Yona w blasku świtu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Akatsuki no Yona)
Yona w blasku świtu
jap. 暁のヨナ
(Akatsuki no Yona)
Gatunekakcja, fantasy, romans, przygodowy
Manga
AutorMizuho Kusanagi
WydawcaHakusensha
Polski wydawcaStudio JG
Odbiorcyshōjo
Drukowana wHana to Yume
Wydawana5 sierpnia 2009 – obecnie
Liczba tomów42
Telewizyjny serial anime
ReżyserKazuhiro Yoneda
ScenariuszShin’ichi Inotsume
MuzykaRyo Kunihiko
StudioPierrot
Stacja telewizyjnaAT-X
Premierowa emisja7 października 2014 – 24 marca 2015
Liczba odcinków24
OVA
Akatsuki no Yona: sono se niwa
ReżyserKazuhiro Yoneda
ScenariuszShin’ichi Inotsume
StudioPierrot
Data wydania18 września 2015
OVA
Akatsuki no Yona: Zeno-hen
ReżyserKazuhiro Yoneda
ScenariuszShin’ichi Inotsume
StudioPierrot
Liczba odcinków2
Data wydania19 sierpnia 2016 –
20 grudnia 2016

Yona w blasku świtu (jap. 暁のヨナ Akatsuki no Yona) – manga napisana i zilustrowana przez Mizuho Kusanagi, wydawana w magazynie Hana to Yume, należącym do wydawnictwa Hakusensha od sierpnia 2009 roku. Do października 2023 roku wydane zostały 42 tomy mangi.

Na podstawie mangi powstało 24-odcinkowe anime, wyprodukowane przez studio Pierrot. Było emitowane od 7 października do 24 marca 2015 roku. W tej adaptacji do ról powrócili aktorzy głosowi występujący wcześniej w adaptacji mangi w formie słuchowiska[1].

W Polsce licencję na wydawanie mangi wykupiło wydawnictwo Studio JG[2].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Yona, księżniczka i dziedziczka tronu królestwa Kouka wiedzie beztroskie życie w zamku Hiryuu, zapewnione przez jej brzydzącego się przemocą ojca, króla Ila, oraz chroniona przez jej przyjaciela z dzieciństwa, Son Haka. Z okazji przyjęcia zorganizowanego z okazji jej szesnastych urodzin, przyjeżdża do zamku jej inny przyjaciel z dzieciństwa (a także kuzyn i pierwsza miłość), Soo-won. Pragnąc przekonać ojca, by zgodził się na ich związek, odwiedza nocą komnaty króla, przypadkowo będąc świadkiem zabójstwa króla przez Soo-wona, który postanawia zagarnąć tron i rządzić krajem. Dzięki interwencji Haka, Yona ucieka z nim z zamku do jego rodzinnej wsi. Po sugestii ze strony dziadka Haka, Son Mun-doka, Yona i Hak wyruszają na poszukiwania kapłana o imieniu Ik-su. Ik-su przepowiada im, że powinni wyruszyć na poszukiwanie czterech legendarnych smoków-strażników Hiryuu, pierwszego, legendarnego władcy i założyciela królestwa Kouka. Yona i Hak, wraz z Yunem, asystentem Ik-su, rozpoczynają podróż w poszukiwaniu smoków by przeżyć i ocalić królestwo.

Bohaterowie[edytuj | edytuj kod]

Główni[edytuj | edytuj kod]

