Alan Pulido

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Alán Pulido)
Alan Pulido
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Alan Pulido Izaguirre

Data i miejsce urodzenia

8 marca 1991
Ciudad Victoria

Wzrost

177 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Sporting Kansas City

Numer w klubie

9

Kariera juniorska
Lata Klub
2005–2009 Tigres UANL
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2014 Tigres UANL 105 (25)
2015 APO Lewadiakos 6 (1)
2015–2016 Olympiakos SFP 17 (6)
2016–2019 Guadalajara 114 (39)
2020– Sporting KC 19 (10)
W sumie: 261 (81)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Meksyk U-20 15 (3)
2012  Meksyk U-23 9 (6)
2014–  Meksyk 14 (5)
W sumie: 38 (14)
  1. Aktualne na: 19 maja 2021. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 19 maja 2021.
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF
srebro Stany Zjednoczone 2021

Alan Pulido Izaguirre (ur. 8 marca 1991 w Ciudad Victoria) – meksykański piłkarz występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik Sportingu Kansas City.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Pulido pochodzi z piłkarskiej rodziny – profesjonalnymi zawodnikami byli zarówno jego ojciec (Armando "Pulpo" Pulido występował jako bramkarz w Correcaminos UAT w latach 80.), jak i starszy brat (również Armando Pulido). Jako czternastolatek poszedł w ślady swojego brata, rozpoczynając treningi w akademii juniorskiej klubu Tigres UANL z miasta Monterrey. Przez pierwsze kilka sezonów z powodzeniem występował w rezerwach klubu – kolejno w czwartoligowym Tigres SD, trzecioligowym Cachorros UANL i drugoligowym Tigres B. Do treningów pierwszego zespołu został włączony w wieku osiemnastu lat przez szkoleniowca Daniela Guzmána i pierwszy mecz rozegrał w nim w czerwcu 2009 z amerykańskim Chivas USA (2:1) w ramach oficjalnego, przedsezonowego turnieju SuperLigi. Drużyna Tigres triumfowała ostatecznie w tych rozgrywkach, lecz sam zawodnik musiał czekać na debiut w meksykańskiej Primera División aż do 27 lutego 2010 do przegranego 0:3 spotkania z Morelią.

Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej Pulido strzelił 13 kwietnia 2011 w wygranej 4:2 konfrontacji z Pachucą, lecz przez pierwsze cztery sezony pełnił wyłącznie rolę rezerwowego dla napastników takich jak Itamar, Héctor Mancilla czy Emanuel Villa. W jesiennym sezonie Apertura 2011 zdobył z Tigres tytuł mistrza Meksyku, lecz pojawiał się na boiskach wyłącznie po wejściu z ławki. Miejsce w wyjściowym składzie wywalczył sobie dopiero w sierpniu 2013, wygrywając rywalizację z często kontuzjowanym Villą. Szybko okazał się rewelacją rozgrywek i zapracował sobie na miano czołowego gracza ligi; w wiosennym sezonie Clausura 2014 wygrał z zespołem prowadzonym przez Ricardo Ferrettiego puchar Meksyku – Copa MX, zostając królem strzelców tych rozgrywek z dziewięcioma bramkami na koncie.

W lipcu 2014 Pulido, wobec licznych ofert ze strony europejskich zespołów, zadeklarował chęć przenosin na Stary Kontynent, argumentując to wygaśnięciem swojego kontraktu z Tigres obowiązującego do końca ubiegłego sezonu. Stanowisko to zostało odrzucone przez klub, którego przedstawiciele twierdzili, iż zawodnik uprzednio przedłużył swoją umowę do czerwca 2016 i nakazali graczowi stawienie się na przedsezonowym zgrupowaniu drużyny. Ostatecznie piłkarz nie zjawił się na żadnym z treningów Tigres, wobec czego został karnie przesunięty do rezerw, gdzie także nie stawił się ani razu na zajęciach. W listopadzie Pulido rozpoczął proces prawny za pośrednictwem Meksykańskego Związku Piłki Nożnej, oskarżając działaczy klubu o sfałszowanie jego podpisu na kontrakcie. Federacja przychyliła się do stanowiska Tigres, wobec czego gracz skierował sprawę do Sportowego Sądu Arbitrażowego (TAS), zaś ten – choć dopiero we wrześniu 2015 – również przyznał rację klubowi.

W styczniu 2015 Pulido potwierdził, że podpisał półtoraroczną umowę z greckim zespołem APO Lewadiakos. Gracz wystosował wówczas zapytanie do TAS o zgodę na transfer, lecz spotkało się ono z odmową. Mimo to na początku lutego zawodnik rozpoczął treningi z drużyną, zaś pod koniec tego samego miesiąca ostatecznie otrzymał od FIFA pozwolenie na tymczasowe przenosiny do Lewadiakosu. Po dziewięciu miesięcy bez gry, w Superleague Ellada zadebiutował 9 marca 2015 w wygranym 3:1 meczu z Platanias, zdobywając wówczas także pierwszą bramkę w lidze greckiej. Już do końca sezonu 2014/2015 pozostawał podstawowym napastnikiem ekipy, lecz zajął z nią piętnaste miejsce w tabeli, spadając tym samym do drugiej ligi. W czerwcu 2015 meksykański klub Chivas de Guadalajara ogłosił, że wykupił od Tigres 50% praw do karty piłkarza, lecz ostatecznie do transferu nie doszło ze względu na niejasną sytuację kontraktową zawodnika.

