Albrecht Podiebradowicz
hrabia kłodzki, książę ziębicko-oleśnicki | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo |
Karol I Podiebradowicz |
Albrecht Podiebradowicz, czeski: Albrecht z Minstrberka lub Albrecht z Poděbrad, niem.: Albrecht I. von Münsterberg lub Albrecht von Podiebrad (ur. 3 sierpnia w 1468 r. na Kunetickiej horze, zm. 12 lipca 1511 r. w Prościejowie) – hrabia kłodzki w latach 1498-1501, książę ziębicki i oleśnicki od 1498 roku z dynastii Podiebradów.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Rodzina i pochodzenie
[edytuj | edytuj kod]Albrecht urodził się w 1468 roku na zamku w Kunetickiej horze, jako najstarszy syn Henryka Starszego z Podiebradów i jego żony Urszuli Brandenburskiej, córki elektora Brandenburgii, Albrechta III Achillesa. W 1487 roku w Głogowie poślubił Salomeę, córkę Jana II Szalonego, księcia żagańskiego, z którą miał córkę Urszulę (1498-1545), żonę Jindřicha z Švihovskiego Ryzmberka[1].
Panowanie
[edytuj | edytuj kod]Po śmierci swojego ojca w 1498 roku razem z braćmi Karolem i Jerzym, objął władzę w księstwach: ziębickim i oleśnickim oraz hrabstwie kłodzkim. Przy czym każdy z nich urzędował w innej części tego władztwa - Albrecht w Kłodzku, Jerzy w Oleśnicy, a Karol w Ziębicach do czasu wybudowania nowego zamku w Ząbkowicach Śląskich. W tym samym roku sprowadzili oni do Lądka-Zdroju, Conrada von Bergka z Wiednia, który dokonał naukowych badań miejscowej wody i uznał ją za leczniczą. W efekcie tego bracia założyli w tej miejscowości pierwszy zakład kąpielowy o nazwie Jerzy[2]. W tym samym czasie razem z braćmi wspierał swojego teścia w łupieniu klasztoru w Lubiążu. W 1499 roku Albrecht nadał Oleśnicy, a następnie Bierutowi przywilej warzenia i sprzedaży piwa po wsiach[3].
5 maja 1501 roku ze względu na kłopoty finansowe, po porozumieniu się z młodszymi braćmi za 60 tysięcy talarów[4] sprzedał hrabstwo kłodzkie swojemu przyszłemu szwagrowi, Ulrykowi von Hardeckowi, zachowując jednocześnie dożywotnio tytuł hrabiego kłodzkiego dla siebie i wszystkich swoich potomków w męskiej linii[5]. W tym samym roku Albrecht i jego bracia zapisali w dożywocie Wołów wraz z ziemiami, swojemu teściowi Janowi II, który utracił w 1488 roku księstwo głogowskie[3].
Albrecht zmarł w 1511 roku w Prościejowie, a jego następcą został jego młodszy brat i współrządca Karol[6].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Albrecht von Münsterberg, (w:) "Neue Deutsche Biographie" (NDB), t. 10, Duncker & Humblot, Berlin 1974, s. 487. (po niemiecku) (informacje o księciu w artykule: "Johann II., Herzog von Glogau und Sagan")
- Genealogia Podiebradowiczów
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Informacje w genealogii Podiebradów [on-line] [dostęp: 10.11.2011]
- ↑ A. i A. Galasowie, Dzieje Śląska w datach, Rzeka, Wrocław 2001, s. 93.
- ↑ a b M. Nienałtowski, Oleśnica Podiebradów [online] [dostęp:10.11.2011]
- ↑ Według innej wersji za 70 tysięcy guldenów reńskich; patrz: K. Bartkiewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej w wiekach średnich, Wrocław 1977, s. 168.
- ↑ A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, Hamburg-Wrocław 2006, s. 61.
- ↑ S. Głogowski, Genealogia Podiebradów, Gliwice 1997.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stefan Głogowski, Genealogia Podiebradów, Muzeum w Gliwicach, Gliwice 1997.
- A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, DOBU Verlag/Oficyna Wydawnicza "Atut", Hamburg-Wrocław 2006.
- K. Brtkiewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej w wiekach średnich, Ossolineum, Wrocław 1977.
- Kłodzko. Dzieje miasta, pod red. R. Gładkiewicza, Muzeum Ziemi Kłodzkiej, Wrocław 1998.