  • Yona (jap. ヨナ) – główna (i tytułowa) bohaterka serii. Jest księżniczką i dziedziczką tronu królestwa Kouka. Jej matka została zamordowana przez powstańców gdy była mała, od tego czasu wychowywał ją ojciec, król Il, z pomocą Son Haka i jej kuzyna Soo-wona. Początkowo jest osobą naiwną, beztroską i rozpieszczoną, jednak po śmierci ojca i zdradzie Soo-wona, postanawia stać się niezależna i silna na tyle, by móc sama zadbać o swoje bezpieczeństwo. Prosi więc Haka, by ten nauczył jej łucznictwa i posługiwania się mieczem. Wedle przepowiedni jest reinkarnacją króla Hiryuu, pierwszego, legendarnego władcy Kouki i podobnie jak on, ma płomiennie rude włosy. Yona podróżuje po kraju i uczy się jak wyglądają warunki życia jej poddanych, a także w sekrecie pomaga rozwiązywać ich problemy. Pomimo iż Yona nie potrafi wybaczyć Soo-wonowi, wciąż jest dla niej ważną osobą i stara się go zrozumieć. Po jakimś czasie rozwijają się jej uczucia do Haka. Broń, której najczęściej używa to łuk i strzały.
Seiyū: Chiwa Saitō[3]
  • Son Hak (jap. ソン・ハク Son Haku) – przyjaciel z dzieciństwa i ochroniarz Yony, a także były generał klanu Wiatru. Jego przezwisko to Grzmiąca bestia, ze względu na jego niezwykłe zdolności walki, przewyższający wszystkich wojowników w królestwie. Jest sierotą, którą adoptował były generał klanu, Son Mun-dok. Zwykle spokojny i opanowany, mocno związany z Yoną, przysiągł ją bronić do śmierci. Był dobrym przyjacielem Soo-wona. Od dawna czuje coś do Yony, ale ukrywa swe uczucia ze względu na to, że Yona kocha Soo-wona. Hak bywa bardzo opiekuńczy i wręcz zazdrosny, gdy inni zbytnio zbliżają się do Yony. W walce posługuje się hsu quandao.
Seiyū: Tomoaki Maeno[3]
  • Yun (jap. ユン) – sierota, którego przygarnął Ik-Soo, gdy ten był jeszcze dzieckiem. Ma talent do gotowania i robienia lekarstw. Odnalazł i uratował życie Hakowi i Yonie po tym jak spadli z klifu. Początkowo nie lubi Yony, ponieważ ma ją za ignorancką księżniczkę, ale wkrótce się do niej przekonuje. Jego niechęć do arystokracji wynika z faktu, że jego opiekun, Ik-Soo został wygnany z królestwa przez ojca Soo-wona. Zawsze marzył o podróżowaniu po kraju, ale nigdy nie miał okazji, więc przyłączył się do Yony i Haka w ich podróży.
Seiyū: Junko Minagawa[3]
  • Soo-won (jap. スウォン Suwon) – kuzyn Yony i jej pierwsza miłość, były najlepszy przyjaciel Haka. Przystojny mężczyzna o blond włosach. Na pierwszy rzut oka wydaje się sympatyczny i nieco niezdarny. W obecności innych osób stara się celowo utrzyma taki wizerunek, by ukryć swoją inteligencję. Ojciec Soo-wona zginął w „wypadku” (który zaaranżował ojciec Yony), co doprowadza go do uknucia spisku z klanem Ognia i uzurpowania tronu. Pomimo nienawiści do króla Ila, oraz deklaracji, że zabije każdego kto stanie na jego drodze, szczerze troszczy się o Yonę i Haka, ukrywając fakt, że wciąż żyją.
Seiyū: Yūsuke Kobayashi[3]

Smoczy wojownicy[edytuj | edytuj kod]

