
Warszawski Uniwersytet Medyczny
![]() | |
![]() | |
Data założenia |
1809, 1950 |
---|---|
Typ | |
Państwo | |
Adres |
ul. Żwirki i Wigury 61 |
Liczba studentów |
10 002[1] |
Rektor | |
Położenie na mapie Warszawy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Warszawski Uniwersytet Medyczny (WUM) – uniwersytet medyczny utworzony w 1950 w Warszawie, jedna z największych polskich publicznych uczelni medycznych; prowadzi kształcenie na 16 kierunkach w języku polskim, 3 w języku angielskim oraz studia doktoranckie, studia podyplomowe, studia SGH-WUM MBA w Ochronie Zdrowia i kształcenie ustawiczne (kursy dokształcające i specjalizacyjne). Uczelnia kształci[kiedy?] ponad 10 tys. studentów[1], w tym prawie 800 obcokrajowców, 331 doktorantów oraz 398 słuchaczy studiów podyplomowych. Kadra dydaktyczno-naukowa liczy ponad 1,8 tys. pracowników, w tym 181 profesorów tytularnych[2].
WUM dziś[edytuj | edytuj kod]
Warszawski Uniwersytet Medyczny jest nowoczesnym ośrodkiem akademickim z ponad dwustuletnią historią.
Kadrę akademicką stanowią wykwalifikowani specjaliści, którzy dbają o życie i zdrowie pacjentów stosując innowacyjne – na skalę krajową i światową – metody leczenia. Bazę naukowo-dydaktyczną WUM stanowią największe warszawskie szpitale.
Warszawski Uniwersytet Medyczny jest prężnym ośrodkiem naukowym specjalizującym się zarówno w badaniach klinicznych, jak i medycynie teoretycznej.
W 23. edycji Rankingu Szkół Wyższych „Perspektywy” WUM jest drugą uczelnią akademicką z najwyższym wskaźnikiem odzwierciedlającym pozycję absolwentów na rynku pracy. W Rankingu Uczelni Akademickich WUM znalazł się na 12 pozycji na 96 klasyfikowanych uczelni z całej Polski. W międzynarodowym rankingu ARWU opublikowanym w 2022 r. WUM jest jedną z dwóch uwzględnionych polskich uczelni o profilu medycznym. W kategorii „Medycyna” światowego QS World University Rankings by Subject 2022 WUM uplasował się na pozycji 551-600. W tej klasyfikacji z Polski uwzględniono jedynie trzy uczelnie prowadzące kształcenie na kierunkach medycznych.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Do czasu utworzenia Akademii Lekarskiej w Warszawie (1950) historia Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego związana była ściśle z historią Uniwersytetu Warszawskiego, założonego w 1816.
Księstwo Warszawskie[edytuj | edytuj kod]
Początki nauczania medycyny w Warszawie sięgają roku 1809, kiedy z inicjatywy lekarzy Augusta Wolffa, Hiacynta Dziarkowskiego, Józefa Czekierskiego, Franciszka Brandta i asesora farmacji Józefa Jana Celińskiego powstała tamtejsza Szkoła Lekarska.
Królestwo Polskie[edytuj | edytuj kod]
Przemianowana na Wydział Lekarski warszawska Szkoła Lekarska została włączona w 1816 do nowo utworzonego Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego (każda z pięciu gwiazd w godle uniwersytetu symbolizowała jeden z jego pięciu wydziałów). Uniwersytet działał do października 1831, kiedy po upadku powstania listopadowgo (1830–1831) w Królestwie Polskim zlikwidowano wszystkie szkoły wyższe. Akademickie nauczanie medycyny w Warszawie zostało przerwane na 26 lat, a o rozwój naukowy i zawodowy środowiska lekarskiego dbały w tym czasie Towarzystwo Lekarskie Warszawskie, towarzystwo naukowe założone w 1820, i Rada Lekarska Królestwa Polskiego.
