Albert Leo Schlageter
Albert Leo Schlageter (ur. 12 sierpnia 1894 roku w Schönau im Schwarzwald, zm. 26 maja 1923 roku w Düsseldorfie[1]) – niemiecki bojówkarz, kreowany przez nacjonalistów na bohatera narodowego.
Schlageter walczył podczas I wojny światowej, gdzie dosłużył się stopnia porucznika. Od listopada 1918 roku do grudnia 1919 roku walczył w Eiserne Division przeciwko rewolucjonistom w krajach bałtyckich, a do lutego 1920 roku pełnił służbę w Grenzschutz Ost w Łambinowicach. Po puczu Kappa-Lüttwitza pacyfikował ruch rewolucyjny w Zagłębiu Ruhry. W 1921 roku uczestniczył w tworzeniu Großdeutsche Arbeiterpartei w Berlinie. Następnie przebywał na Górnym Śląsku, gdzie wstąpił do Spezialpolizei. Podczas III powstania śląskiego dowodził kompanią. Był odpowiedzialny za liczne okrucieństwa popełnione na powstańcach. W latach 1921–1922 przewodził grupie terrorystycznej dokonującej mordów kapturowych na polskich patriotach i rewolucjonistach na Górnym Śląsku. W 1923 roku przewodził grupom sabotażowo-dywersyjnym w Zagłębiu Ruhry, prowadząc działania przeciwko francuskim i belgijskim okupantom. W tym samym roku został aresztowany przez Francuzów za niszczenie linii kolejowych i rozstrzelany po wyroku skazującym. Był w późniejszym czasie kreowany na bohatera narodowego, jego imieniem nazwano m.in. liczne organizacje faszystowskie[2].
Przypisy
- ↑ Albert Leo Schlageter (niem.). www.personenlexikon.net. [dostęp 2011-06-02].
- ↑ red. Franciszek Hawranek: Encyklopedia powstań śląskich. s. 498.
Bibliografia[edytuj]
- red. Franciszek Hawranek: Encyklopedia powstań śląskich. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1982. (pol.)
