Akselbant

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mundur galowy z askelbantem, polskie wojska lądowe

Akselbant (niem. Achsel – „dół pachowy”, Band – „taśma”), sznur galowy – ozdobny pleciony sznur naramienny, będący częścią stroju, głównie wojskowego[1]. Noszone przy mundurze galowym jako odznaka początkowo członków straży przybocznej i świty (najwcześniej spotykane we Francji – od XVII wieku), następnie używane przez generałów, oficerów sztabu generalnego, adiutantów i żandarmerię. Z czasem pojawiły się we wszystkich armiach europejskich[1][2].

Od XVIII wieku stosowane w Polsce przez regimenty dragonów, a następnie pułki gwardii. Wojsko Polskie stosuje akselbanty w stroju galowym generałów, oficerów i podoficerów[2].

Mają zróżnicowane kolory, noszone są na prawym ramieniu łącznie z plecionym naramiennikiem. Metalowe zakończenie sznurów jest pozostałością dawniej przymocowywanego do nich ołowianego sztyftu, który spełniał rolę ołówka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Akselbanty, [w:] Bania Zbigniew, Jędryczko Małgorzata, Sztuka świata. T. 17, Słownik terminów : A -K, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 15, ISBN 978-83-213-4726-4, OCLC 829853214 [dostęp 2021-01-18].
  2. a b Akselbanty – jaka jest ich historia?, Wojskowe Przedsiębiorstwo Handlowe Sp. z o.o. [dostęp 2021-01-18] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marcin Kamler (red.): PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń. Warszawa: 2001. ISBN 83-01-13506-9.
  • Wielka Encyklopedia PWN, t. 1. Warszawa: 2001. ISBN 83-01-13357-0.