Wybuchy kolejnych epidemii i brak odpowiedniej liczby lekarzy wymusiły na zaborcy podjęcie decyzji o powołaniu uczelni medycznej. Najpierw w 1857 utworzono Akademię Medyko-Chirurgiczną, kontynuującą tradycje Wydziału Lekarskiego Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie w 1862 Akademię przyłączono do Szkoły Głównej Warszawskiej jako jej Wydział Lekarski.
Wzmożona rusyfikacja uczelni po upadku powstania styczniowego (1863–1864) przerwała jej działalność. W 1869 powstał Cesarski Uniwersytet Warszawski, w którym językiem wykładowym był język rosyjski, a miejsce polskich wykładowców zajęli mniej zdolni rosyjscy. Z tych powodów uczelnia była bojkotowana przez patriotyczną polską młodzież, która na studia medyczne wyjeżdżała za granicę, m.in. do Dorpatu i Petersburga.
II Rzeczpospolita[edytuj | edytuj kod]
Odrodzenie warszawskiego kształcenia medycznego stało się możliwe dopiero w początkach I wojny światowej, gdy w 1915 do Warszawy wkroczyli Niemcy. Do najbardziej zaangażowanych organizatorów nowego Uniwersytetu Warszawskiego należał wówczas lekarz i społecznik – Józef Polikarp Brudziński, który został pierwszym rektorem odrodzonego uniwersytetu.
Zanim w 1916 powołano samodzielny wydział lekarski, przez pierwsze 10 miesięcy działalności uniwersytetu nauczanie medycyny odbywało się w Oddziale Przygotowawczo-Lekarskim przy Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Pierwszym dziekanem Wydziału Lekarskiego UW został prof. Leon Kryński. Kadrę stanowili profesorowie praktykujący od lat w Warszawie oraz osoby, które przenosiły się z innych ośrodków akademickich, najczęściej z Krakowa i Lwowa. Niektórzy z nich porzucali dotychczasową karierę akademicką i znaczne osiągnięcia, by budować od podstaw warszawską uczelnię. Wśród nich był wybitny polski internista – prof. Antoni Gluziński, przed I wojną światową rektor i dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu we Lwowie.
Odrodzony Uniwersytet powołał w swojej strukturze osobny wydział dla kształcenia farmaceutów. Najpierw w 1915 utworzono kursy farmaceutyczne, które od roku akademickiego 1917/1918 przemianowano na Studium Farmaceutyczne. W 1920 Studium to przekształcono w Oddział Farmaceutyczny przy Wydziale Lekarskim. Następnie rozporządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 29 stycznia 1926 przy Uniwersytecie Warszawskim został utworzony pierwszy w Polsce samodzielny Wydział Farmaceutyczny. Jego dziekanem został prof. Władysław Mazurkiewicz.
W 1920 powołano w Warszawie Państwowy Instytut Dentystyczny kształcący dentystów na poziomie wyższym. Instytutowi, który nie posiadał pełnych praw akademickich, patronował Wydział Lekarski. Kadra naukowa wydziału uzupełniała obsadę nauczycieli akademickich instytutu i była gwarancją wysokiego poziomu nauczania. W 1933 przemianowano tę uczelnię na Akademię Stomatologiczną. Działała ona do 1949, kiedy została włączona jako Oddział Stomatologiczny do Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.
II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]
W latach II wojny światowej działał tajny wydział lekarski, realizujący część programu w ramach „Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego” dr. Jana Zaorskiego (niem. Private Fachschule für Sanitares Hilfspersonal Dr. Jan Zaorski)[3]. Zajęcia prowadzono w budynkach uniwersyteckich (ul. Krakowskie Przedmieście 26/28, gmach chemii fizjologicznej i zakładu fizjologii) oraz w warszawskich szpitalach[4][5].
Studenci i lekarze nieśli pomoc rannym i brali udział w walkach podczas powstania warszawskiego. Warszawska medycyna w latach wojny poniosła ogromne straty – z 23 profesorów ocalało tylko jedenastu, poległa także wielka liczba lekarzy, pielęgniarek i studentów.
