Akcja w Pińsku
Akcja w Pińsku – rozbicie niemieckiego więzienia w Pińsku przez oddział Jana Piwnika „Ponurego” przeprowadzona 18 stycznia 1943 roku.[1]
Historia[edytuj | edytuj kod]
W listopadzie 1942 r. Komendant Główny AK, gen. Stefan Rowecki ps. „Grot” wyznaczył zadanie przeprowadzenia akcji odbicia 4 ludzi (kpt. Alfreda Paczkowskiego ps. „Wania”, komendanta III odcinka „Wachlarza”, Mieczysława Eckhardta ps. „Bocian”, Mariana Czarneckiego ps. „Ryś” i Piotra Downara ps. „Azorek”) z więzienia w Pińsku.[1]
Po długich przygotowaniach akcja odbyła się 18 stycznia 1943 r. Celem było więzienie Gestapo w Pińsku gdzie zaplanowano odbicie więźniów. O godz. 17. Grupa bojowa Armii Krajowej dowodzona przez „Ponurego”, wdarła się samochodem osobowym na dziedziniec więzienia, druga grupa pod dowództwem „Czarki” wdarła się do więzienia przez płot na tyłach domu mieszkalnego, a trzecia grupa „Kawy” sforsowała ogrodzenie, opanowała administrację i zabiła komendanta więzienia. Inni partyzanci AK przecięli druty telefoniczne zrywając kontakt z Pińska. W wyniku akcji uwolniono osadzonych oficerów AK, których odwieziono do Warszawy.[1]
Za tę akcję Jan Piwnik został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Akcja pińska została uznana za wzorcową i na jej podstawie prowadzono szkolenia dywersji. W odwecie za jej przeprowadzenie Niemcy kilka dni później rozstrzelali 30 zakładników.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Königsberg 2011 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wojciech Königsberg: Droga "Ponurego". Rys biograficzny majora Jana Piwnika. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2011. ISBN 978-83-7399-475-1.
