Przejdź do zawartości

Aleksandar Ranković

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandar Ranković
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1909
Draževac k. Obrenovacu

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1983
Dubrownik

wiceprezydent Jugosławii
Okres

od 30 czerwca 1963
do 1 lipca 1966

Przynależność polityczna

Związek Komunistów Jugosławii

minister spraw wewnętrznych Jugosławii
Okres

od 2 lutego 1946
do 14 stycznia 1953

Przynależność polityczna

Związek Komunistów Jugosławii

Odznaczenia
Order Bohatera Narodowego (Jugosławia) Order „Bohatera Pracy Socjalistycznej” (Jugosławia) Order Wyzwolenia Narodowego (Jugosławia) Order Jugosłowiańskiej Flagi I klasy (SFR Jugosławii) Order Partyzanckiej Gwiazdy I klasy Order Braterstwa i Jedności I klasy (Jugosławia) (Jugosławia) Order za Odwagę (Jugosławia) Medal Pamiątkowy Partyzantów 1941[1] Order Krzyża Grunwaldu II klasy

Aleksandar „Leka” Ranković, sr. Александар Ранковић Лека (ur. 28 listopada 1909 w Draževacu k. Obrenovacu, zm. 20 sierpnia 1983 w Dubrowniku) – jugosłowiański polityk komunistyczny serbskiego pochodzenia, bliski współpracownik Josipa Broza Tity wymieniany (obok Tity, Edvarda Kardelja i Milovana Đilasa) w gronie liderów kraju[2].

Pełnił funkcje wiceprezydenta Jugosławii, sekretarza KC Związku Komunistów Jugosławii i ministra spraw wewnętrznych. Został odsunięty w lipcu 1966 r. pod zarzutem odchylenia „państwowocentralistycznego”[3].

Uchwałą z dnia 11 października 1946 r. Prezydium Krajowej Rady Narodowej nadało mu Order Krzyża Grunwaldu II klasy[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Źródło na odznaczenia jugosłowiańskie: Ko je ko u Jugoslaviji — jugoslovenski savremenici. Beograd: 1970, s. 885–886. (serb.).
  2. Slobodan Stankovic: Aleksandar Rankovic -- Political Profile of A Yugoslav "Stalinist". www.osaarchivum.org. [dostęp 2012-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-01)]. (ang.).
  3. Marek Sandulowicz, Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii. Warszawa 1982, s. 131–141.
  4. M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 54 „za zasługi położone w walkach z niemieckim najeźdźcą o Wolność i Demokrację Narodów Słowiańskich” - wskazany jako general-lajtnant Rankowić Alksander.