Akademia Medyczna w Warszawie[edytuj | edytuj kod]
Od 1 stycznia 1950 roku weszło w życie Rozporządzenie Rady Ministrów z 24 października 1949 r. w sprawie utworzenia Akademii Lekarskich w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Lublinie, Łodzi i Wrocławiu. W Warszawie połączono wydziały: Lekarski i Farmaceutyczny UW z Akademią Stomatologiczną[6]. Pierwszym rektorem stołecznej Akademii Lekarskiej został Franciszek Czubalski[6]. W ramach nowo powstałej Uczelni powołano wydziały: Lekarski (z Oddziałem Stomatologicznym) i Farmaceutyczny. Na mocy tego aktu prawnego powstałe uczelnie przejęły studentów oraz istniejące na uniwersyteckich wydziałach katedry wraz z połączonymi z nimi klinikami i zakładami naukowymi.
W dniu 3 marca 1950 roku na mocy podobnego rozporządzenia zmieniono nazwę z Akademii Lekarskich na Akademie Medyczne.
Warszawski Uniwersytet Medyczny[edytuj | edytuj kod]
22 marca 2008 Akademia Medyczna stała się Warszawskim Uniwersytetem Medycznym na mocy ustawy z dnia 23 stycznia 2008 r. Zmiana nazwy była potwierdzeniem stanu faktycznego – rzeczywistej pozycji i rangi Uczeni. Rok 2009 był dla Uczelni wyjątkowy, gdyż właśnie wtedy WUM obchodził jubileusz 200-lecia nauczania medycyny w Warszawie.
Od kilku lat Uczelnia konsekwentnie stawia na rozwój własnej bazy kliniczno-dydaktycznej. Sztandarowe obiekty, które powstały w minionych latach to: Centrum Biblioteczno-Informacyjne (2012), Centrum Badań Przedklinicznych (2014), Szpital Pediatryczny (2015), Centrum Sportowo-Rehabilitacyjne (2015) oraz Uniwersyteckie Centrum Stomatologii (2019). 25 września 2019 r. na terenie Kampusu Banacha wbito symboliczną łopatę pod budowę Domu Ronalda McDonalda, zaś 2 grudnia 2019 r. odbyło się wmurowanie kamienia węgielnego Centrum Symulacji Medycznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, w którym, w symulowanych warunkach klinicznych, prowadzone będzie nauczanie umiejętności w zakresie przedmiotów klinicznych zabiegowych i niezabiegowych, jak również nauczanie praktyczne.
Władze uczelni[edytuj | edytuj kod]
Władze rektorskie w kadencji 2020-2024
Rektor uczelni: prof. dr hab. n. med. Zbigniew Gaciong
Prorektorzy:
- prorektor do spraw studenckich i kształcenia: prof. dr hab. n. med. Marek Kuch
- prorektor do spraw klinicznych i inwestycji: prof. dr hab. n. med. Wojciech Lisik
- prorektor do spraw personalnych i organizacyjnych: prof. dr hab. n. med. Agnieszka Cudnoch-Jędrzejewska
- prorektor do spraw nauki i transferu technologii: prof. dr hab. n. med. Piotr Pruszczyk
- prorektor do spraw umiędzynarodowienia, promocji i rozwoju: prof. dr hab. n. med. Paweł Włodarski
Władze dziekańskie w kadencji 2020-2024
- dziekan Wydziału Lekarskiego – prof. dr hab. n. med. Rafał Krenke
- dziekan Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego – prof. dr hab. n. med. Dorota Olczak-Kowalczyk
- dziekan Wydziału Farmaceutycznego – dr hab. n. farm. Piotr Luliński
- dziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu – prof. dr hab. n. med. Mariusz Gujski
Wydziały[edytuj | edytuj kod]
Wydziały prowadzą badania naukowe oraz działalność dydaktyczną w naukach: medycznych, farmaceutycznych oraz o zdrowiu.
