Albin Dziekoński
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
1940? |
Narodowość |
polska |
Alma Mater |
Uniwersytet w Lozannie |
Dziedzina sztuki |
Albin Dziekoński (ur. 28 kwietnia 1892, zm. 1940?) – polski poeta okresu międzywojennego, autor ośmiu zbiorów poetyckich oraz wydanego w roku 1934 poematu pt. Dramat Lucyfera.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny ziemiańskiej (Dziekońscy, herbu Korab). Dzieciństwo spędził w rodzinnym majątku Piotrowicze. Uczęszczał do szkoły średniej w Warszawie. Około 1910 wyjechał do Belgii, by podjąć studia rolnicze, przerwane po roku ze względu na pogarszający się stan zdrowia i konieczność leczenia. Po kuracji w szwajcarskim Davos przeniósł się do Lozanny, gdzie studiował romanistykę. W czasie I wojny światowej, wcielony do armii carskiej, odbył służbę w charakterze urzędnika. W 1917 roku ożenił się z Zofią Malińską, córką wileńskiego adwokata Maksymiliana Malińskiego.
Po wojnie przez krótki czas przebywał w Warszawie, którą opuścił, by osiedlić się w majątku Mohylowce w powiecie wołkowyskim.
Okoliczności śmierci Dziekońskiego nie są znane. Po wkroczeniu wojsk sowieckich na tereny II Rzeczypospolitej we wrześniu 1939, poeta został aresztowany i przewieziony do Mińska. W Mińsku przebywał przynajmniej do marca 1940. Po tej dacie wszelki ślad po nim urywa się.
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Jakkolwiek twórczość Dziekońskiego wymyka się jednoznacznej charakterystyce, można w niej odnaleźć elementy skamandryckiego modelu poezji oraz poetyki młodopolskiej.
Recepcja krytyczna
[edytuj | edytuj kod]Twórczość Dziekońskiego nie zdołała przebić się do szerokiej świadomości literackiej za życia poety. Brak odzewu na wydane w roku 1920 „Bajki” był prawdopodobnie jedną z przyczyn zaniechania starań o uznanie w oczach krytyki. Po II wojnie światowej o Dziekońskim z uznaniem wypowiadał się Kazimierz Wyka[1], a utwory poety trafiły do antologii Poezja polska 1914-1939 pod red. Seweryna Pollaka i Ryszarda Matuszewskiego.
Dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Bajki. Satyry. Liryka (wyd. I 1920, wyd. II 1926)
- Elegie, 1929
- Eklogi, 1931
- Motywy z miasta, 1931
- Na Zachód, 1932
- Dwa głosy, 1933
- Dramat Lucyfera, poemat, 1934
- Rzeczy podejrzane, 1936
- Zielone Mogilowce, 1939
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Por. K. Wyka, Poeta z cienia wydobyty, [w:] Rzecz poetycka, wyd. II, Warszawa 1977.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Poradecki, Wstęp do: Albin Dziekoński, Wybór Poezji, Warszawa 1985, s. 5-30.
- Maria Trębicka, Poeta z cienia wydobyty, „Kultura”, 1972, nr 2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Utwory Albina Dziekońskiego w bibliotece Polona