Akapit
Akapit (łac. a capite, od głowy, od początku) – podstawowy sposób dzielenia łamu na rozpoznawalne wzrokiem mniejsze fragmenty w celu zwiększenia czytelności tekstu. Podstawowa jednostka logiczna dłuższego tekstu, składająca się z jednego lub wielu zdań stanowiących pewną całość treściową (myśl). Zadaniem akapitu jest wyraźne zaznaczenie nowej myśli w bieżącym wątku wypowiedzi.
Czasami jako synonimy akapitu są stosowane terminy ustęp, werset i paragraf, jednak mają one inne znaczenie.
Zasady tworzenia akapitów[edytuj | edytuj kod]
Akapity buduje się poprzez:
- wcięcie akapitowe – odsunięcie pierwszego wiersza akapitu od marginesu[1]. Typowa wielkość wcięcia akapitowego to 1 firet[2].
- odstęp międzyakapitowy – zwiększenie odstępu między akapitami za pomocą stosownej opcji w programie do składu lub metodą nieprofesjonalną przez wstawienie pustego wiersza[3].
Pierwszy wiersz akapitu to wiersz akapitowy, a ostatni to wiersz końcowy[2].
Typowe błędy[edytuj | edytuj kod]
Przy dzieleniu akapitu między sąsiednimi łamami (lub kolumnami) należy dbać, aby zarówno na początku, jak i na końcu akapitu znajdowały się co najmniej dwa wiersze tekstu. Najczęstszymi błędami pojawiającymi się podczas dzielenia tekstu są:
- szewc – ostatni (jako jedyny) na dole łamu pierwszy wiersz akapitu
- bękart – pierwszy na górze łamu ostatni wiersz akapitu (jako jedyny)
- wdowa – krótki wyraz lub końcówka przeniesionego wyrazu w wierszu końcowym[4]
- sierotka – wiszący wyraz (najczęściej spójnik lub przyimek).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Podstawy formatowania akapitów. [dostęp 2014-05-15].
- ↑ a b Robert Chwałowski: Akapit. typografia.info, 12.04.2010. [dostęp 2016-10-03].
- ↑ Andrzej Gołąb: Akapit na celowniku. Chochlikdrukarski.com. [dostęp 2014-05-15].
- ↑ Rafał Świątek: Mikrokosmos. W: Typografia po polsku [on-line]. 30 grudnia 2010. [dostęp 2014-05-15].
| |||||||||||||||||