Wydziały Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego:
- Wydział Lekarski
- Wydział Lekarsko-Stomatologiczny
- Wydział Farmaceutyczny
- Wydział Nauk o Zdrowiu
Ponadto działalność dydaktyczną prowadzi Centrum Kształcenia Podyplomowego odpowiedzialne za nauczanie dyplomowanych lekarzy, farmaceutów i magistrów-specjalistów w różnych dziedzinach związanych z medycyną.
Wydział Lekarski prowadzi kształcenie na kierunku lekarskim w języku polskim i angielskim
Wydział Lekarsko-Stomatologiczny prowadzi kształcenie na kierunkach:
- audiofonologia z protetyką słuchu
- elektroradiologia
- fizjoterapia
- higiena stomatologiczna
- lekarsko-dentystyczny – studia prowadzone w języku polskim i angielskim
- logopedia ogólna i kliniczna
- techniki dentystyczne
- higiena stomatologiczna
Wydział Farmaceutyczny prowadzi kształcenie na kierunkach:
- analityka medyczna
- farmacja – studia prowadzone w języku polskim i angielskim
- toksykologia z elementami kryminalistyki
Wydział Nauk o Zdrowiu prowadzi kształcenie na kierunkach:
Baza kliniczna[edytuj | edytuj kod]
Szpitale kliniczne, w których WUM prowadzi działalność dydaktyczną oraz badania naukowe to:
- Uniwersyteckie Centrum Kliniczne, w ramach którego prowadzone są Zakłady Lecznicze w:
- Centralny Szpital Kliniczny, przy ul. Banacha 1a, 02 – 097 Warszawa
- Przychodnia Specjalistyczna Banacha, przy ul. Banacha 1a, 02 – 097 Warszawa
- Dziecięcy Szpital Kliniczny im. Józefa Polikarpa Brudzińskiego w Warszawie, przy ul. Żwirki i Wigury 63A, 02 – 091 Warszawa
- Przychodnia Specjalistyczna dla Dzieci, przy ul. Żwirki i Wigury 63A, 02 – 091 Warszawa
- Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus, przy ul. W.H. Lindleya 4, 02 – 005 Warszawa
- Przychodnia Specjalistyczna Lindleya, przy ul. W. H. Lindleya 4, 02 – 005 Warszawa
- Samodzielny Publiczny Kliniczny Szpital Okulistyczny przy ul. Sierakowskiego
- Szpital Kliniczny im. ks. Anny Mazowieckiej przy ul. Karowej
Uczelnia korzysta także ze szpitali zlokalizowanych w Warszawie i okolicach, w których znajdują się katedry, kliniki i zakłady.
Badania naukowe[edytuj | edytuj kod]
Zakres pracy naukowej Uczelni dotyczy patogenezy, diagnostyki, terapii, profilaktyki i optymalizacji postępowania terapeutycznego uwzględniającego działania prewencyjne, skuteczność i koszty leczenia we wszystkich obszarach medycyny. W ramach tych działań prowadzone są eksperymentalne badania przedkliniczne i badania kliniczne w zakresie wszystkich kierunków współczesnej medycyny, a zwłaszcza chorób cywilizacyjnych, których leczenie stanowi nie tylko istotny problem kliniczny, ale i ekonomiczny. Warszawski Uniwersytet Medyczny prowadzi bliską wymianę naukową z instytucjami z całej Europy, w szczególności z Niemiec, Francji, Szwecji, Holandii, Austrii i Wielkiej Brytanii. Obecnie rozwijana jest współpraca z kolejnymi uniwersytetami i organizacjami z Europy, USA, a także z krajów azjatyckich – Chin, Indii i Japonii.
Współpraca z zagranicą[edytuj | edytuj kod]
Warszawski Uniwersytet Medyczny kształci młodych ludzi w oparciu o nowoczesne programy nauczania i obowiązujące standardy europejskie, dlatego współpraca międzynarodowa jest jednym z kluczowych elementów wdrażanej strategii edukacyjnej.
Warszawski Uniwersytet Medyczny jest członkiem organizacji międzynarodowych: UNESCO, Europejskiego Stowarzyszenia Uniwersytetów (EUA), Association for Medical Education in Europe (AMEE), ECTS-MA – ECTS Medical Association oraz European Association of Erasmus Coordinators (EAEC-ERACON).
