w reżyserii Mateusza Bednarkiewicza) jako Śnieżynka
- 2002: Amadeus (w reżyserii Zbigniewa Brzozy) jako Konstancja Weber
- Teatr Mały w Warszawie
- 2001: Zima (w reżyserii Mateusza Bednarkiewicza) jako Śnieżynka
- Kopciuch (w reżyserii Janusza Głowackiego) jako Kopciuch
- Teatr Narodowy w Warszawie
- 2004: Kopciuch (w reżyserii Willa Pomerantza) jako Kopciuszek
- Teatr Nowy Praga w Warszawie
- 2007: Życie towarzyskie i uczuciowe (w reżyserii Mateusza Bednarkiewicza) jako Elżbieta
- Teatr 2xU/Usta Usta w Warszawie
- 2007: Gwiazdy spadają w sierpniu (w reżyserii Marcina Libery)
- Teatr na Woli im. Tadeusza Łomnickiego w Warszawie
- 2006: Król Lear (w reżyserii Andrieja Konczałowskiego) jako Kordelia
- Teatr Telewizji
- 2011: Rzecz o banalności miłości, jako Hannah Arendt
- 2010: Boulevard Voltaire (reż. Andrzej Bart), jako Paulina
- 2007: Pozory mylą, jako Julie-Ann Jobson
- 2006: Więź, jako Josie
- 2006: Techniki negocjacyjne, jako Lena Rajska
- 2006: Pastorałka, jako Maria / Synowa gospodarza
- 2005: Piaskownica, jako Ona I
- 2005: Ameryka, część druga, jako Irena
- 2004: Antygona, jako Antygona
- 2003: Siła komiczna, jako Emka
- 2003: Lekcja angielskiego, jako Marta
- 2001: Beatryks Cenci, jako Beatryks Cenci
- Teatr 6 Piętro w Warszawie
- 2019: Niezwyciężony, jako Emily
Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]
- Polskie Nagrody Filmowe (Orły)
- 2004: najlepsza główna rola kobieca – Pręgi (nominacja)
- 2011: najlepsza główna rola kobieca – W ciemności (nominacja)
- 2012: najlepsza główna rola kobieca – Bez wstydu
- 2005: nagroda publiczności dla najlepszej europejskiej aktorki – Pręgi (nominacja)
- 2010: nagroda za drugoplanową rolę kobiecą – Trzy minuty. 21:37
- 2015: nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą – Obce niebo
- 2007: nagroda dla gwiazdy jutra („Shooting Stars”)
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy Kosmorama w Trondheim
- 2010: najlepsza pierwszoplanowa rola kobieca – Upperdog (nominacja do nagrody Kanon)
- Festiwal Filmów w Ostendzie
- 2011: najlepsza aktorka – Stepy
- Nagroda Amanda
- 2010: najlepsza aktorka pierwszoplanowa – Upperdog
- 2010: nagroda główna – Nie opuszczaj mnie i Trzy minuty. 21:37 (nominacja)
- 2007: nagroda główna – Południe-Północ (nominacja)
- 2005: nagroda główna – Pręgi (nominacja)
- 2005: najlepsza polska aktorka – Pręgi (nominacja)
- 2015: występ poniżej talentu - Obce ciało
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (2014)[13][14]
- Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2014)[8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b https://www.kobieta.pl/artykul/agnieszka-grochowska
- ↑ Paweł Gzyl, Agnieszka Grochowska, aktorka eksportowa, w: Głos Wielkopolski (Magazyn), 8.3.2019, s. 23.
- ↑ Biografia Agnieszki Grochowskiej. Stopklatka.pl. [dostęp 2010-08-24].
- ↑ Agnieszka Grochowska zdobyła norweskiego Oscara. Wp.pl. [dostęp 2010-08-24].
- ↑ Agnieszka Grochowska nominowana do Kanon Award. Stopklatka.pl. [dostęp 2010-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-16)].
- ↑ Flamandzkie Nagrody Filmowe. [dostęp 2012-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-12)].
- ↑ Agnieszka Grochowska chwalona przez amerykańską prasę. Stopklatka.pl. [dostęp 2010-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-13)].
- ↑ a b Największe gwiazdy polskiego kina na przyznaniu medali „Zasłużony Kulturze”. afterparty.pl. [dostęp 2014-04-11]. (pol.).
- ↑ Tygodnik Życie na Gorąco nr 34, 21 sierpnia 2014, s. 16–17.
- ↑ Agnieszka Grochowska 2 miesiące temu urodziła dziecko. Zobacz, jak teraz się prezentuje!, se.pl [dostęp 2016-12-04].
- ↑ Das Beste für mein Kind | Polizeiruf 110, Erstes Deutsches Fernsehen (ARD) [dostęp 2017-12-03] (niem.).
- ↑ “Eternals”: obsada polskiego dubbingu – wSyncu, web.archive.org, 5 listopada 2021 [dostęp 2021-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-05].
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 757.
- ↑ Prezydent: To dobre lata dla polskiej kultury. prezydent.pl, 2014-05-26. [dostęp 2014-05-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Agnieszka Grochowska w bazie filmpolski.pl
- Agnieszka Grochowska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Agnieszka Grochowska w bazie IMDb (ang.)
- Agnieszka Grochowska w bazie Filmweb
- Agnieszka Grochowska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Polskie aktorki teatralne
- Polskie aktorki filmowe
- Polskie aktorki dubbingowe
- Najlepsze aktorki drugoplanowe na FPFF
- Absolwenci Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza
- Urodzeni w 1979
- Członkowie Polskiej Akademii Filmowej
- Odznaczeni Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Polscy członkowie Europejskiej Akademii Filmowej
- Laureaci nagrody imienia Zbyszka Cybulskiego
- Laureatki Polskiej Nagrody Filmowej dla najlepszej głównej roli kobiecej
- Ludzie urodzeni w Warszawie