Aleksander Biborski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
.jpg)
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 7 sierpnia 1856 Kraków | |
| Data i miejsce śmierci | 2 marca 1937 Kraków | |
| Zawód, zajęcie | architekt | |
Aleksander Biborski (ur. 7 sierpnia 1856 w Krakowie, zm. 2 marca 1937 tamże[1]) – polski architekt związany z Krakowem.
Ukończył I Cesarsko-Królewskiej Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie. Następnie studiował na Politechnice Lwowskiej[2]. Początkowo pracował w Urzędzie Budownictwa Miejskiego (1883–1884). W 1894 założył własną firmę budowlaną[2]. Projektował (w charakterystycznym dla schyłku XIX stulecia stylu eklektycznym o motywach północnego renesansu[1]) i budował głównie domy mieszkalne. Prowadził także budowy według planów innych architektów. Był członkiem Towarzystwa Technicznego (1884)[2], a w latach 1916–1919 Królem Bractwa Kurkowego. Od 1916 był prezesem Izby Budowlanej[2].
Realizacje w Krakowie[edytuj | edytuj kod]
- ul. Łobzowska 23 (1891)
- ul. Łobzowska 5 (1901–02)
- ul. Krowoderska 55 (1893–94)
- ul. Biskupia 3 (1897)
- ul. Szlak 9 (1897)
- ul. Karmelicka 14 (1899)
- ul. Radziwiłłowska 27 (1899)
- ul. Jabłonowskich 6 (1899–1900)
- kamienice na ul. Długiej[3]:
- nr 39 (1906)
- nr 41 (1905–1906)
- nr 43 (1905–1906)
- projekt przebudowy Kościoła św. Mikołaja (1906–1907)[4]
i inne.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Encyklopedia Krakowa, s. 61, PWN, Warszawa-Kraków 2000
- ↑ a b c d Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 134.
- ↑ Długa ulica (pol.). Encyklopedia Krakowa. [dostęp 2018-02-02].
- ↑ Historia. oficjalna strona Parafii pw. św. Mikołaja w Krakowie. [dostęp 2018-02-02].