Przejdź do zawartości

Albrecht Podiebradowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Albrecht Podiebradowicz
"
ilustracja herbu
hrabia kłodzki, książę ziębicko-oleśnicki
Dane biograficzne
Dynastia

Podiebradowie

Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia w 1468
Kunětická hora

Data i miejsce śmierci

12 lipca 1511
Prościejów

Ojciec

Henryk I Starszy z Podiebradów

Matka

Urszula Brandenburska

Rodzeństwo

Karol I Podiebradowicz
Jerzy Podiebradowicz Zdenka ziębicka (1483-1522)

Albrecht Podiebradowicz, czeski: Albrecht z Minstrberka lub Albrecht z Poděbrad, niem.: Albrecht I. von Münsterberg lub Albrecht von Podiebrad (ur. 3 sierpnia w 1468 r. na Kunetickiej horze, zm. 12 lipca 1511 r. w Prościejowie) – hrabia kłodzki w latach 1498-1501, książę ziębicki i oleśnicki od 1498 roku z dynastii Podiebradów.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Zamek w Kunětická horze, miejsce urodzenia Albrechta

Rodzina i pochodzenie

[edytuj | edytuj kod]

Albrecht urodził się w 1468 roku na zamku w Kunetickiej horze, jako najstarszy syn Henryka Starszego z Podiebradów i jego żony Urszuli Brandenburskiej, córki elektora Brandenburgii, Albrechta III Achillesa. W 1487 roku w Głogowie poślubił Salomeę, córkę Jana II Szalonego, księcia żagańskiego, z którą miał córkę Urszulę (1498-1545), żonę Jindřicha z Švihovskiego Ryzmberka[1].

Panowanie

[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci swojego ojca w 1498 roku razem z braćmi Karolem i Jerzym, objął władzę w księstwach: ziębickim i oleśnickim oraz hrabstwie kłodzkim. Przy czym każdy z nich urzędował w innej części tego władztwa - Albrecht w Kłodzku, Jerzy w Oleśnicy, a Karol w Ziębicach do czasu wybudowania nowego zamku w Ząbkowicach Śląskich. W tym samym roku sprowadzili oni do Lądka-Zdroju, Conrada von Bergka z Wiednia, który dokonał naukowych badań miejscowej wody i uznał ją za leczniczą. W efekcie tego bracia założyli w tej miejscowości pierwszy zakład kąpielowy o nazwie Jerzy[2]. W tym samym czasie razem z braćmi wspierał swojego teścia w łupieniu klasztoru w Lubiążu. W 1499 roku Albrecht nadał Oleśnicy, a następnie Bierutowi przywilej warzenia i sprzedaży piwa po wsiach[3].

5 maja 1501 roku ze względu na kłopoty finansowe, po porozumieniu się z młodszymi braćmi za 60 tysięcy talarów[4] sprzedał hrabstwo kłodzkie swojemu przyszłemu szwagrowi, Ulrykowi von Hardeckowi, zachowując jednocześnie dożywotnio tytuł hrabiego kłodzkiego dla siebie i wszystkich swoich potomków w męskiej linii[5]. W tym samym roku Albrecht i jego bracia zapisali w dożywocie Wołów wraz z ziemiami, swojemu teściowi Janowi II, który utracił w 1488 roku księstwo głogowskie[3].

Albrecht zmarł w 1511 roku w Prościejowie, a jego następcą został jego młodszy brat i współrządca Karol[6].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Informacje w genealogii Podiebradów [on-line] [dostęp: 10.11.2011]
  2. A. i A. Galasowie, Dzieje Śląska w datach, Rzeka, Wrocław 2001, s. 93.
  3. a b M. Nienałtowski, Oleśnica Podiebradów [online] [dostęp:10.11.2011]
  4. Według innej wersji za 70 tysięcy guldenów reńskich; patrz: K. Bartkiewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej w wiekach średnich, Wrocław 1977, s. 168.
  5. A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, Hamburg-Wrocław 2006, s. 61.
  6. S. Głogowski, Genealogia Podiebradów, Gliwice 1997.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stefan Głogowski, Genealogia Podiebradów, Muzeum w Gliwicach, Gliwice 1997.
  • A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, DOBU Verlag/Oficyna Wydawnicza "Atut", Hamburg-Wrocław 2006.
  • K. Brtkiewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej w wiekach średnich, Ossolineum, Wrocław 1977.
  • Kłodzko. Dzieje miasta, pod red. R. Gładkiewicza, Muzeum Ziemi Kłodzkiej, Wrocław 1998.