Alan Lennox-Boyd

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alan Lennox-Boyd
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1904
Christchurch

Data śmierci

8 marca 1983

Minister kolonii
Okres

od 28 lipca 1954
do 14 października 1959

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Oliver Lyttelton

Następca

Iain Macleod

Alan Tindal Lennox-Boyd, 1. wicehrabia Boyd of Merton CH (ur. 18 listopada 1904, zm. 8 marca 1983) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Winstona Churchilla, Anthony’ego Edena i Harolda Macmillana.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie odebrał w Sherborne School w Dorset oraz w Christ Church na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1940 r. uzyskał rangę porucznika Ochotniczej Rezerwy Royal Navy. W 1941 r. rozpoczął praktykę adwokacką w korporacji Inner Temple.

W 1931 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Mid Bedfordshire. W 1938 r. został parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie pracy. W 1939 r. był najpierw ministrem ds. bezpieczeństwa wewnętrznego, a następnie parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie żywności. Był nim do 1940 r. W latach 1943–1945 był parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie ds. produkcji lotniczej. W latach 1951–1952 był ministrem stanu w departamencie kolonii.

W 1952 r. objął stanowisko ministra transportu i lotnictwa cywilnego. W latach 1954–1959 był ministrem kolonii. Za jego urzędowania koloniami brytyjskimi przestały być Cypr, Ghana, Irak, Malezja i Sudan. W 1960 r. otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Boyd of Merton i zasiadł w Izbie Lordów.

Był również zastępcą Lorda Namiestnika Bedfordshire w latach 1954–1960 i Kornwalii w 1965 r. Był również dyrektorem zarządzającym Arthur Guinness & Sons w latach 1959–1967.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

29 grudnia 1938 poślubił lady Patricię Guinness, córkę Ruperta Guinnessa, 2. hrabiego Iveagh, i Gwendolen Onslow, córki 4. hrabiego Onslow. Alan i Patricia mieli razem trzech synów:

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]