Agnieszka z Meranii
 Agnieszka z Meranii, fragment Drzewa genealogicznego Babenbergerów | |
| księżna Austrii | |
| Okres |
od 1230 |
|---|---|
| księżna Karyntii | |
| Okres |
od 1256 |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż |
Fryderyk II Bitny książę Austrii |
Agnieszka z Meranii także Ilona Węgierska (ur. ok. 1215, zm. 7 stycznia 1263) – księżniczka z rodu Andechsów, księżna Austrii, przez małżeństwo z księciem Austrii Fryderykiem II Bitnym z dynastii Babenbergów, od 1256 r. księżna Karyntii poprzez małżeństwo z księciem Karyntii Ulrykiem III z dynastii Spanheimów.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Agnieszka z Meranii urodziła się ok. 1215 r. Była córką księcia Meranii Otto I i hrabiny palatynki Burgundii Beatrycze II z dynastii Hohenstaufów. Ze strony ojca była wnuczką Agnieszki von Rochlitz pochodzącej z domu Wettynów żony pierwszego księcia Meranii Bertolda IV. Jej ciotkami były Agnieszka z Meran królowa Francji, Gertruda z Meran królowa Węgier i Jadwiga Śląska księżna śląska i księżna krakowska, święta Kościoła katolickiego[1][2][3].
W 1229 r. wyszła za mąż za Fryderyka Babenberga, syna i dziedzica austriackiego księcia Leopolda VI. Jej mąż znany jako „Kłótliwy” rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną Eudokią Laskariną, córką cesarza bizantyjskiego Teodora I Laskarysa, z powodu bezdzietności. W 1230 r. zastąpił swojego ojca jako austriacki książę. W 1243 r. rozwiódł się z Agnieszką również z powodu bezdzietności. Austriacki władca wdał się w konflikt graniczny z królem Węgier Belą IV i zginął w bitwie nad Litawą w 1246 r. Ponieważ nie pozostawił po sobie dzieci, wymarła wraz z nim męska linia dynastii Babenbergów. Dziedzictwo przypadło jego siostrze Małgorzacie i siostrzenicy Gertrudzie[1][2][3].
Od 1250 r. Agnieszka jest udokumentowana jako małżonka Ulryka z dynastii Spanheimów, syna księcia Bernharda z Karyntii. Ulryk został księciem Karyntii po śmierci ojca w 1256 r. Para miała dwoje dzieci, które zmarły w dzieciństwie. Agnieszka zmarła w 1263 r. i została pochowana w klasztorze Cystersów w Stičnej opactwie Stična (obecnie w Słowenia). Po śmierci drugiego męża w 1269 r. jej posag przeszedł na króla Czech Przemysła II Ottokara z dynastii Przemyślidów[1][2][3].
Jej wizerunek został uwieczniony w Drzewie genealogicznym Babenbergerów (Babenberger-Stammbaum) obrazie tablicowym, który powstał w pracowni Hansa Prata w latach 1489-1492. Tryptyk (ok. 8 m szerokości i 3,4 m wysokości) znajduje się w muzeum opactwa w Klosterneuburg i przedstawia męskich przedstawicieli rodu Babenbergów oraz ich żony i niektóre córki. Wizerunek Agnieszki znajduje się w lewym skrzydle[4][5].
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Charles Cawley: Księstwo Burgundii. Medieval Lands fmg.ac. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).
- ↑ a b c Charles Cawley: Agnes. Medieval Lands fmg.ac. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).
- ↑ a b c Marlyn Lewis: Agnes von Meran. Our Royal, Titled, Noble, and Commoner Ancestors & Cousins. [dostęp 2022-05-08]. (ang.).
- ↑ Babenberger, Herrscherfamilie. AEIOU.at. [dostęp 2022-05-03]. (niem.).
- ↑ Der Babenberger Stammbaum. Beyondarts.at. [dostęp 2022-05-03]. (niem.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Veber, Václav, i in., Dějiny Rakouska. Praha: Nakladatelství Lidové noviny, 2002. Dále jen Dějiny Rakouska. ISBN 80-7106-491-2. s. 107
- Vanicek, Vratislav, Velké dějiny zemí Koruny české II. 1197-1250. Praha: Paseka, 2000. ISBN 80-7185-273-2. s. 341