Alef (zbiór opowiadań)

Alef (hiszp. El Aleph) – zbiór opowiadań argentyńskiego pisarza Jorge Luisa Borgesa, opublikowany w 1949.

W 1952 Borges do pierwotnego zbioru włączył cztery opowiadania: Ibn Hakam al-Bokhari zabity w swym labiryncie, Dwaj królowie i dwa labirynty, Oczekiwanie, Człowiek w progu.

Zawartość tomu

• Nieśmiertelny (Los inmortales)
• Nieboszczyk (El Muerto)
• Teologowie (Los teólogos)
• Historia wojownika i branki (Historia del guerrero y la cautiva)
• Biografia Tedea Isidora Cruza (Biografía de Tadeo Isidoro Cruz (1829-1874))
• Emma Zunz (Emma Zunz)
• Dom Asteriona (La casa de Asterión)
• Powtórna śmierć (La otra muerte)
• Deutsches requiem (Deutsches réquiem)
• Dociekania Awerroesa (La busca de Averroes)
• Zahir (El zahir)
• Pismo boga (La escritura del Dios)
• Ibn Hakam al-Bokhari zabity w swym labiryncie (Abenjacán el Bojarí, muerto en su laberinto)
• Dwaj królowie i dwa labirynty (Historia de los dos reyes y los dos laberintos, como nota de Burton)
• Oczekiwanie (La espera)
• Człowiek w progu (El hombre en el umbral)
• Alef (El Aleph)

Borges w swoich utworach odwołuje się do motywów starożytnych (Nieśmiertelny, Dom Asteriona), ale także arabskich (Dociekania Awerroesa) oraz indyjskich (Człowiek w progu). Część z opowiadań rozgrywa się w Buenos Aires, inne na południowoamerykańskiej pampie. Bohaterem Deutsches réquiem jest nazistowski zbrodniarz.