Ajla Tomljanović

Ajla Tomljanović
Państwo	Chorwacja
Data i miejsce urodzenia	7 maja 1993 Zagrzeb
Wzrost	180 cm
Masa ciała	67 kg
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	Grudzień 2009
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Fernando Martinez, Rene Gomez
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	40 (18 lutego 2019)
Australian Open	2R (2014, 2015)
Roland Garros	4R (2014)
Wimbledon	2R (2015)
US Open	2R (2013, 2017, 2018)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	48 (20 października 2014)
Australian Open	QF (2014)
Roland Garros	2R (2017)
Wimbledon	3R (2015)
US Open	3R (2014, 2018)

Ajla Tomljanović (ur. 7 maja 1993 w Zagrzebiu) – chorwacka tenisistka, grająca w barwach Chorwacji, a od 2014 roku również Australii. Zawodniczka praworęczna z oburęcznym bekhendem.

Kariera tenisowa

W styczniu 2009 wygrała juniorski Australian Open w deblu. Jej partnerką deblową była Christina McHale. W maju wygrała swój pierwszy turniej ITF w deblu, w rodzinnym Zagrzebiu W listopadzie po raz pierwszy grała w finale turnieju ITF. Tytuł przegrała z Brytyjką Naomi Broady. Rok zakończyła na 404 miejscu w rankingu WTA.

W styczniu 2010 po przejściu kwalifikacji wygrała swój pierwszy turniej ITF. W finale turnieju w Plantation ograna przez nią została Johanna Larsson. W lutym zadebiutowała w rozgrywkach Fed Cup. W pierwszym swoim meczu w tych rozgrywkach ograła Neuzę Silvę.

W 2011 roku wystąpiła w swoim pierwszym turnieju z cyklu WTA. Był to turniej w Memphis. Odpadła tam w pierwszej rundzie. Przegrała też w pierwszej rundzie turnieju w Miami. Największymi sukcesami Chorwatki w tym roku była druga runda turnieju WTA w Budapeszcie, zwycięstwo w turnieju ITF w Clearwater i wygrana w Grado.

W 2012 roku Ajla wystąpiła łącznie tylko w sześciu turniejach. Nie udału jej się zakwalifikować do turniejów Roland Garros i Wimbledonu. Jej największym sukcesem był turniej ITF w Mariborze, gdzie doszła do półfinału.

W roku 2013 Tomljanović wystąpiła z dziką kartą w trzech turniejach WTA Tour – w Acapulco i Stanford, gdzie odpadała po pierwszym meczu i w Miami, gdzie osiągnęła czwartą rundę. Jako kwalifikantka zanotowała pierwszą rundę Wimbledonu i drugie rundy w Birmingham i US Open. W Québecu zaszła do ćwierćfinału.

W sezonie 2014 osiągnęła ćwierćfinał wielkoszlemowego Australian Open w grze podwójnej. W lutym awansowała do ćwierćfinału w Acapulco. We French Open zaliczyła czwartą rundę, pokonując m.in. rozstawione Jelenę Wiesninę i Agnieszkę Radwańską.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
od 2009
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series

Gra pojedyncza 4 (0-4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	15 lutego 2015	Pattaya	Twarda	Daniela Hantuchová	6:3, 3:6, 4:6
Finalistka	2.	5 maja 2018	Rabat	Ceglana	Elise Mertens	2:6, 6:7(4)
Finalistka	3.	23 września 2018	Seul	Twarda	Kiki Bertens	6:7(2), 6:4, 2:6
Finalistka	4.	3 lutego 2019	Hua Hin	Twarda	Dajana Jastremśka	2:6, 6:2, 6:7(3)

Wygrane turnieje ITF

gra pojedyncza (4)

	Data	Turniej	Finalistka	Wynik
1.	17/01/2010	Plantation	Johanna Larsson	6:3, 6:3
2.	13/03/2011	Clearwater	Sesił Karatanczewa	7:6, 6:3
3.	29/05/2011	Grado	Alexandra Cadanțu	6:2, 6:4
4.	21/04/2013	Dothan	Zhang Shuai	2:6, 6:4, 6:3

gra podwójna (1)

	Data	Turniej	Partnerka	Finalistki	Wynik
1.	10/05/2009	Zagrzeb	Petra Martić	Ksienija Mileuska Anastasija Piwowarowa	6:3, 6:7(4), 10-5

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2009	Australian Open	Twarda	Christina McHale	Aleksandra Krunić Sandra Zaniewska	6:1, 2:6, 10-4

Bibliografia

• Profil na stronie WTA (ang.). wtatennis.com. [dostęp 29 sierpnia 2013].
• Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 29 sierpnia 2013].
• Profil na stronie Pucharu Federacji (ang.). fedcup.com. [dostęp 29 sierpnia 2013].