Aleksandar Ranković

Aleksandar Ranković
Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1909 ; Draževac k. Obrenovacu
Data i miejsce śmierci	20 sierpnia 1983 ; Dubrownik
	wiceprezydent Jugosławii
Okres	od 30 czerwca 1963; do 1 lipca 1966
Przynależność polityczna	Związek Komunistów Jugosławii
	minister spraw wewnętrznych Jugosławii
Okres	od 2 lutego 1946; do 14 stycznia 1953
Przynależność polityczna	Związek Komunistów Jugosławii
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksandar „Leka” Ranković, sr. Александар Ранковић Лека (ur. 28 listopada 1909 w Draževacu k. Obrenovacu, zm. 20 sierpnia 1983 w Dubrowniku) – jugosłowiański polityk komunistyczny serbskiego pochodzenia, bliski współpracownik Josipa Broza Tity wymieniany (obok Tity, Edvarda Kardelja i Milovana Đilasa) w gronie liderów kraju^[2].

Pełnił funkcje wiceprezydenta Jugosławii, sekretarza KC Związku Komunistów Jugosławii i ministra spraw wewnętrznych. Został odsunięty w lipcu 1966 r. pod zarzutem odchylenia „państwowocentralistycznego”^[3].

Uchwałą z dnia 11 października 1946 r. Prezydium Krajowej Rady Narodowej nadało mu Order Krzyża Grunwaldu II klasy^[4].

Przypisy

↑ Źródło na odznaczenia jugosłowiańskie: Ko je ko u Jugoslaviji — jugoslovenski savremenici. Beograd: 1970, s. 885–886. (serb.).
↑ Slobodan Stankovic: Aleksandar Rankovic -- Political Profile of A Yugoslav "Stalinist". www.osaarchivum.org. [dostęp 2012-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-01)]. (ang.).
↑ Marek Sandulowicz, Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii. Warszawa 1982, s. 131–141.
↑ M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 54 „za zasługi położone w walkach z niemieckim najeźdźcą o Wolność i Demokrację Narodów Słowiańskich” - wskazany jako general-lajtnant Rankowić Alksander.

[1] Źródło na odznaczenia jugosłowiańskie: Ko je ko u Jugoslaviji — jugoslovenski savremenici. Beograd: 1970, s. 885–886. (serb.).

[2] Slobodan Stankovic: Aleksandar Rankovic -- Political Profile of A Yugoslav "Stalinist". www.osaarchivum.org. [dostęp 2012-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-01)]. (ang.).

[3] Marek Sandulowicz, Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii. Warszawa 1982, s. 131–141.

[4] M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 54 „za zasługi położone w walkach z niemieckim najeźdźcą o Wolność i Demokrację Narodów Słowiańskich” - wskazany jako general-lajtnant Rankowić Alksander.

[1]

[2]

[3]

[4]