Przejdź do zawartości

Warszawski Uniwersytet Medyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Akademia Medyczna w Warszawie)
Warszawski Uniwersytet Medyczny
Universitas Medica Varsoviensis
Medical University of Warsaw
Godło
ilustracja
Data założenia

1809, 1950

Typ

publiczna

Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Adres

ul. Żwirki i Wigury 61
02-091 Warszawa

Liczba studentów

9764[1] (12.2023)

p.o. rektora

Robert Gałązkowski[2]

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Warszawski Uniwersytet Medyczny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Warszawski Uniwersytet Medyczny”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Warszawski Uniwersytet Medyczny”
Ziemia52°12′21″N 20°59′07″E/52,205833 20,985278
Strona internetowa
Budynek rektoratu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Biblioteka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Warszawski Uniwersytet Medyczny (WUM) – uniwersytet medyczny, jedna z największych polskich publicznych uczelni medycznych; prowadzi kształcenie na 16 kierunkach w języku polskim, 2 w języku angielskim oraz studia doktoranckie, studia podyplomowe, studia SGH-WUM MBA w Ochronie Zdrowia i kształcenie ustawiczne (kursy dokształcające i specjalizacyjne). Uczelnia kształci obecnie ponad 10 tys. studentów[3], w tym prawie 800 obcokrajowców, 270 doktorantów oraz 399 słuchaczy studiów podyplomowych. Kadra dydaktyczno-naukowa liczy 1,8 tys. pracowników, w tym 186 profesorów tytularnych[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Księstwo Warszawskie

[edytuj | edytuj kod]

Początki nauczania medycyny w Warszawie sięgają roku 1809, kiedy z inicjatywy Stanisława Staszica - przedstawiciela Izby Edukacyjnej oraz pięciu warszawskich lekarzy Augusta Wolffa, Hiacynta Dziarkowskiego, Józefa Czekierskiego, Franciszka Brandta i asesora farmacji Józefa Jana Celińskiego powołano Wydział Akademicko-Lekarski.

Królestwo Polskie

[edytuj | edytuj kod]

W 1816 roku Wydział Akademicko-Lekarski wszedł w struktury utworzonego Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, który posiadał pięć wydziałów: teologii, prawa i administracji, medycyny, filozofii, nauk i sztuk pięknych (każda z pięciu gwiazd w godle uniwersytetu symbolizowała jeden z jego pięciu wydziałów). Uniwersytet działał do października 1831, kiedy po upadku powstania listopadowego (1830–1831) w Królestwie Polskim zlikwidowano wszystkie szkoły wyższe. Akademickie nauczanie medycyny w Warszawie zostało przerwane na 26 lat, a o rozwój naukowy i zawodowy środowiska lekarskiego dbały w tym czasie Towarzystwo Lekarskie Warszawskie i Rada Lekarska Królestwa Polskiego.

Wybuchy kolejnych epidemii i brak odpowiedniej liczby lekarzy wymusiły na zaborcy podjęcie decyzji o powołaniu uczelni medycznej. Najpierw w 1857 utworzono Akademię Medyko-Chirurgiczną, kontynuującą tradycje Wydziału Lekarskiego Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. W 1862 roku Akademia Medyko-Chirurgiczna została włączona jako Wydział Lekarski do Szkoły Głównej Warszawskiej.

Wzmożona rusyfikacja uczelni po upadku powstania styczniowego (1863–1864) przerwała jej działalność. W 1869 roku powstał Cesarski Uniwersytet Warszawski, w którym językiem wykładowym był język rosyjski. Miejsce polskich wykładowców zajęli rosyjscy. Uczelnia była bojkotowana przez patriotyczną polską młodzież, która na studia medyczne wybierała szkoły zagraniczne.

II Rzeczpospolita

[edytuj | edytuj kod]

Odrodzenie warszawskiego kształcenia medycznego stało się możliwe dopiero w początkach I wojny światowej, gdy w 1915 do Warszawy wkroczyli Niemcy. Rosjanie ewakuowali władze, pracowników i dobytek Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego do Rostowa nad Donem.

15 listopada 1915 roku otwarto polskojęzyczny Uniwersytet Warszawski z Wydziałem Lekarskim, który w fazie organizacyjnej działał przy Oddziale Przygotowawczo-Lekarskim. Jego organizatorem został pediatra i społecznik dr Józef Polikarp Brudziński, pierwszy rektor odrodzonego Uniwersytetu. Dziekanem Wydziału Lekarskiego został prof. Leon Kryński. Kadrę stanowili profesorowie praktykujący od lat w Warszawie oraz osoby, które przenosiły się z innych ośrodków akademickich, najczęściej z Krakowa i Lwowa. Niektórzy z nich porzucali dotychczasową karierę akademicką i znaczne osiągnięcia, by budować od podstaw warszawską uczelnię. Wśród nich był wybitny polski internista - prof. Antoni Gluziński, przed I wojną światową rektor i dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu we Lwowie.