  • Ki-ja (jap. キジャ) – potomek i dziedzic pazurów białego smoka. Ki-ja spędził większość swojego życia w ukrytej przed światem wiosce, gdzie był otoczony niemalże boskim kultem. Bywa nieco naiwny i łatwowierny. Spośród czwórki smoków, Ki-ja jest najbardziej oddany księżniczce, co w sporej części zawdzięcza silnemu poczuciu obowiązku i opowiadanej mu od dzieciństwa historii o królu Hiryuu. Często sprzecza się z Hakiem, który nazywa go złośliwie białym wężem.
Seiyū: Masakazu Morita[3]
  • Shin-ah (jap. シンア Shin’a) – potomek i dziedzic oczu niebieskiego smoka. Matka Shin-ah popełniła samobójstwo wkrótce po porodzie ze strachu przed wychowywaniem smoczego dziecka. Ludzie mieszkający w jego wiosce boją się go wierząc, że spojrzenie w oczy smoka zmienia w kamień. W związku z tym Shin-ah miał samotne dzieciństwo i nie miał przyjaciół. Wychował go poprzedni niebieski smok, Ao. To on także nauczył go walki mieczem i poczucia obowiązku wobec swej wioski. Pewnej nocy, po śmierci Ao, Shin-ah wykorzystuje potęgę swojego spojrzenia, zabijając najeźdźców. To powoduje, że cały klan musi przenieść się i ukryć. Ratuje Yonę gdy ta gubi się w jaskiniach. Shin-ah nie posiadał imienia – nadała mu je dopiero Yona. By unikać kontaktu wzrokowego, Shin-ah ukrywa twarz pod maską, jako że spojrzenie w jego oczy może zabić (jednakże użycie tej umiejętności powoduje krótkotrwały paraliż u smoka). Jego towarzyszem jest wiewiórka o imieniu Ao, nazwana tak na cześć poprzedniego niebieskiego smoka.
Seiyū: Nobuhiko Okamoto[3]
  • Jae-ha (jap. ジェハ Jeha) – potomek i dziedzic nogi zielonego smoka. Jae-ha był trzymany pod kluczem przez mieszkańców wioski, aż do czasu jego ucieczki i dołączenia do załogi piratów. Jae-ha próbuje uniknąć spotkania z Yoną, ponieważ nie chce być związany przez przeznaczony mu obowiązek. Początkowo odrzuca prośbę Yony o dołączenie do niej, jednakże widząc jej determinację, w końcu to robi. Jae-ha jest wyluzowanym kobieciarzem. Jest świadomy uczuć Haka do Yony i lubi się z nim przekomarzać z tego powodu. Smocza noga umożliwia mu wysokie i długie skoki. W walce Jae-ha używa sztyletów, które ukrywa pod ubraniem.
Seiyū: Jun’ichi Suwabe[3]
  • Zeno (jap. ゼノ) – żółty smok. Zeno jest wędrowcem, który spotkał się z drużyną Yony, gdy poczuł zapach potraw gotowanych przez Yuna. Zaproszony przez Yonę do posiłku ostatecznie się do nich przyłącza. Zeno początkowo nie wykazuje żadnych smoczych zdolności. Jest wiecznie radosny, uśmiechnięty i beztroski, do tego stopnia, że wydaje się nieco tępy, jednakże jest bardzo dobrym obserwatorem. W końcu Zeno wyjawia, że jest oryginalnym żółtym smokiem, który służył królowi Hiryuu, a jego smoczą mocą jest nieśmiertelność – jego ciało się regeneruje, nawet w przypadku, gdy jego głowa zostanie odcięta.
Seiyū: Hiro Shimono[3]

Pozostali[edytuj | edytuj kod]

  • Ik-su (jap. イクス Ikusu) – niezdarny kapłan, przez którego przemawiają bogowie oraz opiekun Yuna. Spędza dni w odosobnieniu modląc się do bogów o opiekę i szczęście dla ludzi. Przepowiada Yonie, by wyruszyła na poszukiwanie smoczych wojowników.
Seiyū: Jun’ichi Kanemaru
  • Lee Geun-tae (jap. イ・グンテ I Gunte) – generał klanu ziemi i mąż Yun-ho. Jako generał, który walczył na linii frontu w czasach rządów cesarza Joo-nama (dziadka Soo-Wona), jest uznanym wojownikiem, który ponownie chciałby toczyć walki z wrogiem. Wysoko szanowany człowiek klanu, który nie lubi jednak rozgłosu.
Seiyū: Masaki Aizawa
  • Son Mun-dok (jap. ソン・ムンドク Son Mundoku) – były generał i były przywódca klanu Wiatru. Adopcyjny dziadek Haka. Przed odejściem na emeryturę, był znany z siły dorównującej generałowi Yu-Honowi. Pomimo surowego wyglądu i oschłego zachowania, Mun-dok dba o swój klan i jest wierny rodzinie królewskiej. Adoptował dwoje wnucząt: Haka i Tae-Yeona.
Seiyū: Katsuhiko Sasaki
  • Kan Tae-jun (jap. カン・テジュン Kan Tejun) – Tae-jun jest drugim synem przywódcy klanu Ognia, generała Kan Soo-Jina. Był zdeterminowany, by ożenić się z Yoną by stać się władcą kraju, choć wiadomo także, że szczerze kocha Yonę. Ponieważ Hak nieustannie uniemożliwiał mu zabieganie o względy księżniczki, czuje do niego ogromną nienawiść. W trakcie pościgu za Yoną i Hakiem, niezamierzenie sprawia, że oboje spadają z klifu, przez co Tae-jun wierzy, że uśmiercił księżniczkę, co sprawia, że popada w głęboką depresję.
Seiyū: Takahiro Sakurai