W lipcu 2015 Pulido podpisał kontrakt z mistrzem Grecji – Olympiakosem SFP z siedzibą w Pireusie. W sezonie 2015/2016 obronił z nim tytuł mistrzowski, a także dotarł do finału pucharu Grecji, lecz w taktyce trenera Marco Silvy był głównie rezerwowym dla ofensywnego kwartetu tworzonego najczęściej przez Browna Ideye, Kostasa Fortunisa, Felipe Pardo i Jimmy'ego Durmaza. W sierpniu 2016 powrócił do ojczyzny, gdzie za sumę 6,6 miliona dolarów dołączył do ekipy Chivas de Guadalajara.

11 grudnia 2019 został piłkarzem Sportingu Kansas City. Podczas SuperDraftu MLS (9 stycznia 2020) na antenie ESPN podano informację, że kwota transferu wyniosła 10,83 miliona dolarów. Pulido podpisał kontrakt jako Designated Player, a kwota transferu była rekordem w historii klubu.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2007/2008 Tigres SD Meksyk  Tercera División 27 4
2008/2009 Cachorros UANL Meksyk  Segunda División 18 8
2008/2009 Tigres B Meksyk  Ascenso MX 14 1
2009/2010 Tigres UANL Meksyk  Liga MX 4 0
2010/2011 Tigres UANL Meksyk  Liga MX 16 3
2011/2012 Tigres UANL Meksyk  Liga MX 28 2
2012/2013 Tigres UANL Meksyk  Liga MX 21 4
2013/2014 Tigres UANL Meksyk  Liga MX 36 14
2014/2015 Tigres UANL Meksyk  Liga MX 0 0
2014/2015 APO Lewadiakos Grecja  Superleague Ellada 6 1
2015/2016 Olympiakos SFP Grecja  Superleague Ellada 8 5
2016/2017 Chivas de Guadalajara Meksyk  Liga MX

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2011 Pulido został powołany przez Juana Carlosa Cháveza do reprezentacji Meksyku U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20. Na gwatemalskich boiskach miał wówczas pewne miejsce w składzie; rozegrał wszystkie pięć spotkań w wyjściowym składzie i zdobył trzy gole w fazie grupowej – jednego z Kubą (3:0) i dwa z Trynidadem i Tobago (5:0). Jego zespół triumfował ostatecznie w rozgrywkach, pokonując w finale Kostarykę (3:1). Trzy miesiące później wziął udział w prestiżowym, towarzyskim Turnieju w Tulonie, gdzie zanotował wszystkie pięć występów, zaś Meksykanie odpadli wówczas w półfinale, ulegając późniejszemu triumfatorowi – Kolumbii (1:2) i zajęli czwartą lokatę. W lipcu znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-20 w Kolumbii, gdzie wystąpił w pięciu z siedmiu możliwych meczów (cztery w pierwszej jedenastce), będąc jednym z ważniejszych graczy kadry. Meksykanie dotarli wówczas do półfinału, ulegając w nim Brazylii (0:2) i zdobyli ostatecznie trzecie miejsce na młodzieżowym mundialu.

W marcu 2012 Pulido, w barwach reprezentacji Meksyku U-23 prowadzonej przez Luisa Fernando Tenę, wziął udział w północnoamerykańskim turnieju kwalifikacyjnym do Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Rozegrał wówczas cztery z pięciu meczów (wszystkie w pierwszym składzie) i pięciokrotnie wpisał się na listę strzelców – w fazie grupowej z Trynidadem i Tobago (7:1) i trzykrotnie z Hondurasem (3:0) oraz w półfinale z Kanadą (3:1). Dzięki temu został królem strzelców rozgrywek – wspólnie ze swoim kolegą z drużyny, Marco Fabiánem – zaś Meksykanie okazali się zwycięzcami eliminacji po finałowym zwycięstwie nad Hondurasem (2:1) po dogrywce. Dwa miesiące później został powołany na swój drugi z rzędu Turniej w Tulonie, gdzie tym razem również wystąpił we wszystkich pięciu konfrontacjach (z czego w dwóch w wyjściowym składzie) i zdobył bramkę w finale z Turcją (3:0), po którym jego zespół triumfował w rozgrywkach.

W lipcu 2011 Pulido awaryjnie znalazł się w ogłoszonym przez Luisa Fernando Tenę składzie rezerwowej reprezentacji startującej pod szyldem dorosłej kadry w turnieju Copa América, jako jeden z graczy mających zastąpić zdyskwalifikowanych kilka dni przed turniejem ośmiu piłkarzy tego zespołu. Podczas tych rozgrywek nie zanotował jednak żadnego występu, będąc wyłącznie rezerwowym, natomiast Meksykanie ponieśli na argentyńskich boiskach trzy porażki w trzech spotkaniach, odpadając z turnieju już w fazie grupowej. W seniorskiej reprezentacji Meksyku zawodnik zadebiutował dopiero trzy lata później, za kadencji selekcjonera Miguela Herrery, 29 stycznia 2014 w wygranym 4:0 meczu towarzyskim z Koreą Płd, w którym zdobył trzy gole. W tym samym roku został powołany na Mistrzostwa Świata w Brazylii; tam był jednak dopiero czwartym napastnikiem drużyny – po Oribe Peralcie, Giovanim dos Santosie oraz rezerwowym Raúlu Jimenezie – i ani razu nie pojawił się na boisku. Jego kadra odpadła natomiast z mundialu w 1/8 finału, przegrywając z Holandią (1:2).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]