Odrodzony Uniwersytet powołał w swojej strukturze osobny wydział dla kształcenia farmaceutów. Najpierw w 1915 utworzono kursy farmaceutyczne, które od roku akademickiego 1917/1918 przemianowano na Studium Farmaceutyczne. W 1920 Studium to przekształcono w Oddział Farmaceutyczny przy Wydziale Lekarskim. Następnie rozporządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 29 stycznia 1926 Oddział przekształcił się w Wydział Farmaceutyczny, pierwszy w Polsce samodzielny ośrodek akademicki kształcenia farmaceutów. Jego dziekanem został prof. Władysław Mazurkiewicz.

W 1920 powołano w Warszawie Państwowy Instytut Dentystyczny kształcący dentystów na poziomie wyższym. Instytut był uczelnią jednowydziałową, z czterema katedrami: Dentystyki Zachowawczej, Chirurgii Stomatologicznej, Techniki Dentystycznej i Ortodoncji. Kadra naukowa wydziału uzupełniała obsadę nauczycieli akademickich instytutu i była gwarancją wysokiego poziomu nauczania. W 1933 przemianowano tę uczelnię na Akademię Stomatologiczną. Działała ona do 1949, kiedy została włączona jako Oddział Stomatologiczny do Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie w ramach tego Wydziału przeszła całkowicie do Akademii Lekarskiej, która w 1950 roku zmieniła nazwę na Akademię Medyczną.

II wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

W latach II wojny światowej działał tajny Wydział Lekarski, realizujący część programu w ramach „Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego” dr. Jana Zaorskiego (niem. Private Fachschule für Sanitares Hilfspersonal Dr. Jan Zaorski)[5]. Zajęcia prowadzono w budynkach uniwersyteckich (ul. Krakowskie Przedmieście 26/28, gmach chemii fizjologicznej i zakładu fizjologii) oraz w warszawskich szpitalach[6][7].

Studenci i lekarze nieśli pomoc rannym i brali udział w walkach podczas powstania warszawskiego. Warszawska medycyna w latach wojny poniosła ogromne straty – z 23 profesorów ocalało tylko jedenastu, poległa także wielka liczba lekarzy, pielęgniarek i studentów.

Akademia Medyczna w Warszawie

[edytuj | edytuj kod]

1 stycznia 1950 roku, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 października 1949 roku w sprawie utworzenia Akademii Lekarskich w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Lublinie, Łodzi i Wrocławiu, z dotychczasowego Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Stomatologicznym i Wydziału Farmaceutycznego UW utworzono Akademię Lekarską. 3 marca 1950 roku Akademia Lekarska zmieniła nazwę na Akademię Medyczną. Wydział Lekarski na Uniwersytecie Warszawskim przestał istnieć, a jego dotychczasowa kadra, na czele z prof. Franciszkiem Czubalskim (ówczesnym rektorem UW), który został rektorem AM, przeszła do struktur Akademii Medycznej. Akademia Medyczna przejęła również cały majątek Wydziału Lekarskiego UW w postaci budynków, zakładów i klinik z wyposażeniem. Akademia Medyczna stała się samodzielną jednostką akademickiego nauczania medycyny w Warszawie, kontynuatorką i spadkobierczynią tradycji akademickich Wydziału Lekarskiego od 1809 roku.

Warszawski Uniwersytet Medyczny

[edytuj | edytuj kod]

22 marca 2008 Akademia Medyczna stała się Warszawskim Uniwersytetem Medycznym na mocy ustawy z dnia 23 stycznia 2008 r. Zmiana nazwy była potwierdzeniem stanu faktycznego – rzeczywistej pozycji i rangi uczelni. Rok 2009 był dla uczelni wyjątkowy, gdyż właśnie wtedy WUM obchodził jubileusz 200-lecia nauczania medycyny w Warszawie.

Od kilku lat Uczelnia konsekwentnie stawia na rozwój własnej bazy kliniczno-dydaktycznej. Sztandarowe obiekty, które powstały w minionych latach to: Centrum Biblioteczno-Informacyjne (2012), Centrum Badań Przedklinicznych (2014), Szpital Pediatryczny (2015), Centrum Sportowo-Rehabilitacyjne (2015) oraz Uniwersyteckie Centrum Stomatologii (2019). 25 września 2019 r. na terenie Kampusu Banacha wbito symboliczną łopatę pod budowę Domu Ronalda McDonalda, zaś 2 grudnia 2019 r. odbyło się wmurowanie kamienia węgielnego Centrum Symulacji Medycznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, w którym, w symulowanych warunkach klinicznych, prowadzone będzie nauczanie umiejętności w zakresie przedmiotów klinicznych zabiegowych i niezabiegowych, jak również nauczanie praktyczne.