Manga[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Lista tomów serii Yona w blasku świtu.

Yona w blasku świtu jest publikowana w magazynie Hana to Yume od sierpnia 2009 roku[4]. Do 20 października 2023 roku wydano 42 tomy mangi[5].

Do limitowanej edycji 15. tomu mangi, wydanego 19 września 2014 roku, dołączono odcinek audio (Drama CD)[3].

W kwietniu 2016 roku, z powodu trzęsienia ziemi w Kumamoto prace nad mangą zostały tymczasowo wstrzymane[6]. Autorka wznowiła wydawanie mangi miesiąc później, kolejny rozdział pojawił się w 12. numerze magazynu, 20 maja 2016 roku[7]. Do limitowanej wersji tomu 19. mangi dołączono odcinek OVA, zatytułowany Sono se ni wa, który jest adaptacją dodatkowych rozdziałów z 12. tomu mangi, zatytułowanych Sono se ni wa (jap. その背には) oraz Ki-ja (jap. キジャ)[8]. Do limitowanej wersji 20. tomu mangi dołączono zestaw rysunków związanych z serią[9].

Ponadto do limitowanej wersji kolejno 21. i 22. tomu dołączone zostały dwa kolejne odcinki OVA, które są adaptacją historii Zeno z 18. tomu mangi[10].

W 28. tomie mangi, wydanym 20 listopada 2018 roku podano, że sprzedano łącznie 6,8 miliona kopii mangi[11].

Anime[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie mangi powstało anime wyprodukowane przez studio Pierrot[3]. Reżyserem projektu został Kazuhiro Yoneda, za scenariusze odpowiada Shinichi Inotsume, projekty postaci przygotowała Maho Yoshikawa, a muzykę skomponował Kunihiko Ryo[3]. Wydawnictwo Hakusensha w magazynie „Hana to yume” 4 września 2014 roku ogłosoło, że premiera serii zaplanowana została na 7 października 2014 roku[3].

Pierwszą czołówką jest instrumentalny utwór autorstwa Kunihiko Ryo, zatytułowany „Akatsuki no Yona” (jap. 暁のヨナ). Pierwszy ending nazywa się „Yoru” (jap. 夜), autorstwa Vistlip. Drugą czołówką jest wykonywana przez Cyntię „Akatsuki no hana”[12]. Drugim endingiem jest „Akatsuki”, autorstwa Akiko Shikaty[13].

N/o Tytuł Premiera
1 Ōjo Yona (王女ヨナ) 7 października 2014
2 Chigireta kizuna (ちぎれた絆) 14 października 2014
3 Tooi sora (遠い空) 21 października 2014
4 Kaze no buzoku (風の部族) 28 października 2014
5 Hōkō (咆哮) 4 listopada 2014
6 Akai kami (紅い髪) 11 listopada 2014
7 Tenmei (天命) 18 listopada 2014
8 Eranda tobira (選んだ扉) 25 listopada 2014
9 Furueru kakugo (ふるえる覚悟) 2 grudnia 2014
10 Taibō (待望) 9 grudnia 2014
11 Ryū no tsume (龍の爪) 16 grudnia 2014
12 Mekakushi no ryū (目隠しの龍) 23 grudnia 2014
13 Hankyō suru kyōfu (反響する恐怖) 6 stycznia 2015
14 Hikaru (光) 13 stycznia 2015
15 Aratana chi e (新たな地へ) 20 stycznia 2015
16 Ikusa gokko (戦ごっこ) 27 stycznia 2015
17 Awa no kaizoku (阿波の海賊) 3 lutego 2015
18 Enishi (縁) 10 lutego 2015
19 Senjusō no tameshi (千樹草の試し) 17 lutego 2015
20 Yuki no rensa (勇気の連鎖) 24 lutego 2015
21 Hibana (火花) 3 marca 2015
22 Rekishi wa yoru tsukurareru (歴史は夜作られる) 10 marca 2015
23 Chikai no asa (誓いの朝) 17 marca 2015
24 Korekara (これから) 24 marca 2015

