Alberyk I
Alberyk I (ur. w IX wieku, zm. ok. 925[1]) – hrabia, markiz Rzymu, pierwszy mąż Marozji, wpływowej kobiety w Rzymie[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 897 roku zabił Gwidona IV ze Spoleto i ogłosił się hrabią tego miasta[2]. Około roku 915, wżenił się w rodzinę Teofilakta, poślubiając jego starszą córkę Marozję[1]. Miał z nią trzech synów: Alberyka II, Konstantyna, i Sergiusza[2]. Dwa lata później został prawdopodobnie konsulem rzymskim[1]. Został prawdopodobnie zlinczowany przez tłum, za szukanie pomocy u plądrujących miasto Węgrów, w celu utrzymania swojej władzy[1].
Wraz z Marozją, zapoczątkował ród Tusculum[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Lindsay Brook: Popes and pornocrats in the early middle ages – 2b. Albericus I. Foundation for Medieval Genealogy, 2003. s. 8. [dostęp 2012-11-19]. (ang.).
- ↑ a b c Dukes and Marchesi of Spoleto: Alberico I. Foundation for Medieval Genealogy. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).
- ↑ Conti di Tusculo. Foundation for Medieval Genealogy. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gilbert Dagron, Pierre Riche, Andre Vauchez: Historia chrześcijaństwa. T. 4: Biskupi, mnisi i cesarze 610-1054. Warszawa: Krupski i S-ka, 1999, s. 625-627. ISBN 83-86117-31-1.