Aleja Bohaterów Warszawy w Szczecinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
aleja Bohaterów Warszawy
Turzyn
Ilustracja
Aleja Bohaterów Warszawy widziana ze skrzyżowania z ulicą Jagiellońską
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczecin

Długość

2547,8 m

Przebieg
światła ul. Adama Mickiewicza
światła ul. 5 Lipca
ul. Garncarska
światła ul. Jagiellońska
ul. ks. Piotra Ściegiennego
ul. Legionów Dąbrowskiego
ul. Pocztowa
ul. Stanisława Żółkiewskiego
światła ul. Krzywoustego / ul. 26 Kwietnia
ul. Kazimierza Pułaskiego
ul. Józefa Bema
ul. Kazimierza Pułaskiego
rondo O. Doktora Władysława Siwka
ul. Wilków Morskich
światła ul. Ku Słońcu
ul. Szwoleżerów
światła pl. Prof. Jana Szyrockiego
Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, po lewej znajduje się punkt z opisem „aleja Bohaterów Warszawy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „aleja Bohaterów Warszawy”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „aleja Bohaterów Warszawy”
Ziemia53°25′47,1″N 14°31′55,8″E/53,429750 14,532167

Aleja Bohaterów Warszawyszczecińska aleja stanowiąca jeden z głównych ciągów komunikacyjnych osiedla Turzyn. Do 1926 r. nazwa alei brzmiała Alleestraße. W latach 1926–1933 aleja nosiła nazwę Friedrich Ebert Straße, którą zmieniono ponownie w 1933 r. na Mackensenstraße; ta ostatnia nazwa nadana została celem upamiętnienia niemieckiego feldmarszałka Augusta von Mackensena. Obecna nazwa alei nadana została w 1945 r. przez Helenę Kurcyusz – pierwszą architektkę powojennego Szczecina[1].

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Aleja rozpoczyna swój bieg na skrzyżowaniu ulicy Adama Mickiewicza z ulicą ks. Piotra Wawrzyniaka. Na odcinku pomiędzy wspomnianym skrzyżowaniem i rondem im. Ojca Doktora Władysława Siwka aleja krzyżuje się z ulicami: 5 Lipca, Garncarską, Jagiellońską, ks. Piotra Ściegiennego, Legionów Dąbrowskiego, Pocztową, Żółkiewskiego, 26 Kwietnia, Bolesława Krzywoustego, Kazimierza Pułaskiego, Józefa Bema. Przy rondzie im. Siwka aleja spotyka się z ulicami Władysława Sikorskiego i Ojca Augustyna Kordeckiego, a następnie krzyżuje się z ulicami Wilków Morskich, Ku Słońcu i Szwoleżerów, kończąc swój bieg na placu im. prof. Jana Szyrockiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W miejscu alei przebiegała droga łącząca Stary Turzyn z Tanowem oraz Krzekowem. Pierwsze budynki przy tejże drodze wzniesiono po 1816 r., kiedy to podjęto decyzję o zabudowaniu obszarów położonych po jej zachodniej stronie. W późniejszym czasie zabudowywano stopniowo wolne parcele: na początku XX wieku wybudowano pierzeję kamienic, a w okresie międzywojennym wzniesiono osiedle trzykondygnacyjnych bloków krytych spadzistymi dachami. W czasie II wojny światowej wschodnia oraz zachodnia pierzeja alei uległy częściowemu zniszczeniu. Około 1973 r. na odcinku alei pomiędzy ul. Jagiellońską i ul. Bolesława Krzywoustego, w związku z likwidacją torowisk w centrum miasta i koniecznością zmiany tras tramwajów, położone zostały tory tramwajowe[2]. W latach 80. i 90. XX wieku wolne parcele przy alei zabudowane zostały wielopiętrowymi budynkami mieszkalnymi. W 2007 r. przeprowadzono kapitalny remont torowiska tramwajowego pomiędzy skrzyżowaniem z ulicą Bolesława Krzywoustego i skrzyżowaniem z ulicą Jagiellońską[3]. Pozostałe odcinki torów wyremontowano w 2009 r.[4]. W 2013 r. zmodernizowano torowisko przy skrzyżowaniu z ul. Jagiellońską[5].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Androchowicz: Helena Kurcyusz. pomeranica.pl. [dostęp 2017-08-23]. (pol.).
  2. Janusz Światowy: Wydarzenia w komunikacji w 1973 roku. swiatowy.org. [dostęp 2017-08-23]. (pol.).
  3. Janusz Światowy: Wydarzenia w komunikacji w 2007 roku. swiatowy.org. [dostęp 2017-08-23]. (pol.).
  4. Janusz Światowy: Wydarzenia w komunikacji w 2009 roku. swiatowy.org. [dostęp 2017-08-23]. (pol.).
  5. Janusz Światowy: Wydarzenia w komunikacji w 2013 roku. swiatowy.org. [dostęp 2017-08-23]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia Szczecina. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury. ISBN 978-83-942725-0-0.