OVA[edytuj | edytuj kod]

Wyprodukowano także odcinek OVA, który został dołączony do limitowanego wydania 19. tomu mangi[8].

N/o Tytuł Premiera
1 Sono se niwa
(その背には) 		18 września 2015

OVA Zeno-hen[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2016 roku ogłoszono powstawanie dwuodcinkowej serii OVA, która obejmie historię Zeno z 18. tomu mangi. Odcinki zostały dołączone do wydania limitowanych wersji kolejno 21. tomu (19 sierpnia 2016 roku) i 22. tomu mangi (wydanego 20 grudnia 2016)[10]. Za produkcję tych odcinków, podobnie jak wcześniejszych, jest odpowiedzialne studio Pierrot, a za reżyserię odpowiada Kazuhiro Yoneda[10].

N/o Tytuł Premiera
1 Hajimari no ryū
(はじまりの龍) 		19 sierpnia 2016
2 Akai hoshi ga noboru, Kyō wa oyasumi
(あかい星が昇る, 今日はおやすみ) 		20 grudnia 2016

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Akatsuki no Yona Shōjo Fantasy Manga Gets TV Anime. Anime News Network, 1 lipca 2014. [dostęp 2016-01-02].
  2. ↑ Czas na nowości wydawnicze!. Studio JG, 2019-01-25. [dostęp 2019-02-03].
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l Akatsuki no Yona Anime Slated to Premiere on October 7. Anime News Network, 2014-09-04. [dostęp 2021-04-23]. (ang.).
  4. ↑ Mugen Spiral’s Kusanagi Starts Akatsuki no Yona Manga. Anime News Network, 5 sierpnia 2009. [dostęp 2016-01-02].
  5. ↑ 暁のヨナ 42 [online], 白泉社 [dostęp 2023-11-13] (jap.).
  6. ↑ Yona of the Dawn Manga Goes on Indefinite Hiatus After Kumamoto Earthquakes. Anime News Network, 2016-04-28. [dostęp 2016-06-06].
  7. ↑ Yona of the Dawn Manga to Resume on May 20. Anime News Network, 2016-05-02. [dostęp 2016-06-06]. (ang.).
  8. ↑ a b 暁のヨナ　オリジナルアニメDVD付限定版 19. Hakusensha. [dostęp 2016-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-01)].
  9. ↑ 暁のヨナ 20　（秘）スケッチ集付き特装版. Hakusensha. [dostęp 2016-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-21)].
  10. ↑ a b c Yona of the Dawn Gets New 2-Part OVA Adapting Manga’s Zeno Arc. Anime News Network, 2016-03-17. [dostęp 2016-08-25]. (ang.).
  11. ↑ Roundup of Newly Revealed Print Counts for Manga, Light Novel Series – November 2018. Anime News Network, 2018-12-02. [dostęp 2020-01-05]. (ang.).
  12. ↑ Cyntia Performs Yona of the Dawn Anime’s 2nd Opening. Anime News Network, 17 stycznia 2015. [dostęp 2016-01-02].
  13. ↑ Akiko Shikata to Perform Yona of the Dawn Anime’s 2nd Ending. Anime News Network, 10 grudnia 2014. [dostęp 2016-01-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yona_w_blasku_świtu&oldid=73534551”