Władze uczelni

[edytuj | edytuj kod]

Władze rektorskie w kadencji 2020-2024

Rektor uczelni: prof. dr hab. n. med. Zbigniew Gaciong

Prorektorzy:

  • prorektor do spraw studenckich i kształcenia: prof. dr hab. n. med. Marek Kuch
  • prorektor do spraw klinicznych i inwestycji: prof. dr hab. n. med. Wojciech Lisik
  • prorektor do spraw personalnych i organizacyjnych: prof. dr hab. n. med. Agnieszka Cudnoch-Jędrzejewska
  • prorektor do spraw nauki i transferu technologii: prof. dr hab. n. med. Piotr Pruszczyk
  • prorektor do spraw umiędzynarodowienia, promocji i rozwoju: prof. dr hab. n. med. Paweł Włodarski

Władze dziekańskie w kadencji 2020-2024

  • dziekan Wydziału Lekarskiego – prof. dr hab. n. med. Rafał Krenke
  • dziekan Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego – prof. dr hab. n. med. Dorota Olczak-Kowalczyk
  • dziekan Wydziału Farmaceutycznego – dr hab. n. farm. Piotr Luliński
  • dziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu – prof. dr hab. n. med. Mariusz Gujski

Wydziały

[edytuj | edytuj kod]

Wydziały prowadzą badania naukowe oraz działalność dydaktyczną w naukach: medycznych, farmaceutycznych oraz o zdrowiu.

Wydziały Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego:

Ponadto działalność dydaktyczną prowadzi Centrum Kształcenia Podyplomowego odpowiedzialne za nauczanie dyplomowanych lekarzy, farmaceutów i magistrów-specjalistów w różnych dziedzinach związanych z medycyną.

Wydział Lekarski prowadzi kształcenie na kierunku lekarskim w języku polskim i angielskim

Wydział Lekarsko-Stomatologiczny prowadzi kształcenie na kierunkach:

Wydział Farmaceutyczny prowadzi kształcenie na kierunkach:

Wydział Nauk o Zdrowiu prowadzi kształcenie na kierunkach:

Baza kliniczna

[edytuj | edytuj kod]

Szpitale kliniczne, w których WUM prowadzi działalność dydaktyczną oraz badania naukowe to:

  • Centralny Szpital Kliniczny, przy ul. Banacha 1a, 02 – 097 Warszawa
  • Przychodnia Specjalistyczna Banacha, przy ul. Banacha 1a, 02 – 097 Warszawa
  • Dziecięcy Szpital Kliniczny im. Józefa Polikarpa Brudzińskiego w Warszawie, przy ul. Żwirki i Wigury 63A, 02 – 091 Warszawa
  • Przychodnia Specjalistyczna dla Dzieci, przy ul. Żwirki i Wigury 63A, 02 – 091 Warszawa
  • Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus, przy ul. W.H. Lindleya 4, 02 – 005 Warszawa
  • Przychodnia Specjalistyczna Lindleya, przy ul. W. H. Lindleya 4, 02 – 005 Warszawa
  • Samodzielny Publiczny Kliniczny Szpital Okulistyczny przy ul. Sierakowskiego
  • Szpital Kliniczny im. ks. Anny Mazowieckiej przy ul. Karowej

Uczelnia korzysta także ze szpitali zlokalizowanych w Warszawie i okolicach, w których znajdują się katedry, kliniki i zakłady.

Badania naukowe

[edytuj | edytuj kod]

Zakres pracy naukowej Uczelni dotyczy patogenezy, diagnostyki, terapii, profilaktyki i optymalizacji postępowania terapeutycznego uwzględniającego działania prewencyjne, skuteczność i koszty leczenia we wszystkich obszarach medycyny. W ramach tych działań prowadzone są eksperymentalne badania przedkliniczne i badania kliniczne w zakresie wszystkich kierunków współczesnej medycyny, a zwłaszcza chorób cywilizacyjnych, których leczenie stanowi nie tylko istotny problem kliniczny, ale i ekonomiczny.

Warszawski Uniwersytet Medyczny prowadzi bliską wymianę naukową z instytucjami z całej Europy, w szczególności z Niemiec, Francji, Szwecji, Holandii, Austrii i Wielkiej Brytanii. Obecnie rozwijana jest współpraca z kolejnymi uniwersytetami i organizacjami z Europy, USA, a także z krajów azjatyckich – Chin, Indii i Japonii.

Współpraca z zagranicą

[edytuj | edytuj kod]

Warszawski Uniwersytet Medyczny kształci młodych ludzi w oparciu o nowoczesne programy nauczania i obowiązujące standardy europejskie, dlatego współpraca międzynarodowa jest jednym z kluczowych elementów wdrażanej strategii edukacyjnej.

