
Aix-en-Provence
gmina | |||||
Fontanna i Cours Mirabeau w Aix-en-Provence | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Region | |||||
Departament | |||||
Okręg | |||||
Kod INSEE |
13001 | ||||
Powierzchnia |
186,08 km² | ||||
Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
786 os./km² | ||||
Kod pocztowy |
13100/13090 | ||||
Położenie na mapie Francji ![]() | |||||
Położenie na mapie regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże ![]() | |||||
Położenie na mapie Delty Rodanu ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa | |||||
Portal ![]() |
Aix-en-Provence (fr. wym. [ɛksx‿ɑ̃-pɾɔvɑ̃sə]; prowan. Ais de Provença) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, w departamencie Delta Rodanu. Miasto jest ulokowane w dolinie rzeki Arc, ok. 25 km na północ od Marsylii.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według danych na rok 2018 gminę zamieszkiwały 146 282 osoby[1], a gęstość zaludnienia wynosiła 786 osób/km² (wśród 963 gmin regionu Prowansja-Alpy-W. Lazurowe Aix-en-Provence plasuje się na 4. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 7.).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Aix (Aquae Sextiae) zostało założone w 122 p.n.e. przez rzymskiego konsula Sekstiusza Kalwina jako kolonia weteranów jego wojsk[2]. Od nazwiska konsula pochodzi nazwa okolicznych źródeł. W 102 p.n.e. Mariusz zadał w pobliżu miasta klęskę Cymbrom i Teutonom. W IV stuleciu zostało stolicą prowincji Narbonensis Secunda. W 477 zostało zajęte przez Wizygotów. W następnym stuleciu było wielokrotnie plądrowane przez Franków i Longobardów. W 731 zostało zajęte przez Saracenów. Aix, które w wiekach średnich było stolicą hrabstwa Prowansji, osiągnęło rozkwit po XII stuleciu, kiedy pod panowaniem Aragonii i Andegawenii stało się ośrodkiem artystycznym i naukowym. Z resztą Prowansji przeszło do korony Francji w 1487, a w 1501 Ludwik XII założył tam parlament Prowansji, który istniał aż do 1789. W XVII i XVIII w. miasto było siedzibą władz Prowansji. Pod koniec panowania Franciszka I doszło do prześladowań protestantów. W ich trakcie sąd w Aix-en-Provence nakazał zniszczenie 20 wsi w Alpach prowansalskich, w których mieszkali zwolennicy waldensów[3].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Katedra, której budowę rozpoczęto w V, a ukończono dopiero w XVIII wieku. Główne prace zostały wykonane w XII i XIII wieku. Najcenniejsze zabytki to XVI-wieczne pięknie rzeźbione drzwi wykonane z drewna orzechowego przez J. Guiramanda, tryptyk Ołtarz krzewu gorejącego pędzla Nicolasa Fromenta (XV wiek). Do kościoła, od strony południowej, przylega XI-wieczny krużganek;
- ukończony w 1745 roku Place d'Albertas, zaprojektowany przez Laurenta oraz Georgesa Vallonów;
- parafialny kościół Ducha Świętego z 1726 roku.
Kultura[edytuj | edytuj kod]
Aix jest ważnym centrum edukacyjnym, siedzibą wydziałów prawa i literatury uniwersytetu Aix-Marseille. Kwartał miasta, gdzie są umieszczone szkoły i budynki uniwersytetu, jest porównywany do Dzielnicy Łacińskiej Paryża. Od 1948 roku odbywa się w nim coroczny międzynarodowy festiwal muzyczny. Znane też jako miejsce urodzenia i pracy malarza Paula Cézanne’a, siedziba muzeum poświęconego malarzowi.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Miasto jest ośrodkiem przemysłu ceramicznego, komputerowego, poligraficznego i przetwórstwa oliwek.
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Miasto jest ważnym węzłem komunikacyjnym – autostrady do Awinionu, Marsylii i Cannes, jak również port lotniczy.
W mieście znajduje się stacja kolejowa Gare d’Aix-en-Provence.
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Bath, Wielka Brytania
Kartagina, Tunezja
Coimbra, Portugalia
Grenada, Hiszpania
Perugia, Włochy
Tybinga, Niemcy
Aszkelon, Izrael
Filadelfia, Stany Zjednoczone
Baton Rouge, Stany Zjednoczone
Coral Gables, Stany Zjednoczone
Kumamoto, Japonia
Wadżda, Maroko
Baalbek, Liban
Bamako, Mali
Pecz, Węgry
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Populations légales 2018 − Ces données sont disponibles sur toutes les communes de France hors Mayotte | Insee, www.insee.fr [dostęp 2021-03-29] .
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, str. 231, Oficyna Wydawnicza Fogra, ISBN 83-85719-84-9.
- ↑ Janusz Tazbir , Państwo bez Stosów, 1967, s. 53 .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Baedeker - Francja. Wyd. I. Bielsko-Biała: Pascal sp. z o.o., 2008, s. 195-198. ISBN 978-3-8297-6493-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Źródło danych: Francuski urząd statystyczny. (fr.).