WUM uczestniczy w wielu projektach programu Erasmus+, które dotyczą problemów edukacyjnych, instytucjonalnych i zapewnienia jakości nauczania oraz w wielu projektach wielostronnych. Naukowcy z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego są nie tylko koordynatorami i partnerami w międzynarodowych konsorcjach, ale partycypują również w procesie oceny projektów w Komisji Europejskiej.
Kampusy[edytuj | edytuj kod]
Warszawski Uniwersytet Medyczny posiada dwa kampusy:
- Kampus Banacha
- Kampus Lindleya
Najczęściej utożsamiany z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym Kampus Banacha zlokalizowany jest na obszarze między ulicami Banacha, Żwirki i Wigury, księcia Trojdena i Pawińskiego[7]. Tutaj znajduje się budynek Rektoratu, mieszczący dziekanaty Wydziału Lekarskiego, Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego, Wydziału Nauk o Zdrowiu oraz Centrum Kształcenia Podyplomowego. Rektorat połączony jest z budynkiem Centrum Dydaktycznego oraz z Centrum Biblioteczno-Informacyjnym. W 2014 r. oddano do użytku Centrum Badań Przedklinicznych i Technologii (CePT). Kampus Banacha obejmuje również gmach Wydziału Farmaceutycznego i Centralny Szpital Kliniczny – Przychodnia Specjalistyczna Banacha – oba budynki znajdują się przy ulicy Banacha. Na terenie Kampusu Banacha zlokalizowane są także: Szpital Pediatryczny (w którym mieści się Dziecięcy Szpital Kliniczny im. Józefa Polikarpa Brudzińskiego – Przychodnia Specjalistyczna dla dzieci), Centrum Sportowo-Rehabilitacyjne WUM oraz Uniwersyteckie Centrum Stomatologii CM WUM, a także, drugi w Polsce – Dom Ronalda McDonalda.
Kampus Lindleya to zespół budynków Uczelni znajdujący się w centrum Warszawy – między ulicami[7]: Lindleya, Koszykową, Chałubińskiego i Nowogrodzką. To tutaj mieści się zmodernizowane Centrum Biostruktury i Zakład Medycyny Sądowej oraz Dom Medyków. Przy ul. Lindleya znajduje się podległy Uczelni Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus – Przychodnia Specjalistyczna Lindleya.
Wiele jednostek Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego rozsianych jest poza Kampusami i szpitalami klinicznymi w różnych częściach Warszawy, jak np. Zakłady Wydziału Nauk o Zdrowiu mające swoją siedzibę w budynku przy ulicy Ciołka.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- rektorzy Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
- doktorzy honoris causa Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
- wykładowcy Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
- absolwenci Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b BIP Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego [dostęp 2022-12-21] (pol.).
- ↑ BIP Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Warszawski Uniwersytet Medyczny, 2022-12-21. [dostęp 2022-12-21].
- ↑ Tabliczka#140: Żołnierze Armii Krajowej – wykładowcy, absolwenci i studenci Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr. Jana Zaorskiego. [w:] Tabliczki informacyjne o działalności Armii Krajowej i jej żołnierzach [on-line]. Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. [dostęp 2017-03-02].
- ↑ Wykładowcy. [w:] Tajne studia medyczne [on-line]. Encyklopedia Medyków Powstania Warszawskiego. [dostęp 2017-01-25].
- ↑ Irena Ćwiertnia-Sitowska, Studia medyczne w latach 1941–1949 w: Wspaniali i niezapomniani (cz. 3). Studia medyczne w latach 1941–1949; Nasi nauczyciele, puls, Miesięcznik Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza, Numer 2011-05.
- ↑ a b Kronika wydarzeń w Warszawie 1945−1958. „Warszawskie Kalendarz Ilustrowany 1959”, s. 56, 1958. Wydawnictwo Tygodnika Ilustrowanego „Stolica”.
- ↑ a b Mapa lokalizacji Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona internetowa Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
- Warszawski Uniwersytet Medyczny w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI).