Albin Mydlarz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Albin Mydlarz
kanonik, kapelan
Kraj działania  Polska
Data urodzenia 3 stycznia 1886
Data śmierci 15 grudnia 1975
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920-1941) Złoty Krzyż Zasługi

Albin Mydlarz (ur. 3 stycznia 1886, zm. 15 grudnia 1975) – polski duchowny rzymskokatolicki, kanonik, starszy kapelan Wojska Polskiego II RP, kapelan Armii Krajowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 stycznia 1886. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego i awansowany do stopnia starszego kapelana (major) ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[1][2][3]. W 1923 był kapelanem w Szpitalu Okręgowym nr VI we Lwowie[4][2]. W 1924 był kapelanem garnizonu Lwów-Zamarstynów (Okręg Korpusu Nr VI)[5]. W 1928, 1932 był nadal kapelanem w Szpitalu Okręgowym nr VI we Lwowie[6][7]. W okresie II Rzeczypospolitej był katechetą w szkole PP. Benedyktynek łacińskich we Lwowie[8]

Podczas II wojny światowej w stopniu podpułkownika (dziekana) i pod pseudonimem „Liban” posługiwał w Okręgu Lwów Armii Krajowej, pełniąc funkcje kapelana III Obszaru[8] oraz p.o. duszpasterza w okresie od lipca 1943 do 31 lipca 1944[9][10]. Do 13 listopada 1945 był przedostatnim administratorem parafii w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Winnikach[11]. Następnie był proboszczem kolejno parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Białej od 1946 do 1948[12][13], parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Tychowie od 1948 do 1949[14][15], parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Polanowie od 1949 do 1951[16], parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Koszalinie od 1951 do 1961[17]. W 1961 jako kanonik był sekretarzem zarządu wojewódzkiego koła księży „Caritas”[18].

Zmarł 15 grudnia 1975 i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Koszalinie[17].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1426.
  2. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1297.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 406.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1118.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1294.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 840.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 406, 871.
  8. ↑ a b Kamila Schuster: Z dziejów szkoły PP. Benedyktynek łacińskich we Lwowie. lwow.home.pl. [dostęp 2018-03-25].
  9. ↑ Obsada personalna i struktura organizacyjna Komendy Okręgu Lwów AK. dws-xip.pl. [dostęp 2018-03-25].
  10. ↑ AK Lwów - wycinek południowo-wschodni. stankiewicze.com. [dostęp 2018-03-25].
  11. ↑ Maria Szado: Pomagają Polakom na Wschodzie. niedziela.pl, 2016-07-27. [dostęp 2018-03-25].
  12. ↑ Parafia. Proboszczowie. parafia-biala.pl. [dostęp 2018-03-25].
  13. ↑ Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Białej. mail.plus.lodz.pl. [dostęp 2018-03-25].
  14. ↑ Administratorzy kościoła w Tychowie od 1616 r.. krzkp.tychowo.pl. [dostęp 2018-03-25].
  15. ↑ Parafia pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, Tychowo. diecezjakoszalin.pl. [dostęp 2018-03-25].
  16. ↑ Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, Polanów. diecezjakoszalin.pl. [dostęp 2018-03-25].
  17. ↑ a b Pamiętajmy o zmarłych duchownych pochowanych w Koszalinie. koszalin-duch.pl, 2012-11-08. [dostęp 2018-03-25].
  18. ↑ Przewodniczący Prez. WRN przyjął delegację księży „Caritas”. „Głos Koszaliński”. Nr 220, s. 1, 13 września 1962. 
  19. ↑ M.P. z 1954 r. Nr 108, poz. 1441.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1118, 1426.
  21. ↑ M.P. z 1951 r. Nr 75, poz. 1027.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Albin_Mydlarz&oldid=53366887”