Warszawski Uniwersytet Medyczny jest członkiem organizacji międzynarodowych: UNESCO, Europejskiego Stowarzyszenia Uniwersytetów (EUA), Association for Medical Education in Europe (AMEE), ECTS-MA – ECTS Medical Association oraz European Association of Erasmus Coordinators (EAEC-ERACON).

WUM uczestniczy w wielu projektach programu Erasmus+, które dotyczą problemów edukacyjnych, instytucjonalnych i zapewnienia jakości nauczania oraz w wielu projektach wielostronnych. Naukowcy z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego są nie tylko koordynatorami i partnerami w międzynarodowych konsorcjach, ale partycypują również w procesie oceny projektów w Komisji Europejskiej.

Kampusy

[edytuj | edytuj kod]

Warszawski Uniwersytet Medyczny posiada dwa kampusy:

  • Kampus Banacha
  • Kampus Lindleya

Najczęściej utożsamiany z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym Kampus Banacha zlokalizowany jest na obszarze między ulicami Banacha, Żwirki i Wigury, księcia Trojdena i Pawińskiego[8]. Tutaj znajduje się budynek Rektoratu, mieszczący dziekanaty Wydziału Lekarskiego, Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego, Wydziału Nauk o Zdrowiu oraz Centrum Kształcenia Podyplomowego. Rektorat połączony jest z budynkiem Centrum Dydaktycznego oraz z Centrum Biblioteczno-Informacyjnym. W 2014 r. oddano do użytku Centrum Badań Przedklinicznych i Technologii (CePT). Kampus Banacha obejmuje również gmach Wydziału Farmaceutycznego i Centralny Szpital Kliniczny – Przychodnia Specjalistyczna Banacha – oba budynki znajdują się przy ulicy Banacha. Na terenie Kampusu Banacha zlokalizowane są także: Szpital Pediatryczny (w którym mieści się Dziecięcy Szpital Kliniczny im. Józefa Polikarpa Brudzińskiego – Przychodnia Specjalistyczna dla dzieci), Centrum Sportowo-Rehabilitacyjne WUM oraz Uniwersyteckie Centrum Stomatologii CM WUM, a także, drugi w Polsce – Dom Ronalda McDonalda.

Kampus Lindleya to zespół budynków Uczelni znajdujący się w centrum Warszawy – między ulicami[8]: Lindleya, Koszykową, Chałubińskiego i Nowogrodzką. To tutaj mieści się zmodernizowane Centrum Biostruktury i Zakład Medycyny Sądowej oraz Dom Medyków. Przy ul. Lindleya znajduje się podległy Uczelni Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus – Przychodnia Specjalistyczna Lindleya.

Wiele jednostek Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego rozsianych jest poza Kampusami i szpitalami klinicznymi w różnych częściach Warszawy, jak np. Zakłady Wydziału Nauk o Zdrowiu mające swoją siedzibę w budynku przy ulicy Ciołka.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szkolnictwo wyższe w roku akademickim 2023/2024 [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2024-06-30].
  2. Prof. Robert Gałązkowski pełniącym obowiązki rektora [online], WUM, 2 września 2024 [dostęp 2024-09-02].
  3. BIP Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego [online] [dostęp 2022-12-31] (pol.).
  4. BIP Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Warszawski Uniwersytet Medyczny, 2022-12-31. [dostęp 2022-12-31].
  5. Tabliczka#140: Żołnierze Armii Krajowej – wykładowcy, absolwenci i studenci Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr. Jana Zaorskiego. [w:] Tabliczki informacyjne o działalności Armii Krajowej i jej żołnierzach [on-line]. Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. [dostęp 2017-03-02].
  6. Wykładowcy. [w:] Tajne studia medyczne [on-line]. Encyklopedia Medyków Powstania Warszawskiego. [dostęp 2017-01-25].
  7. Irena Ćwiertnia-Sitowska, Studia medyczne w latach 1941–1949 w: Wspaniali i niezapomniani (cz. 3). Studia medyczne w latach 1941–1949; Nasi nauczyciele, puls, Miesięcznik Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza, Numer 2011-05.
  8. a b Mapa lokalizacji Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Szkoła Główna Warszawska, oprac. Bronisław Bartkiewicz, Kraków 1901.
  • Józef Bieliński, Królewski Uniwersytet Warszawski (1816-1831), Warszawa 1907-1913.
  • Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego 1807-1915, pod red. Stefana Kieniewicza, Warszawa 1981.
  • Dzieje nauczania medycyny i farmacji w Warszawie (1789-1950), pod red. Marcina Łyskanowskiego, Andrzeja Stapińskiego i Andrzeja Śródki, Warszawa 1990.
  • Dzieje I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie (1809-2006), pod red. Marka Krawczyka, Lublin 2008.
  • Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego, pod red. Piotra M. Majewskiego, 3 t., Warszawa 2016.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]